Ο Τάσος Ιορδανίδης και η Θάλεια Ματίκα είναι ένα από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια ηθοποιών της χώρας μας. Είναι μαζί εδώ και 16 χρόνια και έχουν αποκτήσει δύο παιδιά. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια συνεργάζονται στην πολύ επιτυχημένη θεατρική παράσταση «Θέλω να σου κρατάω το χέρι», η οποία συνεχίζει και φέτος το ταξίδι της και πριν από λίγες ημέρες ο φωτογραφικός φακός τους αποθανάτισε σε βραδινή τους έξοδο για φαγητό.
Το ζευγάρι, ευδιάθετο και χαλαρό, φωτογραφήθηκε αγκαλιασμένο. Η Θάλεια Ματίκα επέλεξε ένα μωβ κοστούμι με βελούδινη υφή για την έξοδό της, το οποίο συνδύασε με μία μεταξωτή μπλούζα στις αποχρώσεις του γαλάζιου, του μωβ και του μπεζ. Ολοκλήρωσε το σύνολό της με μπεζ τσάντα, μαύρα μποτάκια και ένα ιδιαίτερο κόσμημα στον λαιμό που προσέθετε περισσότερο χρώμα και φως στην εμφάνισή της. Ο Τάσος Ιορδανίδης από την πλευρά του κινήθηκε σε πιο casual τάσεις, συνδυάζοντας ένα τζιν παντελόνι με γαλάζιο πουκάμισο και μαύρο σακάκι.
Σε συνέντευξή της στο Marie Claire, με αφορμή την παράσταση «Θέλω να σου κρατάω το χέρι» η Θάλεια Ματίκα είχε πει σχετικά με τη σχέση, τον γάμο και τον ερχομό των παιδιών της στη ζωή: «[Με τον ερχομό των παιδιών] σταματάει να σου ανήκει ο χώρος, ο χρόνος, η ζωή σου. Πρωτίστως έρχονται τα παιδιά και πολύ μετά εσύ. Αυτό είναι ένα σοβαρό μάθημα, το να φεύγεις από το “εγώ” για πρώτη φορά στη ζωή σου και μάλιστα με βίαιο τρόπο – δεν είναι πάντα ευχάριστο να σου συμβαίνει αυτό. Αλλά μαθαίνεις να έχεις υπομονή, να μοιράζεσαι, να κάνεις πίσω, να βάζεις τον εαυτό σου σε δεύτερη μοίρα». Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξή της εδώ.
Λίγα λόγια για το έργο
Στις 17 Οκτωβρίου 1963, οι Beatles ηχογραφούσαν για πρώτη φορά σε FourTrack το τραγούδι τους I Want to Hold Your Hand (Θέλω να σου κρατάω το χέρι). Το νούμερο ένα χιτ του 1964 στη Βρετανία έδωσε το 2021 την έμπνευση για τη συγγραφή ενός σύγχρονου θεατρικού έργου που εγκαινίασε τη νέα καλλιτεχνική εποχή ενός από τα ιστορικότερα θέατρα της Αθήνας.
Η κούραση στον γάμο, η κρίση που βιώνουν οι άνθρωποι μετά από πολλά χρόνια συγκατοίκησης, η απιστία κι ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής γίνονται το σκηνικό για δύο «παράνομους» εραστές. Είναι και οι δύο γονείς. Έχουν και οι δύο τα δίκια τους. Έχουν κάνει και οι δύο λάθη.
Η παγκόσμια δραματουργία έχει συχνά ασχοληθεί με το ζήτημα των ανθρώπινων σχέσεων, με τις ανάγκες των δύο φύλων, με τα θέλω τους και τα πρέπει τους, ίσως επειδή ο θεατής άμεσα ή έμμεσα μπορεί να ταυτιστεί πολύ εύκολα και να κινητοποιηθεί συναισθηματικά. Οι δύο ήρωες μάς «προσκαλούν» να ισορροπήσουμε ανάμεσα στο γέλιο και το δάκρυ και να αντιληφθούμε, μέσα από τις συναντήσεις τους, ότι αυτό που ψάχνουμε όλοι μας στο τέλος της ημέρας είναι η ουσιαστική συντροφικότητα. Κάποιον να μας κρατάει το χέρι.
