Ευρέθη ο ηθοποιός για χάρη του οποίου η συντακτική ομάδα του Marie Claire είναι διατεθειμένη να γίνει μέλος ληστοσυμμορίας. Κίλιαν Μέρφι, απλώς δώσε το σύνθημα.
«Eχω συναντήσει έναν Peaky Blinder!» (Φώναξα στην οθόνη του υπολογιστή μου μπροστά στην είδηση ότι ο Σαμ Κλάφλιν («Πειρατές της Καραϊβικής», «Αγώνες Πείνας», «Η Χιονάτη και ο Δήμιος» και «Πριν Ερθεις Εσύ», με αφορμή το οποίο έδωσε συνέντευξη στο Marie Claire πριν από τέσσερα χρόνια), θα βρεθεί στις τάξεις της πιο αξιολάτρευτης συμμορίας από καταβολής τηλεόρασης. Βέβαια, δεν είναι αυτός ο Peaky Blinder της καρδιάς μας.
Στο γραφείο είδαμε τη σειρά «Peaky Blinders» ευλαβικά, η μία μετά την άλλη, αφού το ανακαλύψαμε, εκεί κάπου στην τρίτη σεζόν, και αρχίσαμε να ξενυχτάμε τα βράδια και να καταβροχθίζουμε επεισόδια. Ναι, σωστά μαντέψατε, ο λόγος δεν ήταν ούτε το τραγούδι του Nick Cave στους τίτλους αρχής, ούτε το ονειρικά σκοτεινό βιομηχανικό Μπέρμιγχαμ, ούτε καν το ενδιαφέρον μας για την ουσιαστική γέννηση της μεσαίας τάξης την εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οχι ότι δεν συνεισφέρουν όλα αυτά στην ατμόσφαιρα και το ύφος της καλογραμμένης σειράς. Ομολογούμε όμως ομαδικά και ευθαρσώς ότι ο λόγος για τον οποίο βλέπαμε και θα ξαναδούμε τη σειρά (ο 5ος κύκλος είναι το τηλεοπτικό μας άγιο δισκοπότηρο για το 2019) είναι αυτός ο εξωπραγματικός Ιρλανδός με τα μπλε μάτια που σε υπνωτίζουν αλλάζοντας αποχρώσεις και τη βαθιά φωνή για χάρη της οποίας θα κάναμε ευχαρίστως στριπτίζ είτε εκείνος διαβάζει τα φαρμακεία ή -πιο ταιριαστό και στο ρόλο του- τις αναγγελίες κηδειών. Να μιλήσουμε για τα μήλα του προσώπου του; Πρέπει να ανατρέξουμε σε σαιξπηρικά σονέτα. Να πούμε για τις τραγιάσκες και τα τουίντ που έγιναν μόδα ανάμεσα στους χίπστερ επειδή τα φοράει η συμμορία του; (Και που εμείς χαρίσαμε τεχνηέντως στα αγόρια και τους συζύγους μας.) Ο Κίλιαν Μέρφι από το Κορκ της Ιρλανδίας υποδύθηκε μοναδικά τον Τόμι Σέλμπι, ένα αλητάκι τσιγγάνικης προέλευσης που φεύγει από τις φτωχογειτονιές του Μπέρμιγχαμ, πολεμάει στον Α’ Παγκόσμιο -στις περίφημες σήραγγες που έσκαβαν οι φαντάροι για να περάσουν κάτω από τις δυνάμεις του εχθρού και να τον περικυκλώσουν- και επιστρέφει ατρόμητος και «χαλασμένος», ένας αγριάνθρωπος που δεν φοβάται παρά μόνο τις αναμνήσεις του. Εχοντας ζήσει αγκαλιά με το θάνατο όχι μόνο έμαθε να τον αψηφά, αλλά έχασε κάθε ίχνος σεβασμού για την εξουσία, κάθε δισταγμό που θα τον εμπόδιζε να ακολουθήσει τα θέλω και τη λύσσα του για ζωή. Ο Τόμι Σέλμπι οδηγεί με σταθερό χέρι μια οικογένεια από τη φτώχεια και την αφάνεια στα πλούτη και την κοινωνική καταξίωση πατώντας επί πτωμάτων αλλά ακολουθώντας έναν δικό του κώδικα τιμής και δικαιοσύνης. Ο 42χρονος Κίλιαν Μέρφι, που πριν αφοσιωθεί στην υποκριτική φλέρταρε με τη rock star πλευρά του ως αρχηγός μουσικού συγκροτήματος, έπλασε στον Σέλμπι έναν rock star κακοποιό που όχι μόνο κερδίζει το κορίτσι (όλα τα κορίτσια), στο ’να χέρι το τσιγάρο, στ’ άλλο χέρι το ουίσκι, αλλά και τη συμπάθεια του κοινού. Πού έχεις ξαναδεί τον Κίλιαν Μέρφι; Στο «28 Μέρες Μετά» του Ντάνι Μπόιλ, στο «Breakfast on Pluto» (όπου αυτός ο άνδρας υποδύεται ένα τρανς κορίτσι), στο «Ο Ανεμος Χορεύει το Κριθάρι» του Κεν Λόουτς, στα «Batman Begins», «Ο Σκοτεινός Ιππότης», «Inception» και «Δουνκέρκη» του Κρίστοφερ Νόλαν, και μετά το «Peaky Blinders» στον ύπνο σου.
Ο ίδιος παραμένει παρ’ όλα αυτά ένας χαμηλών τόνων ηθοποιός που αποφεύγει τη δημοσιότητα και μοιράζεται τη ζωή του με την καλλιτέχνιδα σύζυγό του και τους δύο γιους τους. Μια δήλωση από πρόσφατη συνέντευξή του λέει πολλά για το ήθος του: «Οταν ξεκίνησα να κάνω αυτή τη δουλειά, ένας μεγαλύτερος ηθοποιός με συμβούλεψε να βάζω πάντα το κοστούμι μου στην κρεμάστρα. Είναι μια συλλογική δουλειά με ένα σωρό αφανείς ήρωες που δουλεύουν γύρω σου, πίσω από τα φώτα. Το λιγότερο που μπορείς να κάνεις είναι να μαζέψεις το κοστούμι σου».
