Στους Κάταλιν Κάρικο και Ντρου Βάισμαν απονεμήθηκε το φετινό Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής, καθώς οι δύο επιστήμονες βραβεύτηκαν για τις ανακαλύψεις τους για τη νουκλεοσιδική βάση, που επέτρεψαν την ανάπτυξη αποτελεσματικών εμβολίων mRNA κατά της COVID-19.
View this post on Instagram
Η Κάρικο, η 13η γυναίκα στην ιστορία που λαμβάνει το συγκεκριμένο βραβείο, γεννήθηκε το 1955 στην Ουγγαρία, σε ένα μικρό σπίτι χωρίς τρεχούμενο νερό, ψυγείο ή τηλεόραση. Ο πατέρας της ήταν κρεοπώλης και η μητέρα της βιβλιοθηκονόμος. Η Κάρικο αγάπησε από μικρή τη βιολογία, βγαίνοντας μάλιστα τρίτη στον εθνικό διαγωνισμό βιολογία που είχε διοργανωθεί για παιδιά δημοτικού τη δεκαετία του 1960. Σπούδασε στην Ουγγαρία και πραγματοποίησε μεταδιδακτορική έρευνα στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ, καθώς το Ινστιτούτο Βιοχημίας της Ουγγαρίας, στο οποίο εργαζόταν στα μέσα της δεκαετίας του 1980 έπαψε κάποια στιγμή να χρηματοδοτείται. Τότε έφυγε με τον σύζυγό της και τη δίχρονη κόρη τους για την Αμερική, κρύβοντας τα χρήματα που είχαν πάρει από την πώληση του αυτοκινήτου τους μέσα σε ένα παιχνίδι – αρκουδάκι. κόρη της, Susan Francia, είναι σήμερα δύο φορές χρυσή ολυμπιονίκης της κωπηλασίας.
BREAKING NEWS
The 2023 #NobelPrize in Physiology or Medicine has been awarded to Katalin Karikó and Drew Weissman for their discoveries concerning nucleoside base modifications that enabled the development of effective mRNA vaccines against COVID-19. pic.twitter.com/Y62uJDlNMj— The Nobel Prize (@NobelPrize) October 2, 2023
Η ίδια σπούδασε ασχολήθηκε για δεκαετίες με τη μελέτη του m-RNA και τις μεθόδους χρήσης του για την αντιμετώπιση διαφόρων ασθενειών. Το 2004 μαζί με τον Βάισμαν δημιούργησαν συνθετικό m-RNA, τροποποιώντας ελαφρά ένα νουκλεοτίδιο της αλυσίδας του. Με αυτό τον τρόπο ξεκίνησε να αναπτύσσεται η τεχνολογία γύρω από τη δημιουργία εμβολίων με βάση το m-RNA, που υπόσχεται πολλά για το μέλλον.
H βασική προσφορά της Κάρικο στην επιστήμη της είναι η εκτενής έρευνά της γύρω από το πώς ακριβώς λειτουργεί το mRNA σε σχέση με το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου, πράγμα που ήταν αχαρτογράφητο πριν εκείνη αφιερώσει τη ζωή της σε αυτό τον τομέα. Χωρίς την ίδια η ιατρική και η φαρμακολογία δε θα μπορούσαν να κάνουν τόσο γρήγορα, τόσο μεγάλα άλματα για τη δημιουργία των δύο εμβολίων κατά της COVID-19.
Όπως χιλιάδες επιστήμονες εκεί έξω, η Κάρικο προσπαθούσε να αποδείξει στους χρηματοδότες των πανεπιστημίων τη σημασία της δουλειάς της, ωστόσο οι προτάσεις της για έρευνα απορρίφθηκαν πάρα πολλές φορές. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο πανεπιστήμιο, πολλοί συνάδελφοι θεωρούσαν ότι η ίδια θα τα παρατούσε. «Δεν έγραφε προτάσεις για χρηματοδότηση», αναφέρουν οι NY Times σε παλιότερο ρεπορτάζ τους και «εκείνη την περίοδο το mRNA ήταν περισσότερο μία ιδέα». Η Κάρικο κατάφερε να παραμείνει στην έρευνα χάρη στη βοήθεια ενός άλλου επιστήμονα, για τον οποίο είχε πει ότι της έσωσε τη ζωή, για να ακούσει ως απάντηση ότι στην πραγματικότητα συνέβη το ανάποδο. Είναι αλήθεια πως πάρα πολλές φορές οι επιστήμονες κάθε κλάδου αντιμετωπίζουν σοβαρά εμπόδια στη συνέχιση της έρευνάς τους – ή ακόμα και στην έναρξή της – και τα κριτήρια με τα οποία επιλέγονται οι επιστήμονες που μπορούν να συνεχίσουν το έργο τους μέσω χρηματοδότησης είναι αρκετά τυχεροί.
Η Κάρικο, για τους φίλους Κάτι, είναι σήμερα αντιπρόεδρος της εταιρείας BioNTech RNA Pharmaceuticals και συνεχίζει την έρευνά της στη γονιδιακή θεραπεία.
