Σε μια νέα συνέντευξή της με το περιοδικό «Self» η Olivia Munn μίλησε για τις δοκιμασίες υγείας των τελευταίων χρόνων, φυσικά και για τη διάγνωσή της με καρκίνο του μαστού, όπου προχώρησε σε μια μάλλον αναπάντεχη αποκάλυψη: ότι το επιλόχειο άγχος και η κατάθλιψή της ήταν πιο δύσκολη εμπειρία από τη μάχη με τον καρκίνο.
Ήταν το 2021 όταν υποδέχτηκε το πρώτο παιδί της, με τον John Mulaney, τον Malcolm, πριν από τη διάγνωσή της με καρκίνο. Τότε δεν είχε μιλήσει σε κανέναν για τα προβλήματα που αντιμετώπισε στην ψυχική υγεία σας: «Ένιωσα σαν να άρχισα να πέφτω από ένα βουνό και έπεφτα και έπεφτα και έπεφτα. Ήταν μια εμπειρία που δύσκολη από τον καρκίνο».
Το άγχος εμφανίστηκε έναν μήνα μετά τον τοκετό: «Τα μάτια μου άνοιγαν διάπλατα στις τέσσερις το πρωί. Αγωνιζόμουν να πάρω ανάσες. Ένιωθα ένα σφίξιμο στο στήθος, κι αυτό συνεχιζόταν σε όλη τη διάρκεια της ημέρας. Ήταν σαν το τέλος του κόσμου… Σαν να παρακολουθείς μια ταινία τρόμου -τη χειρότερη, την πιο τρομακτική που μπορείς να σκεφτείς-, έτσι ένιωθα το σώμα μου». Ο πόνος της δεν ήταν μόνο ψυχικός αλλά και σωματικός και έπρεπε να κρατιέται σφιχτά από το μπράτσο του συζύγου της για να πηγαίνει από δωμάτιο σε δωμάτιο.
«Ένιωθα ένα σφίξιμο στο στήθος, κι αυτό συνεχιζόταν σε όλη τη διάρκεια της ημέρας. Ήταν σαν το τέλος του κόσμου… Σαν να παρακολουθείς μια ταινία τρόμου -τη χειρότερη, την πιο τρομακτική που μπορείς να σκεφτείς-, έτσι ένιωθα το σώμα μου».
«Λειτουργούσα φυσιολογικά, αλλά υπέφερα από βαριά κατάθλιψη. Κορυφώθηκε όταν δεν κατάφερα να χάσω το βάρος της εγκυμοσύνης και δεν μου χωρούσε κανένα ρούχο». Άρχισε, τότε, να συγκρίνει τον εαυτό της με άλλες μαμάδες που φαινομενικά δεν είχαν κανένα πρόβλημα να ανακτήσουν την προηγούμενη σιλουέτα τους: «Έβλεπα γυναίκες στα social media που ήξερα ότι είχαν αποκτήσει μωρό περίπου την ίδια περίοδο. Με κάποιες επικοινώνησα, ρωτώντας τις: “Πώς μπορείς να φοράς αυτά τα σορτς Valentino και αυτό το crop top, να κυκλοφορείς στο Λος Άντζελες και να έχεις την ενέργεια να τραβήξεις όλες αυτές τις όμορφες φωτογραφίες;».
Η ίδια πάντως δεν είχε ούτε την ενέργεια να προσποιηθεί ότι είναι ευτυχισμένη. Ήταν τόσο εκτός εαυτού εκείνη την περίοδο, που δεν σκέφτηκε καν να πάρει φάρμακα: «Ακόμα και να μου είχες αφήσει ένα χάπι στο χέρι, δεν θα το είχα πάρει. Όταν η κατάθλιψη ή το άγχος σε καταβάλλει τόσο, είναι σχεδόν σαν να μην μπορείς να λάβεις βοήθεια».
«Λειτουργούσα φυσιολογικά, αλλά υπέφερα από βαριά κατάθλιψη. Κορυφώθηκε όταν δεν κατάφερα να χάσω το βάρος της εγκυμοσύνης και δεν μου χωρούσε κανένα ρούχο». Άρχισε, τότε, να συγκρίνει τον εαυτό της με άλλες μαμάδες που φαινομενικά δεν είχαν κανένα πρόβλημα να ανακτήσουν την προηγούμενη σιλουέτα τους.
Στην ψυχική κατάστασή της σίγουρα δεν βοήθησε ούτε το γεγονός ότι δεν κατάφερε να θηλάσει: «Είχα δει τρεις συμβούλους θηλασμού. Είχα δοκιμάσει βιταμίνες, νερό… Μου έπαιρνε μία μέρα να γεμίσω μόνο ένα μπιμπερό».
Όταν, δύο χρόνια μετά, διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού, υποβλήθηκε σε διπλή μαστεκτομή και υστερεκτομή και μπήκε πρόωρα στην εμμηνόπαυση. Στο μεταξύ είχε καταψύξει ωράρια, με τα οποία κατάφεραν, με τον σύζυγό της, να υποδεχτούν το δεύτερο παιδί τους, τη Mei, μέσω παρένθετης κύησης, τον Σεπτέμβριο του 2024. Παρά τις προκλήσεις που συνόδευαν αυτή την εμπειρία της μητρότητας, μετά τη θεραπεία του καρκίνου, η επιλόχειος κατάθλιψη και το άγχος της παραμένει για τη 44χρονη σήμερα ηθοποιό ό,τι πιο δύσκολο.
