Η Viola Davis είναι για τέταρτη φορά υποψήφια για Όσκαρ, για τον ρόλο της στην ταινία Ma Rainey’s Black Bottom, κάνοντας το ρεκόρ της μαύρης ηθοποιού με τις περισσότερες υποψηφιότητες στην ιστορία του θεσμού. Έχει ενσαρκώσει σπουδαίους σε ταινίες όπως το The Help and Fences και έχει τη χαρά να έχει στη συλλογή της Όσκαρ, Emmy και Tony για την υποκριτική της. To 2017 έγραψε ιστορία ως η πρώτη μαύρη γυναίκα που κατέκτησε το Triple Crown of Acting (όπως λέγεται αυτή η τριπλέτα των βραβείων).
Θα έλεγε κανείς ότι απολαμβάνει την δόξα της αλλά η πρωταγωνίστρια του How to Get Away With Murder δεν διστάζει να μιλήσει για για τη φτώχεια που βίωσε στο Ρόουντ Άιλαντ. “Ζούσαμε σε ένα διαμέρισμα που είχε ποντίκια”, περιγράφει η Davis σε συνέντευξή της που θυμηθήκαμε ενόψει της 93ης τελετής απονομής των βραβείων Όσκαρ. “Ήταν παντού. Ήταν στα ντουλάπια, στους τοίχους, κάτω από τα κρεβάτια μας. Και δεν είχαμε ποτέ φαγητό”.
Τον λόγο που δεν διστάζει να μιλάει ανοιχτά για όλες αυτές τις δυσκολίες που πέρασε τον εξηγεί η ίδια. “Το κάνω διότι πιστεύω ότι υπάρχει στιγματισμός σε σχέση με την φτώχεια”, αναφέρει. “Ότι δεν θα ήσουν φτωχός αν έκανες τα πράγματα σωστά. Όταν είσαι φτωχός, ό,τι συμβαίνει γλιστράει στο μυαλό σου. Δεν είναι απλά μια οικονομική κατάσταση. Είσαι αόρατος. Είναι σαν να μην έχεις αξία”.
“Χρειάζεται να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι δεν είμαι φτωχή πια, ότι δεν είμαι πια αυτό το κορίτσι. Αλλά ταυτόχρονα, οφειλω να τιμήσω αυτό το νέο κορίτσι”, συνέχισε.
