Η Νατάσα Εξηνταβελώνη μόλις έχασε την αγαπημένη της σκυλίτσα, Ορελί, και ανέβασε στο λογαριασμό της στο Instagram μια φωτογραφία τους, ίσως την τελευταία, όπου φαίνεται να πενθεί την απώλειά της, μια απώλεια που για όσους έχουν ζήσει και αγαπήσει ένα κατοικίδιο ζώο, ξέρουν ότι μπορεί να έχει το ίδιο μέγεθος, αν όχι μεγαλύτερο, με εκείνη ενός κοντινού ανθρώπου. Στο κείμενο που συνοδεύει τη φωτογραφία, η ηθοποιός συνοψίζει το δράμα και το μεγαλείο της ζωής με ένα τετράποδο:
«Όταν μαθαίνεις την αγάπη, μαθαίνεις ότι η αγάπη δεν υπάρχει μόνο για να σε κάνει ευτυχισμένο. Την έβδομη ή την εκατοστή ή την χιλιοστή φορά που αγκαλιάζεις ένα αγαπημένο πλάσμα, ξέρεις ότι κάποτε ένας από εσάς δεν θα είναι εκεί. Και ενώ όταν αγαπάς με τρόπο υψηλό και βαθύ, δεν εκτιμάς μόνο τη φυσική παρουσία του άλλου, εξαρτάσαι παρά πολύ από αυτή.
»Για αυτό όταν μαθαίνεις να αγαπάς, μαθαίνεις και να πεθαίνεις ή μαθαίνεις πώς πεθαίνουν άνθρωποι, ζωάκια, τετράποδα και μη, πουλιά και δέντρα σε αυτόν εδώ τον πλανήτη.
«Όταν μαθαίνεις την αγάπη, μαθαίνεις ότι η αγάπη δεν υπάρχει μόνο για να σε κάνει ευτυχισμένο. Την έβδομη ή την εκατοστή ή την χιλιοστή φορά που αγκαλιάζεις ένα αγαπημένο πλάσμα, ξέρεις ότι κάποτε ένας από εσάς δεν θα είναι εκεί».
»Σκέφτομαι ότι όσο λιγότερο αγαπάς τόσο έχεις την ψευδαίσθηση της αθανασίας, παρατηρώντας πάντα τους άλλους να πεθαίνουν, ενώ εσύ τάχα πάντα τη γλιτώνεις. Όταν όμως χάνεις αγαπημένους, για κάθε έναν που φεύγει καταριέσαι τη θνητότητα του και τη δική σου. Πονάς γιατί χάνεις το μέλλον σου μαζί του, στο οποίο είχες εναποθέσει την ευτυχία σου.
»Χθες έχασα ένα αγαπημένο πλάσμα, την Ορελί, τον σκύλο μου, και ευτυχώς τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Γιατί τα ζώα δεν ξέρουν από τέτοια, γιατί είναι πλάσματα της στιγμής, δεν ελπίζουν σε κάτι για του χρόνου, νοιάζονται για τον ήλιο, το παιχνίδι, το φαγητό, και την παρέα στο εδώ και τώρα. Φαντάζομαι ότι και να μπορούσαμε να τους εξηγήσουμε ότι σε ένα μήνα θα πεθάνουν, αυτό δε θα μπορούσε να επηρεάσει το πόσο απόλυτα χαίρονται τώρα, ή μελαγχολούν τώρα, ή θέλουν να πηδήξουν έναν φράχτη αμέσως τώρα.
«Τα ζώα δεν ξέρουν από τέτοια, γιατί είναι πλάσματα της στιγμής, δεν ελπίζουν σε κάτι για του χρόνου, νοιάζονται για τον ήλιο, το παιχνίδι, το φαγητό, και την παρέα στο εδώ και τώρα».
»Ευχαριστώ την Ορελί γιατί με έμαθε να είμαι ευγνώμων κάθε στιγμή για την αγάπη μας. Με έμαθε όλα αυτά που δεν εξαγοράζονται, και έχουν σχέση με την αληθινή μας ταυτότητα, με το ποιοι είμαστε στα αλήθεια. Επίσης την ευχαριστώ για τις στιγμές που ζούσα στο εδώ και τώρα μαζί της, που είναι οι μόνες στιγμές που δε μας προδίδουν ποτέ.
»Τέλος, αφιερώνω στον μπαμπά μου που ήταν η μεγαλύτερή της αγάπη, την φράση από το βιβλίο “Ο φιλόσοφος και ο λύκος” του Mark Rowlands:
»“Οταν βλέπουν τα σκούρα οι άνθρωποι στρέφονται στον Θεό. Εγώ όταν βλέπω τα σκούρα σκέφτομαι ένα κουταβάκι λύκου”».
Δείτε την ανάρτηση της Νατάσας Εξηνταβελώνη:
View this post on Instagram
