Η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση έκανε μια νέα ανάρτηση με τον γιο της, αυτή τη φορά μια σειρά από ασπρόμαυρα στιγμιότυπα παιχνιδιού μαζί του, στον φακό του Νίκου Ζήκου. Στη λεζάντα γράφει: «Ένας και μοναδικός» και δεν είναι ξεκάθαρο αν αναφέρεται στο παιδί της ή στον φωτογράφο, αν και θα μπορούσε να ταιριάζει και στα δύο.
Πρόσφατα η οικογένεια είχε μια περιπέτεια, την οποία είχε περιγράψει στα social media, συνοδεύοντάς τη με μια φωτογραφία του μικρού, να παίζει με το αριστερό χέρι, με το δεξί σε νάρθηκα. Όπως είχε γράψει:
«”Κάνε κάτι για τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη… εσύ που μπορείς!”
»Μια έκκληση με τις καλύτερες προθέσεις την οποία ακούω πολύ συχνά. Είναι πράγματι σημαντικό ο καθένας μας να προσφέρει ότι μπορεί σε όποιον χρειάζεται την βοήθειά μας. Όλοι δεν βρισκόμαστε άλλωστε κάποια στιγμή στην ζωή μας σε “ανάγκη”;
»Την Κυριακή βρέθηκα στα επείγοντα με τον άντρα μου και τον μικρό μας, ο οποίος τελικά αποδείχθηκε ότι είχε σπάσει τον αγκώνα του. Αφού μου αρνήθηκε λοιπόν η είσοδος στο ακτινολογικό λόγω εγκυμοσύνης και παρακολούθησα τον άντρα μου να μπαίνει στο ασανσέρ με το παιδί μας αγκαλιά που με φώναζε κλαίγοντας, κάθισα στην αναμονή τρελαμένη.
»Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, γύρισε η μαμά που καθόταν δίπλα μου και μου έδωσε ένα χρωματιστό βραχιόλι φτιαγμένο από πολύχρωμα λαστιχάκια. Χωρίς να με ρωτήσει τίποτα απολύτως, μου είπε απλά: “Αυτό το βραχιολάκι είναι του γιου μου. Το είχα κρεμασμένο στην τσάντα του αλλά έσπασε και θα ήθελα να σας το δώσω”.
«Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, γύρισε η μαμά που καθόταν δίπλα μου και μου έδωσε ένα χρωματιστό βραχιόλι φτιαγμένο από πολύχρωμα λαστιχάκια. Χωρίς να με ρωτήσει τίποτα απολύτως, μου είπε απλά: “Αυτό το βραχιολάκι είναι του γιου μου. Το είχα κρεμασμένο στην τσάντα του αλλά έσπασε και θα ήθελα να σας το δώσω”».
»Κατάφερα με πολύ κόπο να συγκρατήσω τα δάκρυά μου, έσφιξα το βραχιόλι στα χέρια μου και την ευχαρίστησα χωρίς δυστυχώς να συστηθώ ή να την ρωτήσω το όνομά της.
Δεν ξέρω εάν θα διαβάσει ποτέ αυτή την ανάρτηση, αλλά δεν μπορώ να μην την ευχαριστήσω που αναγνώρισε την δική μου ανάγκη και με έκανε να αισθανθώ τόσο όμορφα σε μια δύσκολη στιγμή.
»Το να κάνουμε “κάτι” για έναν συνάνθρωπό μας δεν απαιτεί χρήματα, αλλά αγάπη, σκέψη και ενσυναίσθηση.
»Όσο για εμένα; Ούτε φανταζόμουν ότι αυτό που είχα ανάγκη εκείνη την στιγμή ήταν ένα πλαστικό χρωματιστό βραχιολάκι! Εκείνη όμως το ήξερε…».
Δείτε τη νέα της ανάρτηση:
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
