Σχεδόν δύο μήνες έχουν περάσει από τον θάνατο του Αλέξανδρου Νικολαΐδη και ήδη δημοπρατήθηκαν τα μετάλλιά του προκειμένου τα χρήματα να δοθούν σε παιδιά που το έχουν ανάγκη, όπως είχε ζητήσει. Η σύζυγός του, Δώρα Τσαμπάζη, μιλώντας στο «Mega Stories», συγκίνησε με τις αποκαλύψεις που έκανε για τον Ολυμπιονίκη.
«Έκλαιγα και ταυτόχρονα αισθανόμουν υπερήφανη για τον άνθρωπο που είχα κοντά μου. Ευχήθηκα να μη χρειαστεί να δημοσιεύσω την ανάρτηση που είχε γράψει παρόλο που οι ελπίδες μας είχαν εξανεμιστεί. Μου είχε πει αν φύγει να τη δημοσιεύσω… Το τεράστιο κύμα αγάπης που δεχθήκαμε ήταν που ανακούφισε την ψυχή μας», ανέφερε η Δώρα Τσαμπάζη.
«Το πρώτο μας ραντεβού ήταν από τα κλασικά πρώτα άβολα ραντεβού. Υπήρχε πάρα πολύ χιούμορ και διάδραση… Πολύ γρήγορα καταλάβαμε ότι αυτή η χημεία διπλασιάζεται και πάνω στον μήνα καταλάβαμε ότι θέλουμε να είμαστε μαζί. Σιγά σιγά άφηνε αντικείμενα σπίτι μου μέχρι που ήρθε με μια βαλίτσα και με ρώτησε αν μπορεί να δίνει κι εκείνος χρήματα για το ενοίκιο», εξομολογήθηκε για τη γνωριμία τους και την πρώτη περίοδο της σχέσης τους.
«Πολύ γρήγορα καταλάβαμε ότι αυτή η χημεία διπλασιάζεται και πάνω στον μήνα καταλάβαμε ότι θέλουμε να είμαστε μαζί. Σιγά σιγά άφηνε αντικείμενα σπίτι μου μέχρι που ήρθε με μια βαλίτσα και με ρώτησε αν μπορεί να δίνει κι εκείνος χρήματα για το ενοίκιο».
«Η ασθένεια μπορεί να ήρθε όταν γεννιόταν ο γιος μας γιατί τις πρώτες ενοχλήσεις τις είχε όταν ο γιος μου ήταν τριών μηνών….» είπε, περιγράφοντας τα πρώτα συμπτώματα που είχε ο Ολυμπιονίκης. Φανερά συγκινημένη, η Δώρα Τσαμπάζη μίλησε και για την περίοδο που χρειάστηκε να έρθουν στην Αθήνα προκειμένου ο Αλέξανδρος Νικολαϊδης να αντιμετωπίσει την ασθένειά του.
«Εκεί ήταν το σοκ. Έπρεπε να φύγουμε πολύ γρήγορα στην Αθήνα, νοικιάσαμε ένα σπίτι απέναντι από το νοσοκομείο… Θήλαζα και έστελνα με τα ΚΤΕΛ το γάλα στον μικρό. Εκεί συνειδητοποιήσαμε τι θα πει οικογένεια. Ο Αλέξανδρος αγωνιζόταν για τη ζωή του και εγώ έδινα μια μάχη για να έχει το παιδί μου να φάει. Στην αρχή είχαμε όλοι πάρα πολλή δύναμη.
»Ο Αλέξανδρος ήταν ο πιο προσγειωμένος. Όλοι λέγαμε “έλα μωρέ, θα τα καταφέρεις” εκείνος μας έλεγε, “δεν περνάω γρίπη, μπορεί και να μην τα καταφέρω”. Έπρεπε να περάσει πολύς καιρός για να καταλάβω ότι η στάση του ήταν η προετοιμασία για το τέλος και δεν ήταν ηττοπάθεια» είπε.
«Μετά τον Αύγουστο του 2022. Την επιθυμία να δώσει τα μετάλλια την είχε εκφράσει πολύ νωρίτερα, έλεγε ότι αν γίνει καλά θέλει να τα δώσει.
«Ο Αλέξανδρος ήταν ο πιο προσγειωμένος. Όλοι λέγαμε “έλα μωρέ, θα τα καταφέρεις” εκείνος μας έλεγε, “δεν περνάω γρίπη, μπορεί και να μην τα καταφέρω”. Έπρεπε να περάσει πολύς καιρός για να καταλάβω ότι η στάση του ήταν η προετοιμασία για το τέλος και δεν ήταν ηττοπάθεια»
»Μετά, όταν άρχισε να προχωρά η ασθένεια έλεγε ότι αν δεν γίνει καλά θέλει να τα δώσει. Τον Σεπτέμβριο ολοκλήρωσε την επιστολή του…» δήλωσε σε άλλο σημείο η Δώρα Τσαμπάζη προσθέτοντας, «το χαμόγελό του δεν το έχασε, έκανε πλάκα μέχρι το τέλος, έπαιζε με τα παιδιά όσο μπορούσε… Ήταν όμως συνειδητοποιημένος, ήξερε ότι δε θα τα καταφέρει, μας το έλεγε».
Για τον τρόπο που διαχειρίστηκαν όλη αυτή την κατάσταση τόσο εκείνη όσο και ο σύζυγός της, ανέφερε: «Δεν πέρασα το στάδιο οργής αλλά έζησα όλα τα “γιατί”. Ο Αλέξανδρος όμως, δεν το είπε ποτέ αυτό, αυτό που μου είχε πει, είναι ότι αν ήταν να πέσει ένας κλήρος στην οικογένειά μας, και έπρεπε κάποιος να τραβήξει το μικρότερο κλαδάκι, αυτός έπρεπε να το τραβήξει και κανείς άλλος. Αυτό ήταν η ωραιότερη ερωτική εξομολόγηση που μου έχει κάνει».
«Μου έχουν πει πολλοί ότι είμαι πολύ αξιοπρεπής στον τρόπο που διαχειρίζομαι το πένθος μου. Δεν το καταλαβαίνω… Ήμουν στο σταυροδρόμι ή να εκτιμήσω όσα ζήσαμε και να νιώθω ευτυχισμένη για όλα αυτά ή να ζήσω δυστυχισμένη για όσα δεν θα μπορέσω να ζήσω. Για μένα φέτος το χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν κάθε μπάλα και ένα καρφί. Η κόρη μου κατάλαβε ότι ήμουν θλιμμένη και εντελώς αυθόρμητα με αγκάλιασε και μου είπε “μαμά, σου υπόσχομαι ότι αυτά θα είναι τα πιο όμορφα Χριστούγεννα”» είπε μη μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της.
«Αυτό που μου είχε πει είναι ότι αν ήταν να πέσει ένας κλήρος στην οικογένειά μας, και έπρεπε κάποιος να τραβήξει το μικρότερο κλαδάκι, αυτός έπρεπε να το τραβήξει και κανείς άλλος. Αυτό ήταν η ωραιότερη ερωτική εξομολόγηση που μου έχει κάνει».
«Δεν ξέρουμε πότε ακριβώς ήρθε η ασθένεια. Μπορεί και να ήρθε τον καιρό που γεννιόταν ο γιος μας. Άρχισε να έχει ένα μούδιασμα και τις πρώτες ενοχλήσεις στο δεξί πόδι τον Αύγουστο του 2020, όταν ο μικρός μας ήταν 3 μηνών. Ήταν ένας μεταστατικός όγκος από τον πνεύμονα, είχε πάει στον εγκέφαλο και πίεζε το νεύρο της αισθητικότητας κι είχε αυτά τα μουδιάσματα. Αυτό μπορεί και να είχε δημιουργηθεί όσο ήμουν έγκυος ή όταν γεννούσα. Τον προβλημάτιζε, άρχισε να το ψάχνει και στην αρχή ασχολήθηκε πολύ με τη μέση του, επειδή είναι σμπαραλιασμένη από τους αγώνες. Ωστόσο δεν τον ικανοποιούσαν οι απαντήσεις των γιατρών, διότι ήξερε το σώμα του πάρα πολύ καλά», αναφέρει αρχικά.
«Είπε ότι τη μέση την είχε χτυπήσει πολλές φορές, αλλά τέτοιο πράγμα πρώτη φορά είχε πάθει. Ήξερε ότι είναι κάτι άλλο. Έψαχνε, και τα Χριστούγεννα του 2020 προς 2021 κάναμε μία μαγνητική κι είδαμε ότι υπήρχε όγκος εκεί που πιέζει αυτό το νεύρο της αισθητικότητας. Μπήκε σκληρά το 2021 για εμάς. Μπήκαμε στο χειρουργείο, ελπίζοντας ότι ο όγκος είναι καλοήθης. Τελικά, η βιοψία έδειξε ότι είναι μεταστατικός από τον πνεύμονα. Εκεί ήταν το μεγάλο σοκ, γιατί καταλαβαίνεις ότι κι ο άνθρωπός σου έχει καρκίνο και χωρίς να το καταλάβει έχει φτάσει στο στάδιο 4», συνέχισε η Δώρα Τσαμπάζη. Τότε, ήταν που πήραν την απόφαση να έρθουν στην Αθήνα, προκειμένου να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.
Όπως αναφέρει παρακάτω, οι άνθρωποι γύρω του θεωρούσαν αυτονόητο ότι θα τα καταφέρει. Κανείς δεν πίστευε ότι θα φύγει από τη ζωή, λόγω της περιπέτειάς του.
«Μπήκαμε στο χειρουργείο, ελπίζοντας ότι ο όγκος είναι καλοήθης. Τελικά, η βιοψία έδειξε ότι είναι μεταστατικός από τον πνεύμονα. Εκεί ήταν το μεγάλο σοκ, γιατί καταλαβαίνεις ότι κι ο άνθρωπός σου έχει καρκίνο και χωρίς να το καταλάβει έχει φτάσει στο στάδιο 4»
Εξήγησε μάλιστα, πως ακόμα και απέναντι στον καρκίνο, ο σύζυγός της φερόταν σαν να είχε απέναντί του αντίπαλο.
«Ο ίδιος αντιμετώπιζε τον καρκίνο όπως τους αντιπάλους στο Tae Kwon Do. Έμπαινε σε έναν αγώνα με το δεδομένο ότι μπορεί να χάσει από τον πρώτο γύρο. Δεν ήταν ηττοπάθεια, ήταν σεβασμός σε αυτόν που έχω απέναντί μου, αυτοέλεγχος και συνείδηση ότι πρέπει να είμαι έτοιμος ακόμα και για το χειρότερο σενάριο. Η στάση του ήταν προετοιμασία για το τέλος. Δεν ήταν ηττοπάθεια, ήταν γενναιότητα», σημείωσε.
Πηγή: protothema.gr
