H Anna Kendrick δεν έχει διστάσει, σε διάφορες περιστάσεις, να καταφερθεί ενάντια στα στερεότυπα. Για παράδειγμα στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της «Scrappy Little Nobody» (2016) έγραφε ότι «η μητρότητα δεν είναι για μένα». Σε μια πρόσφατη συνέντευξή της, στο περιοδικό Flow Space, αναφέρθηκε ξανά στις προσδοκίες που τρέφουμε απέναντι σε κάποιον σχετικά με τις επιλογές της ζωής του, αυτή τη φορά όμως επικεντρώθηκε στα δύο μέτρα και δύο σταθμά με τα οποία συνεχίζουμε να κρίνουμε τα φύλα – ειδικά σε θέματα γονεϊκότητας.
«Πρόσφατα σκεφτόμουν μια φράση που έχω ακούσει τους άντρες να λένε όταν τους ρωτάνε αν θέλουν μια μέρα να αποκτήσουν παιδιά: “Ναι, ίσως – κάνα δυο παιδιά να τρέχουν στο σπίτι”. Δεν νομίζω ότι έχω ακούσει ούτε μία γυναίκα να λέει το ίδιο πράγμα! Γιατί σκιαγραφεί μια συγκεκριμένη εικόνα, έτσι δεν είναι; Ότι εσύ [ως άντρας] επιστρέφεις σπίτι στο τέλος μιας εργάσιμης ημέρας, αφήνεις κάτω τον χαρτοφύλακά σου και φτιάχνεις ένα κοκτέιλ, ενώ μια γυναίκα, με φόρεμα Laura Ashley, βρίσκεται έξω στον κήπο και ένα τσούρμο παιδιά, σε λευκά ρούχα, τρέχουν γύρω γύρω».
«Πρόσφατα σκεφτόμουν μια φράση που έχω ακούσει τους άντρες να λένε όταν τους ρωτάνε αν θέλουν μια μέρα να αποκτήσουν παιδιά: “Ναι, ίσως – κάνα δυο παιδιά να τρέχουν στο σπίτι”. Δεν νομίζω ότι έχω ακούσει ούτε μία γυναίκα να λέει το ίδιο πράγμα!».
Τότε, όπως πρόσθεσε, η ίδια αναρωτιέται: «Εσείς πού είστε σε αυτή την εξίσωση, κύριε; Είναι σαν να ακούω συζύγους να λένε ότι θέλουν να “βοηθήσουν” με τα παιδιά. Μιλάμε για δύο εργαζόμενους γονείς! Πάντα τότε θέλω να πω κάτι και μετά σκέφτομαι, λοιπόν, είμαι η άτεκνη κυρία με τις γάτες, δεν θα μιλήσω [αναφέρθηκε στο σχόλιο του υποψηφίου των Ρεπουμπλικανών JD Vance]».
