Είναι μία από τις πιο συμπαθείς ηρωίδες του Casa de Papel: η γλυκιά Μόνικα, η όμηρος της μεγάλης ληστείας του Νομισματοκοπείου που αλλάζει στρατόπεδο από έρωτα και γίνεται μέλος της συμμορίας, σε κερδίζει από την αρχή με όσα της συμβαίνουν: είναι έγκυος στο παιδί του παράνομου δεσμού της με τον παντρεμένο με τρία παιδιά και αντιπαθέστατου αφεντικού της, τρώει μια σφαίρα, ερωτεύεται τον όμορφο και κατά βάθος ευαίσθητο ληστή και δεσμώτη της.
Με την ανεπιτήδευτη ξανθή “αφάνα” και το ελκυστικό σώμα της, η Έσθερ Ασίμπο είναι το αντίπαλον δέος στην “κινούμενη βόμβα” και επιθετικά σεξουαλική “Τόκιο”, η αγαπημένη μιας εκλεπτυσμένης μερίδας ανδρικού κοινού που αναζητά κάτι πιο αιθέριο, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των αρσενικών τηλεθεατών που έχουν κατ’ επανάληψη αφήσει το σαγόνι τους στο πάτωμα με τα συχνά γκρο πλάνα στα αξιοζήλευτα ομολογουμένως οπίσθια της Ούρσουλα Κορμπέρο.
Έχοντας κυρίως ταινίες μικρού μήκους και την παρουσίαση ψυχαγωγικών εκπομπών στο βιογραφικό της, η 37χρονη Έσθερ Ασίμπο ήταν μία από τις περιορισμένης αναγνωρισιμότητας ηθοποιούς που είδαν ξαφνικά τον λογαριασμό τους στο ίνσταγκραμ να φτάνει σε ένα απίθανο αριθμό followers, αφού ως γνωστόν το Casa de Papel ή Money Heist, Τέλεια ληστεία ή όπως προτιμάς να αποκαλείς αυτό το τηλεοπτικό φαινόμενο, κόντευε να πάει άπατο στην Ισπανία μέχρι που το τσίμπησε το Netflix και έγινε παγκόσμιο trend κυριολεκτικά μέσα σε ένα βράδυ.
Η Ασίμπο, που τελείωσε γυμναστική ακαδημία παράλληλα με τις σπουδές υποκριτικής, εξακολουθεί να μοιάζει περισσότερο με ένα cool κορίτσι της διπλανής πόρτας παρά με μια σταρ με 6 εκατομμύρια followers, ενώ θα έλεγε κανείς ότι έχει και αρκετά κοινά με την Μονικα: χαμηλούς τόνους, λογική, ευαισθησία και αξίες.
“Eίμαι καλά”, είναι ο ειρωνικός τίτλος του σκηνοθετημένου βίντεο που ανέβασε χθες στον λογαριασμό της, ένα σχόλιο πάνω στην υπερβολική προσπάθεια που καταβάλλουμε (κυρίως οι γυναίκες) να δείξουμε ότι όλα στη ζωή μας είναι άψογα, ακόμη και την εποχή της καραντίνας. Η Έσθερ υποδύεται περίπου τον εαυτό της (στην θέση της βάλε οποιαδήποτε γυναίκα που είναι και δημόσιο πρόσωπο) μέσα από μια σειρά πλάνων που αποδομούν την φαινομενικά λαμπερή εικόνα της. Με φόντο ένα συνηθισμένο διαμέρισμα (σίγουρα ταυτίζεσαι με τους γυμνούς τοίχους της κρεβατοκάμαρας σε μία ή περισσότερες φάσεις της ενήλικης ζωής σου όπου όλα, μεταξύ των οποίων η διακόσμηση των ονείρων σου αναβάλλονται επ αόριστον), την παρακολουθούμε να ξυπνάει σε κακό χάλι (δηλαδή όπως όλοι μας το πρωί), και να τρώει από ένα μίζερο μπολ δημητριακών (που πολύ απέχει από τα ινσταγκραμικά στιλιζαρισμένα πιάτα) ενώ κοιτάζει -τι πρωτότυπο- το κινητό της.
Στη συνέχεια όμως φοράει την δημόσια “μάσκα” της: κόκκινο κραγιόν, εκθαμβωτικό χαμόγελο, προσεγμένο σύνολο τουλάχιστον από τη μέση και πάνω, αυτό που φαίνεται στην κάμερα. Βρίσκει τo κατάλληλο κάδρο για να δώσει συνεντεύξεις μέσω κινητού, όπου δηλώνει πώς είναι “σούπερ καλά”, ενθουσιασμένη γιατί βρήκε χρόνο να ξεκουραστεί, να εργαστεί δημιουργικά, να εκτιμήσει τη χαρά και την αισιοδοξία, να μεταδώσει θετική ενέργεια και εν ολίγοις επαναλαμβάνει όλα τα κλισέ τα οποία εμπεδώσαμε την περίοδο της καραντίνας από εγχώριους και ξένους celebrities με αποτέλεσμα συχνά να νιώθουμε εντελώς αποτυχημένοι που εμείς παραδόξως δεν βρήκαμε τον χρόνο για αυτοβελτίωση, γιόγκα και την συστηματική καταγραφή των σκέψεών μας.
Όσο περνά η μέρα, η cool και χαρωπή εικόνα της καταρρέει. Όταν το zoom, το skype και το instagram live σταματούν, όταν η κάμερα του smartphone και του laptop σβήνει, εκείνη “επιστρέφει” στον αληθινό, φοβισμένο, μοναχικό, και σαφώς καθόλου χαρούμενο εαυτό της: αυτόν που βαριέται να καλλωπιστεί ή να γυμναστεί, αυτόν που λυπημένα χειροκροτεί τους γιατρούς και τις νοσοκόμες της χώρας της κάθε απόγευμα, που βυθίζεται στην απελπισία, που κλαίει και που δεν παραδέχεται τι της συμβαίνει ούτε στην ίδια της την μητέρα. Σε μία από τις πιο αληθινές στιγμές του βίντεο, η ηρωίδα σκουπίζει βιαστικά τα δακρυσμένα μάτια της όταν βλέπει βιντεο-κλήση από την μητέρα της και απαντά ότι “μάλλον φταίει κάποια αλλεργία”.
Με τον ίδιο τρόπο που ερμηνεύει τη Μόνικα, η Ασίμπο είναι και εδώ οικεία αλλά και ποιητική, περιγράφοντας τα συναισθήματα σε μια χώρα όπου οι απώλειες από την πανδημία ήταν και είναι βαριές. Ας της ευχηθούμε λοιπόν κουράγιο, υγεία, και καλή επάνοδο, όχι απόλυτα ανιδιοτελώς, διότι έχουμε και 5ο κύκλο να περιμένουμε.
