Η Μπέτυ Αρβανίτη πρωταγωνιστεί φέτος στο θεατρικό έργο του Μπρεχτ «Η Μάνα Κουράγιο και τα παιδιά της», σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού.
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, βρέθηκε το βράδυ της Δευτέρας, 23 Δεκεμβρίου, στη συγκινητική παράσταση στο Εθνικό Θέατρο, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά την έμπρακτη στήριξή της στον ελληνικό πολιτισμό και τις τέχνες.
Η κα. Σακελλαροπούλου, η οποία συχνά προβάλλει την αξία του πολιτιστικού έργου, παρακολούθησε την παράσταση και εξήρε την καλλιτεχνική αξία της Αρβανίτη και των συνεργατών της, ενώ στο τέλος φωτογραφήθηκε μαζί τους.
Για την παρουσία της στο θέατρο η Πρόεδρος της Δημοκρατίας επέλεξε ένα μπλε, μεσάτο σακάκι με μαύρη φούστα με τούλι και μπλε λεπτομέρειες και πόζαρε χαμογελαστή τόσο με τον σκηνοθέτη όσο και με την πρωταγωνίστρια της παράστασης.
Λίγα λόγια για το έργο:
Η Μάνα Κουράγιο, του Μπέρτλοτ Μπρχτ και τα παιδιά της γράφτηκε στη Σκανδιναβία το 1938-1939. Βασίζεται στη Βιογραφία της αρχιαπατεώνισσας και τυχοδιώκτριας Κουράσσε (1669), μέρος του ογκώδους μυθιστορήματος Σιμπλίκιος Σιμπλικίσιμος του Χανς Γιάκοπ Κριστόφελ φον Γκρίμελσχάουζεν, που περιγράφει τον κόσμο της εξαπάτησης και της περιπλάνησης σε καιρούς πολέμου.
Θέλοντας να παρουσιάσει «την κοινωνία ως ικανή να αλλάξει», όπως ο ίδιος υπογραμμίζει, ο Γερμανός συγγραφέας περιγράφει συμβάντα που διαδραματίζονται κατά τη διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου στην Ευρώπη ως κραυγή αγωνίας για τον επερχόμενο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που ξέσπασε έναν μόλις χρόνο αργότερα. Παρά την προφανή αντιπολεμική του διάσταση και το σαφές του μήνυμα για τα δεινά που φέρει ο καπιταλισμός, «Το έργο του Μπρεχτ αποφεύγει το κήρυγμα, γι’ αυτό γίνεται πιο δυνατό!», όπως αναφωνεί με ενθουσιασμό ο Ρολάν Μπαρτ στην πρεμιέρα του έργου στο Παρίσι.
Το έργο ακολουθεί την τυχοδιώκτρια Άννα Φίρλινγκ –γνωστή στα πεδία των μαχών ως Μάνα Κουράγιο– στον αγώνα της για επιβίωση. Μια αδίστακτη γυρολόγος, που πουλά αγαθά στους στρατιώτες, ενώ μάταια προσπαθεί να προστατεύσει από την καταστροφική δίνη του πολέμου, τα τρία της παιδιά: τον μεγάλο της γιο Άιλιφ, τον μικρότερο Έμενταλ και τη μουγκή της κόρη Κατρίν. Για τη δαιμόνια αυτή γυναίκα, το κέρδος θα έρχεται πάντα πάνω και από την οικογενειακή της ευτυχία. Κι ας πληρώνει το υψηλότερο τίμημα: την τραγική απώλεια των ίδιων της των παιδιών, αλλά και τη θυσία κάθε αξίας, που τα πλάσματα αυτά αντιπροσωπεύουν: το θάρρος, την τιμιότητα, την ειλικρίνεια. Σε καιρό πολέμου κάθε έννοια ηθικής και δικαίου καταστρατηγείται. Ή μήπως όχι μόνο τότε;
Ο Στάθης Λιβαθινός, στην πρώτη του σκηνοθεσία στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου καταπιάνεται –για πρώτη φορά επίσης– με τον Μπρεχτ. Τη μουσική και τα τραγούδια της παράστασης Μάνα Κουράγιο υπογράφει σε μια νέα τους εκδοχή –και όχι εκείνη του Πάουλ Ντεσάου– ο στενός του συνεργάτης, Θοδωρής Αμπαζής, ενώ τον θίασο απαρτίζουν –στην πλειοψηφία τους– νέοι χαρισματικοί ηθοποιοί.
