Η Demi Moore φαίνεται πως πριν από την κυκλοφορία της ταινίας «Ghost» είχε πολλές αμφιβολίες για το αν θα έκανε ή όχι επιτυχία η ταινία, χαρακτηρίζοντάς την σήμερα ως ένα ρίσκο που θα μπορούσε να είναι “ή εκπληκτικό ή απόλυτη καταστροφή”. Ο συνδυασμός κωμωδίας, ρομαντισμού και θρίλερ φάνταζε ασυνήθιστος όπως ανέφερε η γνωστή ηθοποιός σε πρόσφατη συνέντευξή της, λέγοντας μάλιστα ακριβώς το ίδιο και για την ταινία στην οποία πρωταγωνίστησε φέτος, «The Substance».
Η ηθοποιός βρέθηκε πριν από λίγες μέρες καλεσμένη στην εκπομπή του YouTube Hot Ones, την οποία παρουσιάζει ο Sean Evans, μιλώντας τόσο για το «The Substance» όσο και για την επιτυχία του 1990.
«Έτσι ένιωθα και για το Ghost, επειδή είχε τόσα πολλά διαφορετικά είδη αναμεμειγμένα μεταξύ τους που, πραγματικά, σκέφτηκα, “Αυτό θα μπορούσε να είναι είτε καταπληκτικό είτε μια @@@ καταστροφή”. Όπως και να ‘χει, κάτι μου είπε, “Μπες μέσα. Πάρε το ρίσκο. Ρίξε τα ζάρια. Ας δούμε τι θα συμβεί”».
Αξίζει να σημειωθεί πως το «Ghost», το 1990, ξεπέρασε κάθε προσδοκία αποφέροντας πάνω από 500 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως και καθιερώνοντας τη Moore ως μία A-list ηθοποιό. Η ερμηνεία της ως Molly Jensen, μαζί με τον Patrick Swayze και τη Whoopi Goldberg, άφησε ανεξίτηλο στίγμα στον κινηματογράφο, με την ταινία να θεωρείται πλέον μία από τις καλύτερες ρομαντικές δημιουργίες όλων των εποχών και με τη Moore να κερδίζει μία υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα.
Μεταξύ άλλων, η ηθοποιός ρωτήθηκε από τον Sean Evans ποια θεωρεί τη μεγαλύτερη υπαρξιακή απειλή για τον κινηματογράφο, με την ίδια να απαντάει το εξής:
«Νομίζω ότι θα ήταν η απώλεια της κινηματογραφικής εμπειρίας. Νομίζω ότι ο κίνδυνος -όχι μόνο στον κινηματογράφο, αλλά και στη ζωή γενικότερα- είναι ότι κινούμαστε προς την υπερβολική απομόνωση. Και νομίζω ότι είναι η κοινή μας εμπειρία που μας επιτρέπει να συνδεθούμε μεταξύ μας όταν έχουμε αυτές τις κοινές εμπειρίες. Ενώ πραγματικά αγαπώ το streaming, το εκτιμώ και πιστεύω ότι υπάρχει μια πτυχή που είναι αρκετά θετική για όλους μας, ελπίζω ότι μπορούμε να βρούμε μια μέση λύση με το να μας φέρουμε όλους πίσω και στο θέατρο, για να μην το χάσουμε αυτό».