Οι μέρες είναι ηλιόλουστες στα τέλη Σεπτεμβρίου στο Παρίσι και τα παράθυρα της Σχολής Καλών Τεχνών, στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα, καλυμμένα με χρυσές μεταλλικές επιφάνειες, αντανακλούν το φως. Είναι λες και έχει γίνει κάποια μεταφυσική συμφωνία ώστε ο καιρός να ταιριάζει με τη λάμψη της έκθεσης «Dior J’Adore!», η οποία εξερευνά την ιστορία του κλασικού πλέον αρώματος με το υπερθετικά ερωτικό όνομα και με σύμβολο το χρυσό χρώμα να τυλίγει το μπουκάλι του και να διατρέχει πάντα τις καμπάνιες του: οι μούσες του, αρχικά η Carmen Kass και στη συνέχεια η Charlize Theron, έχουν μείνει αξέχαστες, να αναδύονται ως διαχρονικές Αφροδίτες από μια λίμνη υγρού χρυσού.
J’adore! (Το) λατρεύω! Όπως διαβάζουμε στα κείμενα της έκθεσης, αυτό συνήθιζε να αναφωνεί ο Christian Dior κάθε φορά που αντίκριζε ένα τέλειο φόρεμα φρέσκο από το ατελιέ του. Την ίδια έκφραση χρησιμοποιούσε και ο νεαρός John Galliano όταν ανέλαβε τον ιστορικό οίκο ως καλλιτεχνικός διευθυντής τη δεκαετία του ’90, και έτσι, το νέο άρωμα που λανσαρίστηκε το 1999 βαφτίστηκε αυθόρμητα με το ρήμα που εκδηλώνει τον απόλυτο έρωτα και που ακουγόταν τόσο συχνά στους διαδρόμους της Avenue Montaigne.
Τώρα μια ιδιοφυΐα της σύγχρονης αρωματοποιίας, ο Francis Kurkdjian, διευθυντής δημιουργίας αρωμάτων του Dior, το απογειώνει με τη νέα, ακόμα πιο εκλεπτυσμένη εκδοχή του, το L’Or de J’adore.
Την ολόχρυση πύλη στον προθάλαμο της έκθεσης διαδέχονται αίθουσες, η μια πιο εντυπωσιακή από την άλλη: τοίχοι επενδεδυμένοι με λουλούδια όπου μυρίζεις τις νότες του νέου J’adore, χρυσοί καταρράκτες, βίντεο εγκαταστάσεις με τις διαφημιστικές καμπάνιες, εργαστήριο φινιρίσματος της συσκευασίας και στο τέλος, μια έκθεση με τα ωραιότερα χρυσά βραδινά φορέματα Dior, ανάμεσά τους και εκείνα που φόρεσε κατά καιρούς η Charlize Theron. Πάνω απ’ όλα, όμως, η έκθεση μας ξεναγεί στην πλούσια αρωματική ιστορία του οίκου: τη λατρεία του Christian Dior για τα λουλούδια, τα οποία ενέπνεαν κάθε του σχέδιο και το όνειρο της υψηλής ραπτικής, ένα από τα τελευταία καταφύγια μαγείας στο σύγχρονο κόσμο.
Photo Credits: Pierre Mouton, Adrien Dirand
