«Kαθηγητής κατηγορήθηκε για βιασμό μαθήτριας κι όμως δεν μετακινήθηκε από τη θέση του». Συναντηθήκαμε με την Ομάδα Εφήβων Συμβούλων του Συνηγόρου του Παιδιού. Τα περιστατικά που μας εμπιστεύτηκαν μάς ωθούν να διεκδικήσουμε ριζικές αλλαγές.
Η συγγραφέας και δημοσιογράφος με αφορμή το νέο της βιβλίο, «Η τέχνη του τρεξίματος», παραχωρεί στο Marie Claire Greece την πρώτη της συνέντευξη από τότε που έγινε μαμά, για την απόλαυση της κίνησης, τη μητρότητα, αλλά και τις έμφυλες προκλήσεις.
Έρχεται στις 22 Ιανουαρίου στη μικρή οθόνη αυτή η παραγωγή διεθνών προδιαγραφών που μας ταξιδεύει στα Κύθηρα των αρχών του προηγούμενου αιώνα, βασισμένη στα αληθινά γεγονότα της μαζικότερης δολοφονίας στην Ελλάδα.
«Ξεφορτωθήκαμε τους κορσέδες, αναγκάζουν το σώμα να πάρει μια εξιδανικευμένη μορφή, είναι ένα φεμινιστικό φιλμ» σχολιάζει η Holly Waddington σε συνέντευξή της.
Στην ιστορία μυθοπλασίας μιας οικογένειας από την Κύπρο, που αρχίζει να ξεδιπλώνεται στις 21 Ιανουαρίου στο Mega, υποδύεται μια γυναίκα που μετά την αρπαγή του μωρού της στην Αμμόχωστο το καλοκαίρι του 1974 δεν σταμάτησε ποτέ να το αναζητά.
Εμπνευσμένη από την ιστορία της μητέρας της, η οποία έχασε γονείς και τέσσερα αδέρφια ενώ προσπαθούσαν να φύγουν από το Βιετνάμ, η Cecile Pin έγραψε το μυθιστόρημα «Περιπλανώμενες ψυχές», για το οποίο μίλησε στο Marie Claire.
Όταν έκαναν πρόσφατα σε μια (σχεδόν εξίσου) κοντή φίλη μου ένα σχόλιο για το ύψος της, συνειδητοποίησα ότι επιβιώνουν ακόμα τα «αστεία» της παιδικής ηλικίας μου.
Από τη Σκωτία μέχρι την Πορτογαλία, δίνουν βήμα σε φωνές που δεν ακούγονταν εδώ και αιώνες.
Οι Αθηνοπεριπέτειες επισκέπτονται διάφορα μνημεία του κέντρου της Αθήνας και τα (επανα)συστήνουν σε όλες τις ηλικίες μέσα από συναρπαστικές ιστορίες αλλά και διασκεδαστικά παιχνίδια.
«Όλα αυτά τα “δεν μπορείς” και “δεν κάνεις για αυτό” με πείσμωσαν»: Η Αφροελληνίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός σε μια τρυφερή προσωπική αναδρομή λίγο πριν από τη συναυλία της στο ΚΠΙΣΝ την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
Η συγγραφέας της Τετραλογίας του Περιβάλλοντος και λάτρης της Ελλάδας στρέφει το φακό της στις ανθρώπινες σχέσεις, χωρίς να χάνει από τα μάτια της τον πλανήτη που φωνάζει βοήθεια.
Δόθηκε τον Νοέμβριο, με 153 χορευτές και αμέτρητους θεατές που εκμεταλλεύτηκαν την ελεύθερη είσοδο για να την παρακολουθήσουν, παρά το κρύο και τη βροχή.
Η «Φωτεινή» από το «Ναυάγιο» είναι στο έργο του Ματέι Βίζνιεκ «Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα» στο Θέατρο Μπέλλος μια νέα γυναίκα παγιδευμένη στο σωματεμπόριο, μια βελούδινη φωνή σε έναν κόσμο τραχύ.
Με υπογραφές των Jean-Michel Basquiat, Keith Haring, David Hockney, Roy Lichtenstein, το Luna Luna ζωντάνεψε στο Λος Άντζελες.
Tο marieclaire.gr θα χρησιμοποιήσει τις πληροφορίες που παρέχετε...
