Ένα άγριο έγκλημα είχε συγκλονίσει την Ιταλία το 2010, όταν αποκαλύφθηκε ότι ένα 13χρονο κορίτσι είχε δολοφονηθεί από έναν 42χρονο άντρα. Το χρονικό της υπόθεσης είχε τότε ταράξει συθέμελα την κοινωνία της γειτονικής χώρας, ενώ οι έρευνες είχαν κρατήσει σχεδόν τέσσερα χρόνια. Μία δεκαετία μετά η ιστορία της δολοφονίας ενός μικρού κοριτσιού ζωντανεύει στις οθόνες μας.
Το χρονικό της εξαφάνισης
Την Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010, στις 5:15 μ.μ., η 13χρονη Yara Gambirasio έφυγε από το σπίτι για να πάει στο γυμναστήριο, που βρισκόταν 700 μέτρα μακριά. Το κορίτσι προετοιμαζόταν για την επίδειξη της ρυθμικής γυμναστικής που είχε την επόμενη Κυριακή και ήταν ενθουσιασμένο. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να αφήσει ένα στερεοφωνικό στον προπονητή της και θα επέστρεφε αμέσως. Αποχαιρέτισε την οικογένειά της, που ήξερε πού πήγαινε και έφυγε από το σπίτι.
Στις 19:00, η Yara δεν είχε ακόμη γυρίσει σπίτι και οι γονείς της άρχισαν να ανησυχούν. Η κοινότητα Brembate di Sopra όπου ζούσαν, ήταν ένα ήσυχο μέρος, με πληθυσμό 8.000 κατοίκων, μεταξύ των ποταμών Brembo και Adda.
Στις 19:11, η μητέρα της Yara τηλεφώνησε στην κόρη της, αλλά η κλήση πήγε κατευθείαν στον τηλεφωνητή. Είκοσι λεπτά αργότερα, ο πατέρας της Yara κάλεσε την αστυνομία. Η κλήση εστάλη στο γραφείο του εισαγγελέα, όπου απαντήθηκε από τη Letizia Ruggeri, μία δυναμική πρώην αστυνομικό, η οποία ήταν δικαστής για σχεδόν 15 χρόνια και ήξερε τι έπρεπε να γίνει. Μέσα σε λίγα λεπτά είχε στείλει αστυνομικούς στο Brembate di Sopra.
Η αναζήτηση του κοριτσιού
Η καθηγήτρια γυμναστικής της Yara, με την οποία ήρθαν αρχικά σε επαφή οι αστυνομικοί και οι γονείς του κοριτσιού, επιβεβαίωσε ότι είχε δει την έφηβη νωρίτερα εκείνη την ημέρα και ότι είχε κάνει μια σύντομη προπόνηση προτού φύγει. Η αστυνομία διαπίστωσε ότι η τελευταία επαφή με τη Yara ήταν ένα μήνυμα κειμένου που είχε στείλει σε μια φίλη της, τη Martina, στις 6:44 μ.μ., συμφωνώντας να συναντηθούν στις 8 το πρωί της επόμενης Κυριακής. Αυτό ήταν και το τελευταίο σημάδι από εκείνην.
Παρά την μεγάλη κινητοποίηση των Ιταλικών αρχών και τη συμμετοχή εκατοντάδων εθελοντών για την αναζήτησή της η Yara θα βρεθεί έπειτα από τρεις μήνες στις 26 Φεβρουαρίου 2011, νεκρή μέσα σε ένα χωράφι, 10 χιλιόμετρα μακριά από το Μπρεμπάτε Ντι Σόπρα. Το σώμα έφερε πολλαπλές επιφανειακές τομές, ενδεχομένως να έγιναν από ένα αιχμηρό αντικείμενο και ένα μεγάλο τραύμα στο κεφάλι. Τον Αύγουστο του 2011, η τελική έκθεση αυτοψίας δεν είχε ακόμη κυκλοφορήσει και δεν είχε εξακριβωθεί καν η ακριβής αιτία του θανάτου της, αλλά διαρρεύσαν λεπτομέρειες από την ιατροδικαστική έρευνα κάνοντας λόγο για θάνατο ο οποίος προκλήθηκε από τον συνδυασμό ενός χτυπήματος στο κεφάλι, τουλάχιστον έξι πληγών κοπής (καμιά θανατηφόρα) και την χαμηλή θερμοκρασία. Η αυτοψία δεν έδειξε ίχνη βιασμού.
Η κηδεία της Yara πραγματοποιήθηκε ένα ζεστό πρωινό στα τέλη Μαΐου του 2011. Ο κόσμος χειροκροτούσε το λευκό φέρετρο, το οποίο ήταν πάνω από ένα τεράστιο μπουκέτο λευκών λουλουδιών, καθώς η νεκροφόρα οδηγούσε αργά προς το γυμναστήριό της. Η τελετή έγινε στο αθλητικό κέντρο όπου είχε περάσει τόσες ώρες προπόνησης και όπου την είχαν δει για τελευταία φορά ζωντανή. Έξω, ένα μεγάλο πλήθος παρακολούθησε την κηδεία σε μια γιγαντιαία οθόνη και άκουσε τα συλλυπητήρια του Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, του προέδρου της Δημοκρατίας.
Η εύρεση του ενόχου και η καταδίκη
Οι έρευνες διαρκούν τέσσερα χρόνια, καθιστώντας μια από τις πιο ασυνήθιστες και περίπλοκες ποινικές έρευνες στην ιταλική ιστορία.
Ο πρώτος ύποπτος ήταν ένας νεαρός Μαροκινός άνδρας, ο οποίος συνελήφθη λόγω ενός σχολίου που είχε κάνει και το οποίο έλεγε: «Συγγνώμη Θεέ μου, δεν τη σκότωσα». Πολλοί έσπευσαν να τον κατηγορήσουν, αλλά τελικά αποδείχθηκε αθώος. Το μήνυμα ήταν απλώς μεταφραστικό λάθος.Ένα ίχνος από γενετικό υλικό που λήφθηκε από το παντελόνι του θύματος, οι ιατροδικαστικοί επιστήμονες θα αναλύσουν και θα συγκρίνουν περίπου 22.000 DNA ατόμων αναζητώντας τον ύποπτο με το οποίο θα ταίριαζε το DNA, που αναφέρονταν ως «Αγνώστος 1».
Οι έρευνες προχωρούσαν πολύ αργά, ενώ το DNA που βρέθηκε στο χώρο του εγκλήματος ανήκε τελικά στο εξώγαμο παιδί ενός οδηγού λεωφορείου που είχε πεθάνει δεκαπέντε χρόνια πριν. Στις 16 Ιουνίου 2014, ο Ιταλός οικοδόμος που ζούσε και εργάζονταν στην περιοχή, Μασίμο Τζιουσέπε Μποσέτι, συνελήφθη και κατηγορήθηκε ότι είναι ο δολοφόνος της Yara, κυρίως λόγω του DNA που ταίριαξε με τον «Αγνώστο 1».
Ήταν τώρα 42 ετών, παντρεμένος με παιδιά, ενώ το ιστορικό του στο Διαδίκτυο ήταν ανησυχητικό, αφού χρησιμοποιούσς λέξεις αναζήτησης που υποδήλωναν καταναγκασμό για εφηβικά νεαρά κορίτσια. Την 1 Ιουλίου του 2016 το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο του Μπεργκάμο καταδίκασε τον Μάσιμο Μποσέτι σε ισόβια κάθειρξη για την δολοφονία της Γιάρας Γκαμπιράσιο. Στις 12 Οκτωβρίου 2018 το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιταλίας απέρριψε την προσφυγή των δικηγόρων υπεράσπισης και επιβεβαίωσε την ποινή της φυλάκισης του Μποσέτι
Η ταινία στο Netflix
Η δημοφιλής πλατφόρμα ασχολείται με αληθινές ιστορίες δολοφονιών που άγγιξαν την κοινη γνώμη και ιστορία της 13χρονης Yara, που έχασε άδικα τη ζωή της, ήταν μια από αυτές. Στις 5 Νοεμβρίου έκανε πρεμιέρα η ταινία που αφηγείται την ιστορία δολοφονίας του μικρού κοριτσιού από την Ιταλία και τον αγώνα της εισαγγελέως και ερευνήτριας για την εύρεση του ενόχου.
Ήδη από το τρέιλερ είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον των τηλεθεατών, ενώ λίγες μόλις ημέρες μετά την κυκλοφορία της βρίσκεται στην κορυφή της λίστας των ξενόγλωσσων παραγωγών του Netflix, με 17 εκ. άτομα να την έχουν ήδη παρακολουθήσει μέσα σε μία μόλις εβδομάδα!
Δείτε το τρέιλερ:
