Όταν το 1998 δημοσιεύθηκε το βιβλίο «ΤΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ» της Γουόρις Ντίρι, ολόκληρος ο κόσμος συγκλονίστηκε. Το πρώην διάσημο μοντέλο αφηγείται τη συνταρακτική της ζωή περιγράφοντας το απίστευτο ταξίδι της από τη νομαδική ζωή στην έρημο της Σομαλίας στις πιο διάσημες πασαρέλες του κόσμου.
Ήταν ένα όνειρο και ένας εφιάλτης μαζί. Στη Νέα Υόρκη, στο απόγειο της καριέρας της, περιγράφει τη διαδικασία της κλειτοριδεκτομής στην οποία υποβλήθηκε όταν ήταν μόλις τριών ετών. Έτσι η Γουόρις Ντίρι αποφασίζει να σταματήσει την καριέρα του μοντέλου και να αφιερωθεί στον αγώνα για τον τερματισμό αυτού του βάρβαρου τελετουργικού το οποίο υφίστανται εκατομμύρια γυναίκες σε όλον τον κόσμο.
Σε ένα νομαδικό χωριό στην έρημο της Σομαλίας, η δωδεκάχρονη Γουόρις δραπετεύει από την οικογένειά της όταν ο πατέρας της αποφασίζει να την παντρέψει με έναν εβδομηντάχρονο βοσκό προκειμένου να πάρει ως αντάλλαγμα πέντε καμήλες. Βρίσκει καταφύγιο στη γιαγιά της στο Μογκαντίσου, η οποία όμως ντροπιασμένη από τη συμπεριφορά της εγγονής της, τη στέλνει εσώκλειστη να δουλέψει ως καθαρίστρια στη σομαλική πρεσβεία στο Λονδίνο κοντά σε συγγενείς. Για τα επόμενα χρόνια η νεαρή Γουορις δεν θα βγει καθόλου από την πρεσβεία μέχρι την ημέρα που ξεσπά εμφύλιος στην πατρίδα της και όλοι οι αξιωματούχοι τρέπονται σε φυγή. Ξαφνικά βρίσκεται να περιφέρεται με μια βαλίτσα με τα ελάχιστα υπάρχοντά της μόνη για πρώτη φορά στους δρόμους του Λονδίνου…Ύστερα από πολλές δυσκολίες και περιπέτειες και χωρίς να συνάψει ερωτικές σχέσεις λόγω του προβλήματος το οποίο είχε υποστεί από τη βάναυση αφαίρεση των γεννητικών της οργάνων, φυλάκιση λόγω της ληγμένης βίζας και σκληρή εργασία ως καθαρίστρια σε φάστ φούντ, η Γουόρις καταφέρνει να αναδειχθεί σε ένα από τα μεγαλύτερα και πιο ακριβοπληρωμένα μοντέλα του κόσμου.
H Γουόρις υπέστη κλειτοριδεκτομή, γεγονός που τη σημάδεψε και τη συνόδευε σε όλη της τη ζωή και την έκανε ακτιβίστρια προκειμένου το φαινόμενο αυτό να περιοριστεί ή ακόμα καλύτερα να εκλείψει. Παρόλους τους αγώνες εναντίον αυτής της απάνθρωπης πρακτικής μέχρι σήμερα, δυστυχώς, δεν έχει σταματήσει να συμβαίνει.
Στον υπόλοιπο κόσμο, το δεδομένο δικαίωμα της γυναίκας στον οργασμό προσπαθεί να ενδυναμωθεί ακόμα περισσότερο, τόσο με τη σεξουαλική πληροφόρηση, όσο και με την κατανόηση του ερωτικού συντρόφου.
Ακόμα και η περιβόητη Samantha Jones από το «Sex and the city», είχε πει την ατάκα για το φεμινιστικό σεξ της εποχής μας: «Αν δεν σε κάνει να τελειώσεις μια φορά, ντροπή του. Αν δεν σε κάνει να τελειώσεις δεύτερη φορά, ντροπή σου».
Η κλειτοριδεκτομή και γενικότερα ο ακρωτηριασμός των εξωτερικών γεννητικών οργάνων της γυναίκας είναι μια βίαιη, απάνθρωπη και σωβινιστική πρακτική που το μόνο που μπορεί να παράγει είναι γυναίκες, ζωντανές νεκρές.
Η 6η Φεβρουαρίου έχει ανακηρυχθεί παγκοσμίως ως ημέρα κατά της κλειτοριδεκτομής και 10η Οκτωβρίου ως ημέρα ψυχικής υγείας. Ποια ψυχική υγεία μπορεί να έχει μια γυναίκα χωρίς κλειτορίδα; H απάντηση είναι απλή. Δεν είναι ψυχικά υγιής. Εδώ σε απλές περιπτώσεις ανοργασμίας οι γυναίκες πάσχουν από σοβαρές νευρώσεις και βαριάς μορφής κατάθλιψη. Πόσο μάλλον, όταν την κλειτορίδα τους την έχουν φάει τα όρνια στη μέση της ερήμου, όπως στην περίπτωση της Γουόρις Ντίρι.
