Η ιστορία λέει ότι όταν η χρήση τους έγινε απαραίτητη οι ανελκυστήρες χρησιμοποιούνταν από όλο και περισσότερους ανθρώπους οι οποίοι όμως είχαν ένα παράπονο: ότι πάνε αρκετά αργά.
Δεν έφταιγε όμως μόνο η ταχύτητά τους. Οι μηχανικοί της εποχής διαπίστωσαν ότι ουσιαστικά δεν είναι τόσο αργοί αλλά επειδή οι άνθρωποι δεν έχουν κάτι για να απασχολούνται στη διαδρομή, τους δημιουργείται η αίσθηση ότι ο χρόνος δεν κυλά. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που αποφασίστηκε να μπουν καθρέφτες και πράγματι τα παράπονα μειώθηκαν.
Επιπλέον με αυτό τον τρόπο μειώθηκε και το αίσθημα κλειστοφοβίας που δημιουργείται δεδομένης της στενότητας του χώρου ενός ανελκυστήρα, καθώς με την εισαγωγή ενός και μόνο καθρέφτη, το μέγεθος του θαλάμου εικονικά διπλασιάζεται.
Ένας άλλος λόγος που ίσως έχει να κάνει και με την ασφάλεια όσων μπαίνουν μέσα είναι ότι η ύπαρξη του καθρέφτη λειτουργεί ως ένδειξη ότι ο θάλαμος βρίσκεται όντως πίσω από την πόρτα.
