Ευλογημένος τόπος το Πήλιο, προορισμός για κάθε εποχή, έχει κάτι για τον καθένα, μαγεύει τους πάντες με τη διττή του ταυτότητα, το συνδυασμό του ορεινού όγκου με υπέροχες ακρογιαλιές, των καταπράσινων πλαγιών με το βαθύ μπλε του Αιγαίου. Προσθέστε στο παραπάνω παζλ και εξαιρετικές γαστρονομικές προτάσεις σε μικρά και μεγάλα χωριά κι αυτομάτως το βουνό των Κενταύρων γίνεται ένας από τους ελκυστικότερους προορισμούς.
Πέρα από τα τσιπουράκια με μεζέ σε παραθαλάσσια χωριά κι ορεινά καφενεία, πέρα από τα αγνά, χειροποίητα γλυκά, οι γεύσεις που βγαίνουν από τις πηλιορείτικες κουζίνες μοιάζουν με φίλεμα σε οικογενειακό τραπέζι κι ετοιμάζονται με μεράκι από ανθρώπους με εμπειρία κι αγάπη γι΄αυτό που κάνουν. Στα εστιατόρια δε που ακολουθούν, τα πιάτα αξιώσεων που σερβίρονται είτε σε μπαλκόνια με θέα, είτε δίπλα σε αναμμένα τζάκια, έχουν κοινό γνώρισμα ότι προσφέρονται με γνήσιο αίσθημα φιλοξενίας.
Κάρδαμο, Μακρινίτσα
Το καλντερίμι που ξεμακραίνει αριστερά της εκκλησίας στην υπέροχη πλατεία της Μακρινίτσας, οδηγεί σε ένα όμορφα αναπαλαιωμένο πέτρινο κτίριο του 1830, που από το καλοκαίρι του 2016 υποδέχεται στο μπαλκόνι με τη μαγευτική θέα και στο ζεστό εσωτερικό, τους θαμώνες του εστιατορίου Κάρδαμο. Δύο αδέλφια από τα Τρίκαλα, ο Σπύρος κι ο Αριστοτέλης αγάπησαν το Πήλιο κι έστησαν ένα εστιατόριο που δίνει σημασία στην αισθητική του χώρου και στην καλή πρώτη ύλη. Η εσωτερική σάλα με το γωνιακό τζάκι, τα εμφανή δοκάρια στην ξύλινη οροφή και τα ζωγραφισμένα διακοσμητικά από τερακότα, είναι ένα μικρό, ζεστό καταφύγιο όταν ο καιρός αγριεύει, αλλά τα μεσημέρια με έστω λίγο ήλιο, είναι αδύνατο να αντισταθείς στη μοναδική θέα που απλώνεται πέρα από τα τραπέζια του μπαλκονιού κι αγκαλιάζει τον Παγασητικό.
Το ίδιο μοναδικές και οι γεύσεις, μια πιο σύγχρονη ματιά σε παραδοσιακές συνταγές όπως το σπετζοφάι που εκπλήσσει ευχάριστα με την ελαφριά του γεύση. Το μυστικό βρίσκεται στο ότι πιπεριές και λουκάνικο ψήνονται χωριστά – δεν τηγανίζονται – κι ύστερα ενώνονται με τη σάλτσα που έχει ετοιμαστεί και μαγειρεύονται μαζί. Από τα υπόλοιπα μαγειρευτά αξίζει να δοκιμάσετε το μοσχαράκι φούρνου με ολόγλυκες μελιτζάνες, τα μυρωδάτα σαρμαδάκια, τα μοσχαρίσια μάγουλα που σερβίρονται με ένα ωραιότατο κριθαρότο λαχανικών και το ντόπιο κατσικάκι λεμονάτο. Ντόπιες είναι και οι χυλοπίτες, μαγειρεμένες με μανιτάρια είτε με μπράντι είτε με φιλετίνια μοσχαριού. Μην παραλείψετε τις πολύ καλές πίτες, η πλούσια σε φέτα σπανακόπιτα είναι εξαιρετική, ταιριάζουν δε πολύ με τα κρασιά του θεσσαλικού αμπελώνα στον οποίο δείχνει σαφή προτίμηση το Κάρδαμο. Και μια που η λεπτομέρεια εδώ μετράει, το ψωμί που θα έρθει στο τραπέζι σας είναι μόνο από τον Παλιό Φούρνο στο Βόλο και είναι ίσως το νοστιμότερο που θα σας σερβίρουν στο Πήλιο.
Το Σαλκίμι, Μηλιές
Στο γνωστότερο χωριό του νοτίου Πηλίου, αφού περιπλανηθείτε στη μαγευτική φύση που περιβάλλει τον παλιό σταθμό του τρένου και στα ιστορικά αξιοθέατα γύρω από τη γραφική πλατεία, ανακτήστε δυνάμεις με ένα πλούσιο κι απολαυστικό γεύμα στο Σαλκίμι, σταθερά αγαπημένη επιλογή χειμώνα –καλοκαίρι, ντόπιων και επισκεπτών. Το φυτό γλυσίνα με τα πανέμορφα κρεμαστά μωβ λουλούδια δίνει στο εστιατόριο το όνομά του, αυτή είναι η μικρασιατική επωνυμία του, και σίγουρα το μενού τιμά δεόντως τις μικρασιατικές γεύσεις.
Η έμφαση και το μεγάλο ατού της καλαίσθητης ρουστίκ ταβέρνας, με το προστατευμένο από κρύο μπαλκόνι να τυλίγεται από τα κλαδιά του αναρριχητικού φυτού, είναι τα μαγειρευτά πιάτα κρεατικών, που μαζί με κλασσικές πηλιορείτικες γεύσεις συνθέτουν το απόλυτο μενού για καλοφαγάδες. Από τα ορεκτικά θα δυσκολευτείτε να διαλέξετε ανάμεσα σε κολοκυθανθούς με ρύζι και μυρωδικά, μικρασιάτικους ντολμάδες γεμιστούς με κιμά και λαχανοντολμάδες επίσης βάση πολίτικης συνταγής. Την τιμητική της έχει κι η μελιτζάνα: ιμάμ μπαϊλντί, μαζί με άλλα λαχανικά στο σουρέ όπως λέγεται το ανατολίτικο μπριάμ, γεμιστή με κομμάτια μοσχαρίσιου κρέατος και τυριά, ή στην απόλυτη σπεσιαλιτέ του καταστήματος, το πεντανόστιμο χιουνκιάρ μπεγιεντί με το βελούδινο πουρέ μελιτζάνας να συμπληρώνει το μοσχαράκι.
Από τις μοναδικές σπεσιαλιτέ για τις οποίες συρρέουν στο Σαλκίμι παρέες από κάθε γωνιά του Πηλίου, αξίζει να δοκιμάσετε τη χασάπα, ρολό μοσχάρι τυλιγμένο στη λαδόκολλα που μοσχοβολάει σκόρδο και βούτυρο, το γκιούλμπασι στη γάστρα με τρία είδη κρέατος και βέβαια το σαλκίμι, ένα ατομικό πήλινο σκεύος, όπου ψιλoκομμένο μοσχάρι και λαχανικά δένουν τέλεια κάτω από πλούσια μπεσαμέλ. Αφήστε το ευγενικό προσωπικό να σας προσφέρει σοκολατένιο μπισκοτογλυκό σαν κέρασμα κι εσείς απλά προγραμματίστε πότε θα δοκιμάσετε και τα υπόλοιπα λαχταριστά πιάτα του μενού.
Kritsa, Πορταριά
Μην παραξενευτείτε αν βρείτε το εστιατόριο του Kritsa Gastronomy Hotel πάνω στην κεντρική πλατεία της Πορταριάς, γεμάτο ακόμη και τις καθημερινές του χειμώνα. Είναι απόλυτα δικαιολογημένη η φήμη που συνοδεύει το ζεστό και φιλόξενο αυτό εστιατόριο για το σταθερά ποιοτικό του φαγητό, τη χαλαρή ατμόσφαιρα που επικρατεί στη φροντισμένη σάλα του και τα πλούσια, παραδοσιακά πιάτα που αποτελούν την επιτομή του comfort food. Φαγητό που αποπνέει θαλπωρή, που κάνει τους συνδαιτημόνες ευτυχείς γύρω από ένα τραπέζι, που θυμίζει οικογενειακά γεύματα από μαγείρισσες που βάζουν όλη τους την τέχνη και την αγάπη στην κουζίνα.
Η κυρία Ελένη Καραΐσκου πέτυχε το στόχο που έθετε όταν άνοιγε το εστιατόριο με τους πιστούς πλέον φίλους – όχι πελάτες: να προσφέρει τις νοστιμότερες παραδοσιακές γεύσεις, μαγειρεμένες με τα αγνότερα ντόπια υλικά, σε ένα χώρο που αγκαλιάζει όλους, παλιούς και νέους πελάτες και τους κάνει να νιώθουν ότι παρευρίσκονται σε γεύμα σε ένα φιλικό σπίτι. Αυτό φαίνεται εξάλλου και στα ικανοποιημένα πρόσωπα που γεμίζουν τα τραπέζια γύρω από το περίτεχνο τζάκι, που τραβάει το βλέμμα κι εντυπωσιάζει με το που μπει κάποιος στο εστιατόριο.
Ακόμη περισσότερο εντυπωσιάζουν τα ποιοτικά πιάτα, χορταστικές μερίδες που ξεχειλίζουν νοστιμιά και μεράκι. Ορεκτικά απλά, όπως η φάβα με καραμελωμένα κρεμμύδια και καβουρδισμένο κουκουνάρι, ή η πρασοκιμαδόπιτα με ανοιγμένο στο χέρι φύλλο, φαντάζουν με γεύσεις που δοκιμάζει κανείς για πρώτη φορά. Η πλούσια τυρόπιτα είναι από τις νοστιμότερες που θα βρείτε στο Πήλιο, ενώ τα αυγά μάτια με διάφορα χόρτα τσιγαριστά, όσο ταπεινά ακούγονται τόσο απίστευτα γευστικά είναι. Λογικό, αφού τα αυγά, όπως και τα περισσότερα λαχανικά, προέρχονται από το κτήμα της οικογένειας. Κι όσο στο τραπέζι έρχονται πιάτα όπως η σούπα τραχανά με τριμμένη φέτα και καπνιστή πάπρικα και το πρόβειο κοκκινιστό με χωριάτικα ζυμαρικά, ο χειμώνας μοιάζει να μη μας αγγίζει καν.
Πινακωτή Πινακωτή, Πινακάτες
Μόλις 7 χιλιόμετρα χωρίζουν τις κοσμοπολίτικες Μηλιές από τις Πινακάτες κι όμως το γαλήνιο αυτό χωριό, κρατά χαμηλό προφίλ και ήρεμους τόνους όλο το χρόνο. Με ολοένα και περισσότερα από τα υπέροχα αρχοντικά του να αναπαλαιώνονται, το πανέμορφο χωριό που οφείλει το όνομά του στα «πινάκια», τα πήλινα πιάτα που φτιάχνονταν εδώ, αξίζει σίγουρα μια επίσκεψη. Η εντυπωσιακή πλατεία, μία από τις γραφικότερες των πηλιορείτικων χωριών, φιλοξενεί σ’ ένα κτίριο του 1895 το εστιατόριο Πινακωτή Πινακωτή, με προσεγμένη πηλιορείτικη κουζίνα και έμφαση στα μαγειρευτά.
Εδώ, η Γαρυφαλλιά κι ο Οδυσσέας υλοποιούν τις δημιουργικές μαγειρικές τους εμπνεύσεις από τότε που αποφάσισαν να εγκατασταθούν μόνιμα στο Πήλιο. Κύριο μέλημά τους για την ταβέρνα που μένει ανοιχτή όλο το χρόνο, είναι αφενός να υπάρχουν πάντα διαθέσιμες vegan και vegetarian επιλογές, αφετέρου να χρησιμοποιούν βιολογικά λαχανικά. Για το πρώτο, φροντίζουν να υπάρχουν στο μενού πιάτα όπως οι τάρτες λαχανικών, τα μανιτάρια φρικασέ ή τα λαζάνια με σπανάκι, κολοκύθα και τυρί από κάσιους που φτιάχνει η ιδιοκτήτρια, ενώ για το δεύτερο, το καλοκαίρι χρησιμοποιούν ζαρζαβατικά απ΄το δικό τους μπαξέ και τον υπόλοιπο χρόνο από επιλεγμένους παραγωγούς.
Και με τα κρέατα όμως τα καταφέρνουν περίφημα, όπως στη σπεσιαλιτέ, τον κόκορα κρασάτο όπου οι νόστιμες ντόπιες, χειροποίητες χυλοπίτες κάνουν τη διαφορά, στην πάπια γεμιστή με ξινόμηλα, το χοιρινό με δαμάσκηνα ή το τρυφερό μοσχαράκι με κάστανα και το απίθανο αρνάκι με σύκα γεμισμένα με κατσικίσιο τυρί. Τα δημιουργικά μαγειρευτά της Γαρυφαλλιάς πραγματικά αναδεικνύουν τους καρπούς της πηλιορείτικης γης, χωρίς να υστερούν και οι σούβλες όπως το κεμπάπ ή το κοντοσούβλι. Πιάστε θέση κοντά στο τζάκι, συνδυάστε τα ψητά κρεατικά με τη δροσερή γεωργιανή σαλάτα από παντζάρι, γιαούρτι, καρύδι και σκόρδο κι αφήστε το χρόνο να κυλάει αργά και χαλαρά, όπως συμβαίνει πάντα στις Πινακάτες.
Γιάννης o Γερμανός, Νεοχώρι
Για τους λάτρεις του εκλεκτού και σωστά ψημένου κρέατος, η διαδρομή ως το πανέμορφο Νεοχώρι είναι μονόδρομος. Το χωριό με τη μεγάλη πλατεία που αγναντεύει τον Παγασητικό, δεν ανήκει στα δημοφιλέστερα του Πηλίου, αλλά αποτελεί must προορισμό για τους καλοφαγάδες, οι οποίοι συρρέουν για τα ψητά στα κάρβουνα και στη σούβλα που ετοιμάζει καθημερινά ο «Γιάννης ο Γερμανός». Το παρατσούκλι «Γιάννης ο Έλληνας» που είχε στη Γερμανία ο ιδιοκτήτης της παραδοσιακής ταβέρνας, άλλαξε επιστρέφοντας στην Ελλάδα και πλέον, εδώ και σχεδόν 20 χρόνια, ο Γερμανός όπως αποκαλείται απ΄όλους, αποτελεί εγγύηση για τα ζουμερά, καλοψημένα κρέατα που ετοιμάζει ακούραστα ο ίδιος μεσημέρι-βράδυ.
Και όχι μόνο το καλοκαίρι όταν τα τραπέζια που στρώνονται κάτω από τα πλατάνια είναι μονίμως γεμάτα, αλλά και τις υπόλοιπες εποχές, ο Γιάννης είναι πάντα εκεί, έτοιμος να εξυπηρετήσει έστω και μια-δυο παρέες που θα αναζητήσουν το ψημένο στην εντέλεια κρέας του. Έτσι τον βρήκαμε κι ένα μεσημέρι του Νοέμβρη, στο πόστο του, με το τζάκι αναμμένο, ακούγοντας nu jazz, με τις γλυκύτατες γάτες του να τον παρακολουθούν από το παράθυρο και με τη γαργαλιστική μυρωδιά από το κρέας που είχε ρίξει στη φωτιά να μεγαλώνει την πείνα μας.
Είναι πολύ εύκολο να παρασυρθείς εδώ και να θελήσεις να τα δοκιμάσεις όλα, το νοστιμότατο κοντοσούβλι και το χοιρινό κότσι, το παραδοσιακό μπουμπάρι, τα παϊδάκια και την αρνίσια σπάλα, τα χοιρινά μπριζολάκια και το ζουμερό κοκορέτσι, όλα σκέτο λουκούμι. Όσοι αρέσκονται στις πικάντικες γεύσεις θα ευχαριστηθούν πολύ το ελαφρώς καυτερό λουκάνικο, ανάμεικτο από μοσχάρι και βουβάλι, εξάλλου ο Γερμανός φημίζεται και για την προτίμησή του στο βουβαλίσιο κρέας για το οποίο ταξιδεύει συχνά ο ίδιος στη βόρεια Ελλάδα. Εκτός από τις εξαιρετικές βουβαλίσιες μπριζόλες, η σπεσιαλιτέ κι ένα από τα νοστιμότερα πιάτα είναι τα βουβαλίσια σουτζουκάκια, ουσιαστικά μακρόστενα μπιφτέκια, αρτυμένα και ψημένα στην εντέλεια. Θα συνοδεύσετε με δικό τους τζατζίκι και τυροκαυτερή, θα ευχαριστηθείτε φρεσκότατη σαλάτα, θα τσουγγρίσετε τα ποτήρια με βολιώτικη μπύρα Πλάστιγγα ή χύμα κρασί από το οινοποιείο Πατιστή της Αργαλαστής και σίγουρα θα αποφασίσετε να επιστρέψετε ξανά.
Λωτός, Άγιος Λαυρέντιος
Ακόμη και το πιο απλό πιάτο σε αυτή την καλοφροντισμένη ταβέρνα είναι μια γεύση που θα θυμάστε για καιρό, όπως για καιρό θα μείνει στην μνήμη σας το εγκάρδιο χαμόγελο της κυρίας Φρόσως, της αξιαγάπητης μαγείρισσας που επιμελείται τα πάντα στο Λωτό. Αυθεντική κι ανεπηρέαστη από τα πλήθη που συρρέουν για την καταπληκτική μαγειρική της, κι ας έχει ταΐσει τη μισή Ελλάδα όπως λέει κι η ίδια. Το ίδιο αυθεντικό παραμένει και το ειδυλλιακό χωριό της, ο Άγιος Λαυρέντιος, γραφικός και σχεδόν ολόκληρος χτισμένος από πέτρα, με τα τρεχούμενα νερά και τα φιδωτά καλντερίμια του να γοητεύουν όλες τις εποχές.
Στο Λωτό, το σκηνικό που έχει στήσει η κυρία Φρόσω μαζί με τον γιό της Αποστόλη, είναι εξίσου ειδυλλιακό, ό,τι πιο ζεστό περιμένεις να βρεις σε μια ταβέρνα ορεινού χωριού: μια υπέροχη, πέτρινη βεράντα γεμάτη λουλούδια – χρυσάνθεμα σε όλα τα χρώματα αυτή την εποχή – και μια σάλα σε φωτεινό κόκκινο χρώμα, με καδραρισμένες παλιές αφίσες και φιγούρες του Καραγκιόζη στους τοίχους, μια μεγάλη ξυλόσομπα, εμφανή δοκάρια στην οροφή, τραπέζια δίπλα στα παράθυρα για χάζι στο ηλιοβασίλεμα, μικρά βάζα με φρέσκα λουλούδια. Ζεστασιά, οικειότητα, φιλοξενία.
Και γεύσεις. Γεύσεις παραδοσιακές, μελετημένες, χιλιομαγειρεμένες και τελειοποιημένες. Πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς, 55 χρόνια μαγείρισσα η κυρία Φρόσω. Από το 1969 στο χώρο αυτό, όταν ήταν απλά ένα καφενείο που άνοιγε αξημέρωτα, σερβίροντας καφέ, κονιάκ και μέντα στους εργάτες. Έκλειναν για μεσημέρι θυμάται η κ. Φρόσω και ξανάνοιγαν το απόγευμα για τσίπουρο που τότε σερβίρονταν μόνο με στραγάλια. Αργότερα προστέθηκαν λίγοι μεζέδες, κάποια απλά πιάτα, δεκάδες βιβλία συνταγών που δε σταματά ακόμη και τώρα να μελετά κι έτσι φτάσαμε στο σήμερα, να μην ξέρουμε τι να προτιμήσουμε από τον πλούσιο κατάλογο.
Κότσι χοιρινό καραμελωμένο με πετιμέζι και πορτοκάλι, πλουσιότατο σπετζοφάι και μπουμπάρι, γίδα στη λαδόκολλα να γλύφεις τα δάχτυλά σου, μοσχαράκι με κάστανα και πλάι τους πληθωρικές, περιποιημένες σαλάτες, γαλοτύρι κι ένα απίθανο σαγανάκι φέτας, καλυμμένο με σουσάμι και μέλι, που δεν θες να μοιραστείς με κανέναν. Τα πιάτα ωστόσο που ξεχωρίζει η ίδια η μαγείρισσα είναι η μοσχαρίσια ουρά στιφάδο και η μοσχαρίσια ουρά λεμονάτη στο φούρνο, αν τα προλάβετε μη διστάσετε να τα τιμήσετε, ειδάλλως έχετε ένα πολύ σοβαρό λόγο να επιστρέψετε με την πρώτη ευκαιρία.
Μεϊντάνι – Της Νίκης, Ζαγορά
Ένα ταβερνάκι απλό, ανεπιτήδευτο, με το στενό μπαλκονάκι του πνιγμένο στα λουλούδια όπως εξάλλου κι η είσοδος με τη ζωγραφιστή ταμπέλα που γράφει Μεϊντάνι, αν και για τους περισσότερους είναι ως γνωστό ως «της Νίκης». Και πιθανότατα έτσι θα το θυμάστε κι εσείς αφότου γνωρίσετε την κυρία Νίκη, την αεικίνητη ιδιοκτήτρια και δεινή μαγείρισσα, που θα σας καλωσορίσει εγκάρδια, θα σας πάρει παραγγελία, θα μαγειρέψει και θα σας σερβίρει σαν να ήσασταν καλεσμένοι στο σπίτι της. Εσάς και όλους τους περαστικούς ή ντόπιους που ξέρουν κι αγαπούν τα πεντανόστιμα πιάτα της. Συνήθως οι ταξιδιώτες που περνούν από δω, προτιμούν το μπαλκόνι με θέα στην καταπράσινη πλαγιά που αγγίζει το καταγάλανο Αιγαίο. Αυτή την εποχή που η πυκνή ομίχλη, σχεδόν καθημερινό φαινόμενο, τυλίγει με ένα γοητευτικό πέπλο το χωριό, αντίδοτο στην αναμενόμενη υγρασία η γωνιακή ξυλόσομπα, δίνει στο χώρο, όπου κυριαρχεί το ξύλο και οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες, μια αίσθηση θαλπωρής που προτιμούν οι ντόπιοι, εξάλλου έτσι ανταλλάσσουν και τα νέα του χωριού με την κυρία Νίκη.
Σε αυτή την ξυλόσομπα θα δείτε να ψήνεται κάποιες φορές το ψωμί που θα έρθει στο τραπέζι μαζί με χίλιες δυο άλλες νοστιμιές του μενού. Στα ορεκτικά η μία επιλογή είναι νοστιμότερη από την άλλη: δοκιμάστε αφράτους ριγανοκεφτέδες, πρωτότυπους φτεροκεφτέδες από τρυφερούς βλαστούς φτέρης, αέρινους κολοκυθοκεφτέδες, χόρτα τσιγαριστά με αυγά μάτια που μόλις βγήκαν από το τηγάνι, ντολμαδάκια με κιμά και ρύζι και πανάλφρους τηγανιτούς κολοκυθανθούς γεμιστούς με τυρί. Προσθέστε και μια-δυο από τις υπέροχες πίτες της κυρίας Νίκης, μια πράσινη σαλάτα με μπόλικο κρίταμο και πραγματικά έχετε ένα πλήρες γεύμα μόνο από μεζέδες.
Αλλά από την άλλη, είναι αδύνατο να μη δοκιμάσετε τα εξαιρετικά μαγειρευτά, ειδικά την κοκκινιστή γίδα, τον τράγο που σιγομαγειρεύεται 6 ώρες στη λαδόκολλα, το καταπληκτικό κλέφτικο με χοιρινό, μοσχάρι, αρνί, φρέσκια ντομάτα και κεφαλοτύρι, αρνάκι τουρλού ή στιφάδο και καταπληκτικό κατσικάκι καπαμά στη γάστρα. Όταν το κρύο γίνει τσουχτερό, ένα πιάτο ζεστός τραχανάς με λουκάνικο και αρτυμένος με σποράκια από σπετζάκια όπως ονομάζουν στο Πήλιο τις καυτερές πιπεριές τσίλι, γίνεται το απόλυτο comfort food. Εξάλλου η κυρία Νίκη είναι αυθεντία στο να μεταμορφώνει σπιτικά φαγητά σε λουκούλλεια γεύματα.
Πηγή: travel.gr
