Όταν κανονίζεις συνεντεύξεις με ξένους καλλιτέχνες, συνήθως η κατάσταση στο τηλέφωνο είναι κάπως αμήχανη: Από τη μία ο χρόνος πιέζει· συχνά υπάρχει ένα προκαθορισμένο αυστηρό 10λεπτο στο οποίο πρέπει να προλάβεις να συμπτύξεις όλες σου τις απορίες ή πρέπει να δεις πώς θα σπάσεις τον πάγο ώστε να καταλάβει ο συνεντευξιαζόμενος πως δεν του στήνεις κάποια παγίδα ούτε το παίζεις έξυπνος. Από την άλλη, τα αγγλικά δεν είναι η μητρική μας γλώσσα, if you know what I mean.
Τίποτα πάντως, από όλα τα παραπάνω δεν πέρασε από το μυαλό μου, όσο συζητούσαμε με τον Gizmo. Ο ανερχόμενος ισπανός μουσικός (Guillermo Varillas) που shazamάρεις τους τελευταίους μήνες μανιωδώς στο ραδιόφωνο (για τα «Love Over Everything», «Born Again» και «Burning Bridges») και που αναδεικνύεται σε μεγάλο καρδιοκατακτητή, είχε τόση όρεξη για κουβέντα και εξομολογήσεις, ώστε να κάτσει στην άλλη άκρη του ακουστικού επί 37 ολόκληρα λεπτά, να απαντάει αυθόρμητα και να γελάει ευγενικά ακόμη και με τα κρύα μου αστεία. Ευτυχώς, η πολύχρονη «θητεία» του σε Λονδίνο και Ουαλία έκανε την επικοινωνία μας απείρως πιο εύκολη. Κατά την ταπεινή μου άποψη πάντως, καθυστερήσαμε να τον (ανα)γνωρίσουμε ως καλλιτέχνη στη χώρα μας. Κάλλιο αργά παρά ποτέ…
Πώς περνάς αυτούς τους μήνες μεταξύ πανδημίας, lockdown και κοινωνικής αποστασιοποίησης;
Είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα περίοδος για μένα. Την είδα σαν ευκαιρία για να επανεφεύρω τον εαυτό μου ως καλλιτέχνη, οπότε αφού δε μπορούσα να κάνω lives, έψαξα να βρω τρόπους για να προσεγγίσω τη μουσική, αλλιώς. Ξεκίνησα για παράδειγμα να χρησιμοποιώ loop pedals και με τη βοήθεια αυτών μπόρεσα να κάνω εμφανίσεις διαδικτυακά μέσα από το στούντιό μου στο Λονδίνο. Αυτή η καραντίνα με οδήγησε σε ένα νέο μονοπάτι, δε μπορούσα ποτέ πιο πριν να φανταστώ τον εαυτό μου να χειρίζεται loop pedals για παράδειγμα. Γενικά είμαι τέτοιος τύπος. Με θεωρώ αρκετά ευρηματικό, γιατί σε όλη μου τη ζωή προσπαθώ να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ με όσα μέσα διαθέτω, όσο λίγα κι αν είναι. Όταν υπάρχουν περιορισμοί, μπαίνεις σε μία θέση που αναγκαστικά πρέπει να σκέφτεσαι δημιουργικά ως καλλιτέχνης. Έκανα που λες τα loop videos, μερικά dj sets μέσω streaming στο facebook και στο instagram με τη μορφή live… Ουσιαστικά έπαιζα και παίζω κομμάτια που αγαπώ.
Πραγματικά είμαι πολύ χαρούμενος με το feedback. Ξεκίνησα την πρώτη μέρα προσπαθώντας να βρω τα βήματά μου και να δω πώς θα πάει και παρατήρησα ότι με το πέρας των ημερών, συνδέονταν συχνά οι ίδιοι άνθρωποι, όπως επίσης ότι πολλαπλασιαζόταν ο κόσμος που παρακολουθούσε. Οπότε για μένα ήταν ευκαιρία για να συνδεθώ ακόμη περισσότερο με τον κόσμο και πραγματικά το απόλαυσα. Υπό κανονικές συνθήκες θα ήμουν πιο ντροπαλός, αλλά τελικά όσο περισσότερο μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία τόσο περισσότερο ανοίγομαι σαν άνθρωπος και «κερδίζω» σε αυτοπεποίθηση.
Αντιμετώπιζες θέμα άγχους στη σκηνή;
Ξεκίνησα όντας πάρα πολύ ντροπαλός, μάλιστα θεωρούσα ότι είναι ωραίο να είσαι έτσι στη σκηνή, να κοιτάς μόνο την κιθάρα σου και να είσαι εσωστρεφής. Αλλά τελικά όσο μεγαλώνω καταλαβαίνω πως με αυτόν τον τρόπο καταφέρνεις μόνο να μπλοκάρεις την επικοινωνία με τον κόσμο, ενώ πρέπει να τον αφήσεις να εισχωρήσει στο δικό σου για να μπορέσει να ταυτιστεί με τους στίχους και το μήνυμα των τραγουδιών. Πέρασα μία περίοδο που φοβόμουν να είμαι στη σκηνή, όμως τώρα έχω κάνει πολλές περιοδείες ανά την Ευρώπη και έχω αποκτήσει περισσότερη αυτοπεποίθηση. Πιστεύω πως παίζει μεγάλο ρόλο το γεγονός ότι μεγαλώνω. Σταματάς να ανησυχείς υπερβολικά για το τι σκέφτονται οι άλλοι για σένα και έχεις το θάρρος να πεις «αυτός είμαι». Αν το κάνεις όντως, τότε ο κόσμος ταυτίζεται περισσότερο με τη μουσική σου.
Οπότε, ποιος είναι ο Gizmo; Πώς θα σε περιέγραφες σήμερα σε κάποιον που δεν έχει ακούσει τη μουσική σου;
Θα έλεγα ότι είναι ένας δημιουργικός τύπος. Χρησιμοποιεί τη μουσική του για να μεταδώσει ένα ισχυρό μήνυμα που θα βοηθήσει εκείνους που περνούν παρόμοιες καταστάσεις με τον ίδιο, ώστε να υπάρξει θετικός αντίκτυπος στον κόσμο υπό τους ήχους του. Αγαπάει να ανακαλύπτει επίσης, διαφορετικά είδη και μουσικά όργανα από ολόκληρη την υφήλιο. Έτσι τουλάχιστον θέλω να πιστεύω πως είμαι.
Πώς σου φαίνεται το γεγονός ότι η κυκλοφορία του τρίτου σου άλμπουμ συνέπεσε με την πανδημία του κορωνοϊού;
Βασικά είναι ενδιαφέρον, διότι πρόκειται για ένα πολύ προσωπικό άλμπουμ, στο οποίο «χρησιμοποίησα» αρκετά προσωπικά βιώματα και ζητήματα που κατάφερα να ξεπεράσω, βγαίνοντας από το σκοτάδι. Επομένως, περιγράφω κατά κύριο λόγο κάθε περίεργη κατάσταση που έπρεπε να αποτινάξω από πάνω μου. Παρότι λοιπόν πρόκειται για την ιστορία της ζωής μου και πώς κάποια πράγματα με επηρέασαν, για κάποιο λόγο όλα αυτά, μοιάζουν πολύ σχετικά με όσα περνάμε σήμερα με την πανδημία. Πράγματι, βρισκόμαστε σε ένα πολύ «σκοτεινό» μέρος, όλα είναι αβέβαια και δεν ξέρουμε προς τα πού βαδίζουμε. Βλέπω λοιπόν, πως οι στίχοι που έγραψα τα τελευταία δύο χρόνια έχουν απήχηση και συνοψίζουν το παρόν. Λαμβάνω μηνύματα από κόσμο που μου λέει ότι αισθάνονται κάτι αντίστοιχο τώρα.
Κάτι σαν προφητείες δηλαδή.
Ένας φίλος μου γελούσε· με πειράζει για να καταλάβεις, μου λέει ότι ήξερα για την πανδημία προτού συμβεί. Στην πραγματικότητα είναι καταστάσεις που έχω περάσει εγώ, όπως η κατάθλιψη ας πούμε. Εν ολίγοις γεννήθηκα στην Ισπανία, μετακομίσαμε στο Ηνωμένο Βασίλειο όταν ήμουν τεσσάρων και μετά ήμουν πέρα δώθε μεταξύ των δύο χωρών. Μου ήταν πολύ δύσκολο να βρω τον εαυτό μου και το πού ανήκω. Όταν επέστρεψα στην Ισπανία ήμουν έφηβος και για τους άλλους ήμουν ο αλλοδαπός, οπότε μου έκαναν bullying και αναγκαστικά απομονώθηκα. Όταν ξαναμετακόμισα στο Ηνωμένο Βασίλειο, το είδα σαν ευκαιρία να ξαναρχίσω τα πάντα από την αρχή, μία νέα ζωή. Αυτό που μόλις σου περιέγραψα είναι το single «Born Again».
Υπάρχει συγκεκριμένος λόγος για τον οποίο αποφάσισες να εκφράσεις μέσω της μουσικής σου τη δύσκολη αυτήν περίοδο; Εννοώ, γιατί όχι πιο πριν;
Δεν ήταν συνειδητή απόφαση, ούτε κάτι που προσχεδίασα, απλώς προέκυψε. Νομίζω πως συνέβη πριν από δύο χρόνια που πάλι βίωσα κάτι αντίστοιχα δύσκολο. Έμενα στο Λονδίνο τότε και για μία ακόμη φορά δεν ήμουν στην καλύτερη φάση της ζωής μου, οπότε ξαναθυμήθηκα το παρελθόν. Ξέρεις, μερικές φορές όταν γράφεις μουσική είναι σα να σου λέει διάφορα πράγματα το υποσυνείδητό σου. Δεν ήταν ότι δεν είχα φίλους γύρω μου, απλώς ήμουν σε μία άχαρη μεταβατική περίοδο από τον καλλιτέχνη σε ημιαπασχόληση, σε εκείνον που ζει εξ ολοκλήρου από τη μουσική του. Δεν είναι εύκολο να επιβιώσεις στο Λονδίνο ως επαγγελματίας μουσικός. Είχα προβλήματα υγείας εξαιτίας του χώρου στον οποίο έμενα, όλα με έβαζαν σε σκέψεις και με οδήγησαν στο να γράψω τραγούδια για τη ζωή μου. Σκέψου, αυτή είναι σχεδόν η ιστορία της ζωής μου σε μορφή μουσικού δίσκου. Τα τραγούδια μου έρχονταν το ένα πίσω από το άλλο. Φαντάσου ένα κρεμμύδι που το καθαρίζεις. Κάθε φορά που βγάζεις μία φλούδα, πηγαίνεις ολοένα και πιο βαθιά στη σάρκα του. Εντωμεταξύ, μέχρι τότε, δεν είχα μιλήσει ποτέ για τα βιώματά μου, ήμουν πολύ μαζεμένος. Η μουσική πάντως, αποτέλεσε ένα ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο επιβίωσης μέσα σε όλες αυτές τις καταστάσεις. Ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον ταξίδι στο σύνολό του.
Ακούγεται ανακουφιστικό επίσης, από ό,τι καταλαβαίνω.
Ναι, είναι μέρος της διαδικασίας επούλωσης. Γράφοντας το άλμπουμ, αισθάνομαι όπως κάποιοι που γράφουν ένα βιβλίο και πάνε παρακάτω. Τώρα πια μπορώ να πω ότι όντως, τα ξεπέρασα όλα αυτά. Το λες και ψυχοθεραπεία, αφού τώρα πραγματικά διανύω μία πολύ ωραία φάση.
Άρα είναι λίγο περιττό να σε ρωτήσω αν όντως πιστεύεις πως η αγάπη είναι πάνω από όλα, όπως δηλώνει το «Love Over Everything», σωστά;
Όταν ο κόσμος σε απορρίπτει, η πρώτη αντίδραση που έχεις είναι να θυμώσεις. Όταν εισέπραττα απόρριψη όπως σου έλεγα πριν -ήμουν ο «ξένος», που δε μπορούσε να ταιριάξει με κανέναν και πουθενά- είναι καλό να θυμάσαι να επιλέγεις πάντα την αγάπη υπό αυτές τις δύσκολες συνθήκες. Στο τέλος της ημέρας, αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να πας μπροστά. Αν προτιμήσεις να παραμείνεις μέσα στον κύκλο του μίσους, το μόνο που θα καταφέρεις είναι να εγκλωβιστείς μέσα σε αυτόν. Στο τέλος της ημέρας, εσύ θα είσαι αυτός που θα επηρεαστεί περισσότερο από όλους. Νομίζω επίσης, πως αυτό το τραγούδι λέει πολλά στη LBGT κοινότητα, έχω LBGT φίλους και πάντα παρακολουθώ πόσο πολύ επηρεάζονται από διαφορετικές εκφάνσεις του μίσους και πώς εν τέλει ενώνονται όλοι τους σε μία γροθιά. Για μένα από την άλλη, μοιάζει περισσότερο σα δήλωση: «Βάλε την αγάπη πάνω από όλα».
Βλέποντας ότι άνοιγες τις συναυλίες του Jack Savoretti μου πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να σε επηρέασε λίγο και εκείνος με τον τρόπο του, διότι και το δικό του άλμπουμ «Singing to Strangers» ήταν αποτέλεσμα προσωπικών βιωμάτων. Σύμπτωση;
Πολύ ενδιαφέρουσα παρατήρηση. Δε θα έλεγα πως αποτέλεσε άμεση επιρροή, αλλά όντως αισθάνομαι ότι σε μεγάλο βαθμό οι καλλιτέχνες μιλάμε για τη ζωή μας μέσα από τα τραγούδια μας. Οι άνθρωποι δε, μοιάζουν πολύ μεταξύ τους και περνούν όλοι παρόμοιες καταστάσεις, οπότε γράφουμε για πανομοιότυπα πράγματα. Μου φαίνεται σα σύμπτωση, αλλά ποιος ξέρει, ίσως υπήρχε πάλι κάτι στο υποσυνείδητό μου. Για όλους τους συνθέτες υπάρχουν θέματα που «σκάνε» στο μυαλό τους και συνδέονται μεταξύ τους. Η σύνθεση έχει να κάνει με τη δημιουργία μιας ιστορίας, οι ιστορίες συχνά συγκλίνουν, συνεπώς πιστεύω πως είναι κομμάτι της ανθρώπινης εμπειρίας.
Ή κάρμα! (γέλια)
(γέλια) Ναι φυσικά!
Χμμ… Ενδιαφέρον. Λογικά θα ήταν σε κάποια indie σειρά, για σπασίκλες, όπως το «IT Crowd» από το Channel 4. Το βλέπετε στην Ελλάδα;
Δύσκολα, σίγουρα υπάρχουν πολύ πιο δημοφιλείς από αυτήν στη χώρα μας.
Η αλήθεια είναι ότι δε βλέπω τόσες πολλές σειρές, ειδικά τώρα, συνήθως προτιμώ τα ντοκιμαντέρ, να, σαν εκείνα του David Attenborough για τη φύση.
Το «Love Over Everything» θα μπορούσε κάλλιστα να είναι στο «Too Hot to Handle» (γέλια). Αυτό ήταν ένα πολύ κακό αστείο και το παραδέχομαι.
(γέλια) Αρχίσαμε! Πες κι άλλα, έλα να δούμε!
Όχι εντάξει, δεν το συνεχίζω! Λοιπόν… τι θα επέλεγες από τα τρία πράγματα που θα σου πω ως ένδειξη επιτυχίας: Άπειρες ακροάσεις στο Spotify, θεάσεις στο YouTube ή πάρα πολύ δυνατά σόσιαλ μίντια;
Μάλλον το Spotify. Αλλά εξαρτάται από το πώς ορίζει κανείς την επιτυχία. Νομίζω γενικά το Spotify είναι ένας πολύ καλός δείκτης. Κάθε φορά που ρωτάω τον κόσμο που έρχεται στα lives μου, πώς ανακάλυψε τη μουσική μου, γύρω στο 90% αποκρίνεται ότι με βρήκε μέσω αυτού.
Μέσα στο μουσικό σου ταξίδι, τι είναι εκείνο που θέλεις να διαφυλάξεις πάση θυσία;
Θα ήθελα να μπορώ να κρατήσω κοντά μου όλο τον κόσμο που πίστεψε σε μένα και σε αυτό που κάνω. Ξέρεις, όσο καλή και να είναι η μουσική που γράφεις, πάντα χρειάζεσαι μία καλή ομάδα να σε στηρίζει κατά τη διάρκεια της καριέρας σου. Έχω υπάρξει ιδιαίτερα τυχερός σε αυτόν τον τομέα. Επίσης, λατρεύω τις περιοδείες μέσα από τις οποίες γνωρίζω καινούργια μέρη και ανθρώπους.
Και τι θα ήθελες να ξεχάσεις αντίστοιχα, αν μπορούσες;
Ίσως τις πρώτες μου εμφανίσεις, πάντα στην αρχή είναι πολύ δύσκολο. Στο ξεκίνημά μου έχω πάει σε άπειρα open mic nights σε pubs, με κόσμο να πίνει και να μιλάει δυνατά κι εγώ με την ακουστική κιθάρα να προσπαθώ να τραγουδήσω… Πολλοί καλλιτέχνες δε μπορούσαν να το διαχειριστούν και τα παράτησαν. Παρόλα αυτά, είναι ένα μάθημα που πρέπει να διδαχθείς.
Και ό,τι θα σε ρωτούσα ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που πήρες.
Έχω μάθει πάρα πολλά πράγματα, αλλά μάλλον το μεγαλύτερο μάθημα για μένα είναι ότι πρέπει να παραμένεις αληθινός σαν καλλιτέχνης και να συνειδητοποιήσεις στην πορεία πως όλοι ακολουθούν το δικό τους μονοπάτι στη ζωή. Εσύ καλύτερα να ακολουθήσεις το δικό σου και να συγκρίνεις τον εαυτό σου, μόνο με εσένα και με το ποιος ήσουν στο παρελθόν.
Το «Out of the Darkness» όπως αποκάλυψες είναι η προσωπική σου ιστορία. Σε εμπνέει το πολιτικό κλίμα; Θα μπορούσαμε να σε ακούσουμε να ασχολείσαι με κάτι τέτοιο ή σου βγαίνει πιο φυσικά η προσωπική έκθεση;
Έχω γράψει γράψει αρκετή μουσική που «σκιαγραφεί» την παρούσα πολιτική κατάσταση. Το τραγούδι μου «No War» είναι μέρος αυτής, όπως και το «One People» από το δεύτερο άλμπουμ μου, που αποσκοπούσε στο να φέρει τους ανθρώπους πιο κοντά. Ως καλλιτέχνες έχουμε καθήκον να ανταποκρινόμαστε σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις στη ζωή. Πάντα σκέφτομαι τι συμβαίνει και με επηρεάζει, είναι σχεδόν άμεση αντίδραση να γράφω για οτιδήποτε με συγκινεί. Να όπως η δολοφονία του George Floyd που με ταρακούνησε κανονικά.
Μερικά από τα τραγούδια σου έχουν γίνει μεγάλες επιτυχίες στο ελληνικό ραδιόφωνο. Πιστεύεις ότι μπορεί να έχει συντελέσει προς αυτήν την κατεύθυνση το μεσογειακό μουσικό σου ταμπεραμέντο;
Πώς το αντιλαμβάνομαι εγώ; Νομίζω ότι μπορεί να αρέσουν λίγο παραπάνω στον κόσμο λόγω της μυστηριώδους ενέργειας που αποπνέουν και των μουσικών οργάνων που χρησιμοποιώ. Νομίζω ότι εκεί στην Ελλάδα χρησιμοποιείτε αρκετά την κιθάρα και σας αρέσει αυτό το στυλ που δεν είναι ούτε υπερβολικά χαρούμενο ούτε υπερβολικά θλιμμένο…
Κάπως έτσι! Ποια είναι τα σχέδιά σου στο εξής;
Πέρα από την προώθηση του «Out of Darkness», και τα κομμάτια που συνθέτω μόνος μου, τελευταία γράφω μουσική μαζί με άλλους καλλιτέχνες, συναντιόμαστε με αυτό το σκοπό. Έχουμε ήδη γράψει μερικά και είναι πάρα πολύ συναρπαστικό, γιατί είναι σα να επεκτείνεις όχι μόνο τη δική σου καριέρα, αλλά και κάποιων άλλων ανθρώπων. Πρόσφατα έφτιαξα ένα με τον Καναδό Bobby Bazini και μάλιστα πάει αρκετά καλά! Και σίγουρα θα συνεχίσω εκείνα τα loop videos που σου έλεγα πριν και τις διαδικτυακές μεταδόσεις μέχρι να λήξει η πανδημία. Το μόνο σίγουρο είναι πως δε θα χάσω τη δημιουργικότητά μου. Στο μεταξύ, ήταν να έρθουμε στην Ελλάδα με τον Jack τον Ιούλιο αλλά αναβλήθηκε η συναυλία για τους ευνόητους λόγους… Έχω μερικούς Έλληνες φίλους και δεν έχω έρθει ποτέ.
Εμείς θα σας περιμένουμε αμέσως μόλις καταλαγιάσει η κατάσταση, μέχρι τότε όμως, σ᾽ ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα!
Ραντεβού στην Αθήνα λοιπόν! Ήταν δική μου ευχαρίστηση και ελπίζω σύντομα να σε γνωρίσω από κοντά.
*Το τρίτο προσωπικό άλμπουμ του Gizmo Varillas, «Out of Darkness» όπως και το νέο του single «Burning Bridges» που πρωτοακούσαμε στις 30/10, κυκλοφορεί στην Ελλάδα από την The Hubsters. Άκουσε ολόκληρο το δίσκο, εδώ.
