Για τον υπόλοιπο κόσμο είναι η Istiklal, ένας από τους μεγαλύτερους και ομορφότερους εμπορικούς πεζόδρομους του κόσμου, για μένα όμως είναι η Μεγάλη Οδός του Πέραν με το παλιομοδίτικο τραμ και το κουδουνάκι που ακόμη ηχεί στ’ αυτιά μου. Από την πρώτη φορά που ερωτεύτηκα την Κωνσταντινούπολη μέχρι σήμερα, η αγαπημένη μου βόλτα είναι να ξεκινάω από το Taksim και να κατηφορίζω τα 1400 μέτρα της λεωφόρου μέχρι να φτάσω στον Πύργο του Γαλατά.
Θα ξεκινήσω από την Αγία Τριάδα, τον ορθόδοξο ναό του 1867, θα σταματήσω να προμηθευτώ φιστικλί σαρμά για όλους από τον Hafiz Murat (1864), θα χαζέψω στο μουσείο της Madame Tussaud, θα θαυμάσω το επιβλητικό Ελληνικό Προξενείο, θα μπω στον καθεδρικό του Αγίου Αντωνίου της Πάδοβας (1906) και ακριβώς απέναντι θα κρυφτώ στην εσωτερική αυλή του καινούργιου Narmanli Han, έδρα της Ρωσικής Πρεσβείας πριν 200 χρόνια, για να απολαύσω το viral Σαν Σεμπάστιαν του Viyana Kahvesi. Αυτό το φουρνιστό τσιζκέικ, το οποίο παραγγέλνω πάντα χωρίς σος, είναι όχι μόνο λόγος για να έρθεις στην Κωνσταντινούπολη αλλά και λόγος για να ζεις (και λόγος για να χαζεύεις στο TikTok).
Καθώς στην Κωνσταντινούπολη των 15 εκατομμυρίων οι μετακινήσεις θέλουν υπομονή, η καλύτερη ιδέα είναι να διαλέξουμε ένα ξενοδοχείο που μας επιτρέπει να εξερευνήσουμε ένα συγκεκριμένο κομμάτι της περπατώντας. Το ιδανικό σημείο που συνδυάζει τις βόλτες στην Istiklal με την καλύτερη θέα στον Βόσπορο είναι ο ομφαλός του δικού μου κόσμου.
Πρόκειται για το καινούργιο Sofitel Istanbul Taksim, το μοναδικό πεντάστερο ξενοδοχείο στην Πλατεία Taksim. Στον τελευταίο όροφο δεν χορταίνω να κοιτάζω 360ο την Πόλη από ψηλά και ν’ αναζητώ με το βλέμμα τα κτίρια που αναγνωρίζω: από τον Πύργο του Γαλατά μέχρι την Αγία Σοφία. Αν ο καιρός το επιτρέπει, κάνουμε ηλιοθεραπεία και τους καλοκαιρινούς μήνες βουτιές στην πισίνα.
Τα βράδια στην μπρασερί The Oven έχουν κράτηση για δείπνο και χορό γνωστά ονόματα της τοπικής κοινωνίας. Εξάλλου, το συγκεκριμένο κτίριο ήταν ναός της διασκέδασης από τις αρχές του 20ου αιώνα. Ως night club γνώρισε μεγάλες δόξες στα 70s και εδώ τραγουδούσαν οι Έλληνες σταρ όπως η Μαρινέλλα όταν εμφανιζόταν στην Πόλη.
Κατά τη μετατροπή του σε ξενοδοχείο διατηρήθηκε η ιστορική πρόσοψη που είναι και τοπόσημο της Πλατείας. Άλλωστε η αλυσίδα Sofitel ειδικεύεται στην αναδοχή ιστορικών κτιρίων, όπως το (πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό) Winter Palace στο Λούξορ της Αιγύπτου.
Καθώς το Taksim βρίσκεται πάνω σε ύψωμα, το ξενοδοχείο έχει χτιστεί έτσι ώστε τα δωμάτια σε όλους τους ορόφους να βλέπουν τον Βόσπορο. Όσο πιο ψηλά, βέβαια, ανεβαίνουμε τόσο πιο ευρύ το οπτικό πεδίο με αποκορύφωση τη γωνιακή διώροφη Signature Suite με τη βεράντα πάνω από τη θάλασσα.
Στο σπα μπορούμε να ζήσουμε την ιεροτελεστία του αυθεντικού τούρκικου χαμάμ, που περιλαμβάνει ατμό, απολέπιση σώματος με κετσέ (σφουγγάρι) και μασάζ διαφόρων ειδών όπως σουηδικό, μπαλινέζικο και hot stone. Στην εσωτερική θερμαινόμενη πισίνα κολυμπάμε όλο το χρόνο (πολλά ξενοδοχεία στην Πόλη έχει εσωτερική πισίνα και μας κακομαθαίνουν).
Η αλήθεια είναι ότι μπορεί κανείς να περάσει όλη τη μέρα μέσα στον μικρό κόσμο αυτού του ξενοδοχείου όμως με την Istiklal στα πόδια μας και τα καταστήματα που είναι ανοιχτά καθημερινά μέχρι τις 11 το βράδυ και τις Κυριακές, θέλουμε οπωσδήποτε βόλτα. Ευτυχώς, το ξενοδοχείο είναι κοντά για να ξεφορτώνουμε τις σακούλες και thank me later.
