Καθώς η αγορά της τέχνης ψύχεται, η εταιρεία Julien’s Auctions κερδίζει εκατομμύρια πουλώντας εφήμερα υπάρχοντα διασημοτήτων – καθώς επίσης χρησιμοποίησε τις διασυνδέσεις της για να βοηθήσει την Kim Kardashian να δανειστεί το φόρεμα το οποίο η Marilyn Monroe είχε φορέσει στα γενέθλια του JFK. (Σύμφωνα με το περιοδικό NewYorker).
Τον περασμένο Νοέμβρη, η Julien’s Auctions διοργάνωσε ένα τριήμερο πωλήσεων προς τιμήν της εικοστής επετείου της εταιρείας στο Nashville. Υπήρχε μια σκηνή γεμάτη αντικείμενα τα οποία διάφοροι μουσικοί είχαν φορέσει, αγγίξει ή παίξει: ένα γρατζουνισμένο κεχριμπαρένιο δαχτυλίδι που φορούσε η Janis Joplin στη σκηνή στο Monterey Pop Festival, το 1967. Το χρυσό κοστούμι με εκτύπωση φιδιού του Prince -αρκετά μικρό για να χωρέσει σε ένα έφηβο μανεκέν – και ένα σκισμένο τζιν που ανήκε στον Kurt Cobain.
Τον τελευταίο χρόνο, η αγορά καλών τεχνών έχει παγώσει, λόγω της αβεβαιότητας για την οικονομία, αλλά και εξαιτίας των ραγδαία αυξανόμενων τιμών για αντικείμενα που ανήκουν σε διασημότητες. Λίγες εβδομάδες πριν από την εκδήλωση του οίκου Julien’s Auctions, o οίκος δημοπρασιών Sotheby’s είχε δημοπρατήσει την περιουσία του Freddie Mercury, προσελκύοντας τους περισσότερους πλειοδότες που είχε δει ο οίκος εδώ και δύο δεκαετίες. «Υπήρχε μηδενικός ορθολογισμός στις αποτιμήσεις», είπε ο Chase McCue, διευθυντής αναμνηστικών στο Hard Rock International. “Η χτένα για το μουστάκι του Freddie Mercury έφθασε σχεδόν τις διακόσιες χιλιάδες.” Η συνολική πώληση απέφερε περισσότερα από δεκαπέντε εκατομμύρια δολάρια, σχεδόν τετραπλάσια από την υψηλή εκτίμηση.
Όταν ένας blue-chip οίκος δημοπρασιών όπως ο Sotheby’s ή ο Christie’s χειρίζεται ένα κτήμα διασημοτήτων, είναι συχνά επειδή περιλαμβάνει πολύτιμες συλλογές σύγχρονης τέχνης, όπως του David Bowie, ή κοσμήματα της Wallis Simpson. Από το ξεκίνημά του, το 2003, ο οίκος Julien’s, ο οποίος εδρεύει στο Los Angeles, έχει επικεντρωθεί στα εφήμερα κομμάτια της ποπ κουλτούρας. Ο Julien’s κατέχει το ρεκόρ για την πώληση του πιο ακριβού γαντιού (του Michael Jackson) και του πιο ακριβού φορέματος (της Marilyn Monroe) σε δημοπρασία. Ο ίδιος o Darren Julien (συνιδρυτής του οίκου) δεν έχει πολλά αναμνηστικά και δεν χαρακτηρίζεται από τις ιδιαίτερες υπερβολές της νοοτροπίας του συλλέκτη – η υπερηφάνεια του να τα έχει όλα, η υπερβολική όρεξη του superfan – οι οποίες φαίνεται να έρχονται σε αντίθεση με τη χαρούμενη, ρεαλιστική συμπεριφορά του (σύμφωνα με το περιοδικό NewYorker) . Στην δημοπρασία Ο Chad Cobain είχε στείλει μια γαλάζια Fender Mustang κιθάρα, την τελευταία κιθάρα που έπαιξε ο Kurt Cobain, ο αδελφός του. Ο Kurt Cobain αυτοκτόνησε το 1994, όταν ο Chad ήταν δεκαπέντε ετών. Μετά το μνημόσυνο, η γυναίκα του Kurt, Courtney Love, χάρισε στον Chad την κιθάρα.
Το 2015, η ζακέτα που φορούσε ο Kurt Cobain κατά τη διάρκεια της εμφάνισης των Nirvana στο “MTV Unplugged” πωλήθηκε για εκατόν τριάντα επτά χιλιάδες δολάρια. Τέσσερα χρόνια αργότερα, εκτιμήθηκε για περισσότερο από το διπλάσιο ποσό. (Και οι δύο πωλήσεις έγιναν από τον οίκο Julien’s.) Δύο από τις κιθάρες του Kurt, μια Martin D-18E του 1959, από την εκπομπή “Unplugged” και μια Fender Mustang του 1969, από το βίντεο “Smells Like Teen Spirit”, που επίσης δημοπρατήθηκε από τον Julien’s, έγιναν οι πιο ακριβές κιθάρες που πωλήθηκαν δημοσίως – πηγαίνοντας για έξι εκατομμύρια και τέσσερα εκατομμύρια δολάρια αντίστοιχα.
Πριν από δύο χρόνια, η Kim Kardashian, περιστασιακή πλειοδότρια στις δημοπρασίες του Julien – κάποτε αγόρασε ένα βελούδινο σακάκι που ανήκε στον Michael Jackson ως δώρο για την εξάχρονη κόρη της – προσέγγισε τον Julien με μια ιδέα για το κόκκινο χαλί του Met Gala. Η Kardashian ήθελε να δανειστεί το εξώπλατο φόρεμα που φορούσε η Marilyn Monroe όταν τραγουδούσε στον John F. Kennedy στο πάρτι των τεσσαρακοστών πέμπτων γενεθλίων του. Το 2016, ο οίκος Julien’s είχε πουλήσει το φόρεμα για σχεδόν πέντε εκατομμύρια δολάρια. Ο Julien πλησίασε τον ιδιοκτήτη του μουσείου L.A. Ripley’s Believe It or Not, εκ μέρους της Kardashian. Οι διαπραγματεύσεις ήταν λεπτές. Το φόρεμα ήταν εύθραυστο και ραμμένο πάνω στην σταρ ώρες πριν βγει στην σκηνή γιαυτό και ο Ripley πρότεινε στην Kardashian να φορέσει ένα αντίγραφο. «Η Kim δεν φοράει αντίγραφα», τους απάντησε ο Julien. Το μουσείο συμφώνησε τελικά να δανείσει το πρωτότυπο. Ο Julien είπε ότι δημιουργήθηκε σύγχυση στους ιστορικούς μόδας για τη κίνηση αυτή. Ένας καθηγητής του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Μόδας είπε στο “People” ότι το να φορέσει η Kardashian το φόρεμα ήταν «ανεύθυνο και περιττό». «Είμαστε περισσότερο μια εταιρεία μάρκετινγκ από οτιδήποτε άλλο», είπε ο Julien (Σύμφωνα με το περιοδικό NewYorker). Με αυτό το σκεπτικό, η προμήθεια του φορέματος για την Kardashian άξιζε τον κόπο. Δημιούργησε πρωτοσέλιδα, καθώς και στήριξε την αξία της Monroe για πιθανούς μελλοντικούς πλειοδότες. «Σε εκατό χρόνια, το φόρεμα δεν πρόκειται να διατηρηθεί πρόκειται να αποσυντεθεί», επεσήμανε ο Julien. Η εμφάνιση του φορέματος στο γκαλά, «ήταν διασκεδαστική και η Kim σύστησε τη Marilyn σε μια εντελώς νέα γενιά».
Οι δημοπρασίες διασημοτήτων ήταν συνήθως αποτέλεσμα «των τριών “D” – θάνατος (dead), διαζύγιο (divorce) ή χρέος (debt)» ανέφερε η Laura Woolley, μακροχρόνια εκτιμητής της ποπ κουλτούρας και διευθύνων σύμβουλος της Julien’s. Οι πιο εμβληματικές πωλήσεις αφορούσαν διασημότητες που ήταν κομψές, πλούσιες και δεν ζούσαν πλέον. Όταν η περιουσία της Jacqueline Kennedy Onassis δημοπρατήθηκε, το 1996, ο Sotheby’s πούλησε περισσότερα από εκατό χιλιάδες αντίτυπα του καταλόγου. Το 1987, η συλλογή κοσμημάτων της Wallis Simpson έφερε πενήντα πέντε εκατομμύρια δολάρια από πλειοδότες, συμπεριλαμβανομένων των Elizabeth Taylor και Joan Collins.
Σύμφωνα με τον George Newman, καθηγητή οργανωτικής ψυχολογίας και μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, ο οποίος έχει μελετήσει δημοπρασίες διασημοτήτων, η ψυχολογική αρχή που οδηγεί τους αγοραστές είναι η ιδέα της μετάδοσης, που μερικές φορές συνοψίζεται στην φράση «μία φορά σε επαφή, πάντα σε επαφή». Σε κάποιο επίπεδο, είμαστε πεπεισμένοι ότι η ουσία ενός ατόμου περνά στα αντικείμενα που χειρίζεται. «Δεν είναι τίποτα υλικό – μοιάζει περισσότερο με μια μαγική πεποίθηση ότι αυτά τα αντικείμενα έχουν αποκτήσει κάτι», αναφέρει ο Newman. «Και αυτή η πεποίθηση φαίνεται να έχει πραγματική επίδραση στο ποσό των χρημάτων που οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να πληρώσουν».
Επίσης η Mary Desjardins, καθηγήτρια κινηματογράφου και μέσων ενημέρωσης στο Dartmouth, συνέκρινε τέτοια αντικείμενα με λείψανα αγίων. «Κάτι σαν την gas card του Elvis Presley – που έχει μικρή αξία για κάποιον που είναι ιστορικός ή μελετητής του Elvis», είπε. “Πραγματικά δεν έχει καμία σχέση με το ταλέντο του ή την ιστορία του ως ερμηνευτής. Είναι μόνο επειδή το άγγιξε ο ίδιος, επειδή του ανήκε”. Είναι λίγο φετιχιστικό αντικείμενο. Και ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν αυτά τα αντικείμενα, ο οποίος είναι κάπως μαγικός, καθώς η εγγύτητα σε αυτά, το άγγιγμά τους, δίνει κάποιο είδος δύναμης ή αίσθησης ενός εαυτού που δεν μπορεί να αποκτηθεί διαφορετικά.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η εταιρεία Julien’s Auctions έχει δείξει μια πιο ευέλικτη αίσθηση ευπρέπειας. Λόγου χάρη έχει πουλήσει την πέτρα στα νεφρά του William Shatner και τις στάχτες του Truman Capote. («Ο Truman Capote αγαπούσε το στοιχείο του σοκ», είχε πει τότε ο Julien. «Αγαπούσε τη δημοσιότητα. Και είμαι σίγουρος ότι κοιτάζει κάτω, γελάει και λέει: «Αυτό είναι κάτι που θα είχα κάνει»). Αυτή την άνοιξη, ο Julien σχεδιάζει να δημοπρατήσει μια ταφική κρύπτη σε ένα μαυσωλείο του Δυτικού Χόλιγουντ. Η κρύπτη, που βρίσκεται στον «Διάδρομο των Αναμνήσεων», είναι κοντά σε αυτή της Marilyn Monroe, και ακόμη πιο κοντά σε αυτή του Hugh Hefner. (Ο Hefner αγόρασε τον χώρο δίπλα στη Monroe, την οποία δεν είχε γνωρίσει ποτέ, το 2009. «Πιστεύω σε πράγματα συμβολικά», είπε στους Los Angeles Times. («Το να περνάς την αιωνιότητα δίπλα στη Marilyn είναι πολύ γλυκό για να το προσπεράσεις»).
Το 1999, ο οίκος Christie’s πραγματοποίησε δημοπρασία πραγμάτων της Marilyn Monroe. «Αυτή ήταν μια κρίσιμη στιγμή», είπε η Laura Woolley, διευθύνουσα σύμβουλος του Julien’s . «Οι άνθρωποι πλήρωναν, για παράδειγμα, τριάντα επτά χιλιάδες δολάρια για μια Polaroid του σκύλου της». Η Monroe είχε αφήσει τα προσωπικά της αντικείμενα και το μεγαλύτερο μέρος της πνευματικής ιδιοκτησίας της στον δάσκαλό της υποκριτικής Lee Strasberg. Μετά από μια δεκαετή διαδικασία επικύρωσης, τελικά κληρονομήθηκαν από την τρίτη σύζυγο του Strasberg, Anna, η οποία έδωσε άδεια στην εικόνα της ηθοποιού και όρισε τον οίκο Christie’s υπεύθυνο για να πουλήσει τα υπάρχοντά της. Ο οίκος Julien’s έχει πουλήσει από τότε και άλλα απομεινάρια από τη ζωή της Monroe, συμπεριλαμβανομένων των μπουκαλιών συνταγογραφούμενων χαπιών της, των φορολογικών της δηλώσεων, μιας επιστολής προς τον ψυχίατρό της και μιας τούφας από τα μαλλιά της. (Σύμφωνα με το περιοδικό New Yorker).
