Πριν περίπου έναν χρόνο κανείς δεν πίστευε ότι η ζωή μας θα άλλαζε τόσο δραματικά. Η καθημερινότητα κυλούσε σε γοργούς ρυθμούς και αν κάποιος μας έλεγε πως θα αναγκαζόμασταν να κλειστούμε στο σπίτι για τόσους μήνες και να προσαρμόσουμε τη ζωή μας σε ένα digital περιβάλλον το πιθανότερο είναι πως θα γελούσαμε.
Ακόμα και στην απαρχή της πανδημίας αρκετοί αρνούμασταν να δεχθούμε πως θα έπρεπε να βγαίνουμε μόνο συγκεκριμένες ώρες, να φοράμε διαρκώς μάσκες και να μειώσουμε στο ελάχιστο τις κοινωνικές μας επαφές.
Η όλη κατάσταση του lockdown δεν επηρέασε μόνο τις σχέσεις και την εργασία μας, αλλά και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την εμφάνισή μας. Πλέον, τα περισσότερα ρούχα μένουν στην ντουλάπα μας, οι φόρμες έχουν γίνει δεύτερο δέρμα μας και -ίσως μερικοί- να δίνουμε λιγότερη σημασία στο πώς δείχνουμε.
Τώρα, όμως, που η κατάσταση φαίνεται να αλλάζει και να εξελίσσεται πιο θετικά, πώς θα επιλέξουμε τι να φορέσουμε φέτος το καλοκαίρι;
Η Maura Brannigan, συντάκτρια του fashionista.com, γράφει για το πώς βίωσε την κατάσταση και ποιο είναι τελικά το “αξεσουάρ” που θα μας δώσει την εντυπωσιακή εμφάνιση που αναζητάμε…
«Είναι δύσκολο να διαβάσω, αλλά και να γράψω για την κατάσταση που ζούμε, επειδή είμαστε ακόμα μακριά από την οριστική της λύση. Δυσκολεύομαι να διαβάσω ακόμα και όσα η ίδια έγραφα έναν χρόνο πριν. Πώς μπορούμε να σκεφτόμαστε, άλλωστε, ένα “καθαρό” καλοκαίρι με εμβολιασμένους ανθρώπους όταν ξέρουμε ότι ένα ολόκληρο έθνος, αυτό της Ινδίας, αφανίζεται μέρα με την ημέρα;
Όλον αυτόν τον καιρό, ωστόσο, δεν σταμάτησα να σκέφτομαι τα ρούχα. Προσπαθώ να φοράω τζιν καθημερινά. Όχι μόνο επειδή μου αρέσει όπως δείχνουν πάνω μου, αλλά επειδή με κάνουν να νιώθω πιο… φυσιολογική. Με βοηθούν να πιστεύω πως κάνω κάτι χρήσιμο. Νευριάζω λίγο όταν βλέπω τα περισσότερα ρούχα στην ντουλάπα μου ανέγγιχτα.
Τα ρούχα που φορούσα πριν την πανδημία έγιναν πλέον “τα καλά μου”, αλλά και όσα φορούσα μέσα στην πανδημία – γνωρίζετε ποια – είναι “εξαντλημένα” τώρα. Όσο περισσότερο πλησιάζουμε σε ένα ολοκληρωτικό άνοιγμα, τόσο περισσότερο φαντάζομαι ότι η χρήση των άνετων ρούχων της πανδημίας θα περιορίζεται.
Το μυστικό για μια εντυπωσιακή εμφάνιση φέτος το καλοκαίρι
Ήδη στις πρώτες μου εμφανίσεις εκτός σπιτιού έχω βάλει ρούχα που θα μπορούσαν να φορεθούν σε μια απογευματινή έξοδο, κι ας έβγαινα πρωί. “Έχεις κανονίσει για μετά;” με ρωτά η γιατρός. Χαμογελώ χωρίς να απαντήσω, αφού το μόνο πλάνο για μετά είναι να τρέξω στο σπίτι, να κάτσω στον καναπέ με ένα γλυκό ή ένα ποτήρι κρασί και να μείνω εκεί για ώρες.
Σε αυτή την περίπτωση η γιατρός αντιλαμβάνεται πως είμαι μία γυναίκα κοινωνική, με σχέδια, ίσως πολλές γνωριμίες κι ενδιαφέροντα. Ντύνομαι για να εκφραστώ, αλλά και για να γίνομαι αντιληπτή από τους άλλους.
Έπειτα από έναν χρόνο που κυκλοφορούσαμε στο σπίτι όπως τον Yoda από το Star Wars, έρχεται σιγά σιγά η ώρα για να βγούμε ξανά έξω. Νιώθω σαν μαθήτρια που επιστρέφει στο σχολείο έπειτα από ένα μακρύ, μοναχικό καλοκαίρι. Πλέον, έχουμε τη δυνατότητα να γίνουμε το 11χρονο παιδί που πάντα θέλαμε.
Το μυστικό – όπως κάθε σώφρων ενήλικας θα σου πει στα έντεκά σου – είναι να είσαι ο εαυτός σου. Δυστυχώς, αυτό το μικρό κόλπο είναι λιγάκι άδικο. Προσωπικά, θεωρώ πως είμαι ένας λειτουργικός ενήλικας, αλλά δεν ξέρω τι σημαίνει να είσαι ο εαυτός σου αυτή τη στιγμή.
Η προσωπική έκφραση θυμίζει ένα σκονισμένο ράφι το οποίο όταν πας να καθαρίσεις ένα σύννεφο σκόνης σε πνίγει. Πώς ξέρεις ποιος είσαι όταν έχεις βιώσει τόσα πολλά μέσα σε μόλις λίγους μήνες;
Το κείμενο που θα γράψω για το φετινό καλοκαίρι θα είναι εντελώς διαφορετικό από το περσινό, όπως και το outfit που θα επιλέξω να φορέσω.
Πέρσι, φανταζόμουν τη μητέρα μου να με ξυπνά το απόγευμα για να φτιάξουμε μαζί την πιο γλυκιά πίτα. Είμαι βαθιά ευγνώμων που μπορώ πλέον να το κάνω ξανά. Οπότε, έχει πραγματικά σημασία αν θα φοράω ολόσωμη φόρμα, υφασμάτινο παντελόνι ή πιζάμες; Ευτυχώς, και αυτή είναι η ομορφιά της προσωπικής έκφρασης και του προσωπικού στυλ, το τι θα βάλουμε εξαρτάται μόνο από εμάς…».
