Μην περπατάς μόνη σου τη νύχτα, να αποφεύγεις τα σκοτεινά στενά, να κρατάς τα κλειδιά στα χέρια σου, μην ανοίγεις σε αγνώστους… Υπάρχουν πολλές ακόμα τέτοιες συμβουλές που τα κορίτσια ακούν από την οικογένεια ή λέει η μια γυναίκα στην άλλη. Κανόνες που πρέπει να ακολουθούμε υπό τον φόβο ότι κάτι κακό μπορεί να μας συμβεί αν πράξουμε το αντίθετο. Γιατί έχουμε δει στις ειδήσεις, έχουμε διαβάσει στις εφημερίδες και το διαδίκτυο ή έχουμε ακούσει από φίλους και γνωστούς ανάλογες ιστορίες.

Τον Οκτώβριο του 2017 οι New York Times δημοσίευσαν ένα άρθρο που είχε λεπτομέρειες για την σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση στη βιομηχανία του κινηματογράφου με ισχυρισμούς κατά του παραγωγού Harvey Weinstein –καταδικάστηκε από το δικαστήριο τον Φεβρουάριο του 2020. Το άρθρο ανέδειξε τη δύναμη του κινήματος #MeToo που πρωτοξεκίνησε από την Αφροαμερικανή ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Tarana Burke, το 2006. Ξαφνικά, πήρε τεράστια έκταση και άνθρωποι από όλο τον κόσμο μοιράστηκαν τις προσωπικές τους ιστορίες στα social media κάνοντάς το πιο δυνατό φεμινιστικό κίνημα της σύγχρονης ιστορίας.

Ξεκίνησε με ηθοποιούς κι άλλους ανθρώπους από τη βιομηχανία του κινηματογράφου και τη σκυτάλη πήραν γυναίκες αλλά και άνδρες από όλο τον κόσμο -ακόμα και μετανάστες που ρίσκαραν την ασφάλειά τους μιλώντας για την κακοποίηση που είχαν υποστεί.

Ένα χρόνο μετά, τον Οκτώβριο του 2018, κι ενώ το κίνημα #MeToo συνέχιζε να είναι δυνατό, η ακτιβίστρια Danielle Muscato έκανε μια υποθετική ερώτηση σε όλες τις γυναίκες μέσα από το Twitter της. “Τι θα κάνατε αν απαγορευόταν η κυκλοφορία σε όλους τους άνδρες μετά τις 9 το βράδυ;”

Οι απαντήσεις που ακολούθησαν ήταν απρόσμενες γιατί στην πλειοψηφία τους ήταν η επιθυμία για βραδινή βόλτα ή τρέξιμο χωρίς την έκθεση σε κίνδυνο. Η διάσταση που πήρε το tweet δείχνει πώς ο φόβος της παρενόχλησης, όποιου είδους, είναι μια παγκόσμια πανδημία ανεξάρτητα από το μέρος του κόσμου όπου ζεις. Ειδικά το βράδυ, υπάρχει ένας φόβος κι ένα άγχος τα οποία οι περισσότερες γυναίκες κουβαλούν σαν φορτίο.

Τι θα έκαναν λοιπόν οι γυναίκες αν απαγορευόταν η κυκλοφορία σε όλους τους άνδρες μετά τις 9 το βράδυ; Κάποιες γυναίκες απάντησαν ότι θα έκαναν κάτι περιπετειώδες -όπως το να πάνε βραδινή βόλτα.

Άλλες απάντησαν ότι θα το έριχναν στη γυμναστική.

Ή θα χάζευαν το φεγγάρι.


Άλλες θα έτρεχαν φορώντας και τα δύο ακουστικά στα αυτιά τους, χωρίς να αγχώνονται να περάσουν στο άλλο πεζοδρόμιο αν δουν κάποιον ύποπτο ή χωρίς να φοβούνται να μπουν στο δασάκι.

Φυσικά, υπήρξαν κι αυτές που διαφώνησαν θεωρώντας ότι έτσι στιγματίζουμε όλους τους άνδρες ως δράστες.

Έσπευσαν όμως άλλες γυναίκες να ξεκαθαρίσουν ότι δεν ευθύνονται όλοι οι άνδρες, απλά μερικές φορές δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τους “κακούς” από τους “καλούς”.


Όλες οι απαντήσεις είναι απλά πράγματα και δείχνουν πώς θα έπρεπε να είναι η κατάσταση. Οι γυναίκες θα πρέπει να νιώθουν ελεύθερες να πάνε για τρέξιμο το βράδυ χωρίς να πρέπει να είναι συνεχώς σε alert. Αυτός είναι και ο λόγος που αυτό το thread ήταν αρκετά σοκαριστικό και για κάποιους άνδρες που το διάβασαν και μπήκαν στην διαδικασία να απαντήσουν με ορισμένους από αυτούς να λένε ότι θεωρούσαν τις ελευθερίες τους αυτονόητες.

Σίγουρα κανείς δεν φανταζόταν το 2018, πολύ πριν μπει στη ζωή μας ο κορωνοϊός, ότι η απαγόρευση θα μπορούσε να μοιάζει με ρεαλιστικό σενάριο. Μακάρι και το σενάριο της εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών στον πλανήτη μας να γίνει μια μέρα η πραγματικότητα στην οποία ζούμε.

Σήμερα, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, θυμηθήκαμε αυτό το thread ελπίζοντας πως μια μέρα οι γυναίκες θα καταφέρουν να περπατάνε στο δρόμο χωρίς κανένα φόβο και χωρίς να χρειάζεται να απαγορευτεί η κυκλοφορία σε όλους τους άνδρες για να νιώσουν ασφαλείς.

Αυτή τη χρονιά έγινε κι ένα σημαντικό βήμα στη χώρα μας. Δημοσιεύτηκε η 1η Ετήσια Έκθεση για τη Βία κατά των Γυναικών στην Ελλάδα με αφορμή αυτή την Παγκόσμια Ημέρα και είναι αφιερωμένη στη μνήμη της Ελένης Τοπαλούδη, που βιάστηκε και δολοφονήθηκε με απάνθρωπο τρόπο. Η μητέρα της μίλησε στο Marie Claire και την Εβίτα Τσιλοχρήστου στέλνοντας το δικό της μήνυμα, για να μην υπάρξουν άλλες Ελένες.

Όποιος ξέρει πρέπει να ανοίγει το στόμα του, να μιλά, να καταγγέλλει και να ειδοποιεί. Ας ειδοποιούν έστω τις οικογένειες“, αναφέρει. “Κρύβονται πολλές αλήθειες. Μετά την δολοφονία της Ελένης με έχουν προσεγγίσει πολλές κοπέλες και μου έχουν εκμυστηρευτεί πολλά. Αλλά το θέμα είναι να υπάρχουν επίσημες καταγγελίες.”

Και είναι εξίσου σημαντικό με το να μιλούν, το να τις ακούμε.

Advertisement - Continue Reading Below
Advertisement - Continue Reading Below