To Travel.gr του ομίλου Πρώτο Θέμα, είναι μια σύνθεση από Εμπειρίες Αυθεντικότητας, που διαμορφώνουν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα κάθε τόπου, είναι ένα μωσαϊκό από ιστορίες ανθρώπων και προορισμών που μας καλούν να τους ανακαλύψουμε. Aποτελεί την πύλη εισόδου των ξένων επισκεπτών στην Ελλάδα, αλλά και το μέσο εξωστρέφειας των ελληνικών εταιρειών και περιοχών στο εξωτερικό.
Σήμερα επιλέξαμε να “ταξιδέψουμε” στην Αίγινα που βρίσκεται τόσο κοντά στην Αθήνα, τόσο μακριά από την πόλη. Το νησί του Σαρωνικού που αγαπούν όσοι λατρεύουν το σύγχρονο ρετρο.
Από την Έφη Αλεβίζου
«Ποιο να ’ναι άραγε το μυστικό της γοητείας της Αίγινας; Είναι το φως της, όλη η ατμόσφαιρά της, που συνδυάζει την ιδιαιτερότητα της Αττικής με αυτή του νησιού. Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη και μαζί αισθάνεσαι το μάρμαρο του ναού της Αφαίας, του Παρθενώνα, να στεφανώνει τον ορίζοντά σου». Έτσι περιέγραφε η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ τον παράδεισό της και τα παιδικά της χρόνια στο σπίτι της, στο νησί.
«Τι έγινε στην Αίγινα» με ρωτάει ένας φίλος κάνοντας παρήχηση των δύο λέξεων (έγινε-Αίγινα), σε ένα χιουμοριστικό πλαίσιο πρώτης ανάγνωσης. «Πολλά και τρομερά» απαντάω χαζά επαναλαμβάνοντας ένα κλισέ. «Δηλαδή, λίγα και καθησυχαστικά» συμπληρώνω λέγοντας την αλήθεια, η οποία ποτέ δεν είναι κλισέ. Μόλις είχα γυρίσει από μια 48ωρη βόλτα.
Το καράβι έφευγε Παρασκευή μεσημεροαπόγευμα από το λιμάνι του Πειραιά, ενώ σε μία ώρα και ένα τέταρτο έφτανε στο κεντρικό λιμάνι του νησιού. Προς ενημέρωση υπάρχουν ακόμα τρία λιμάνια: Η Αγία Μαρίνα, η Σουβάλα και η Πέρδικα, το καθένα με τη δική του ζωή και δράση. Η Αγία Μαρίνα έχει πεύκα, τυρκουάζ νερά και άπειρο κόσμο, καθώς και τον ξακουστό, αρχαίο ναό της Αφαίας, ο οποίος βρίσκεται σε μια κορυφή 160 μ., στην ανατολική πλευρά του νησιού, περίπου δεκατρία χλμ. ανατολικά οδικώς από το κεντρικό λιμάνι, δίπλα στην Αγία Μαρίνα, ένα μικρό χωριό καλοκαιρινών, κυρίως οικογενειακών, διακοπών, και με μια κάποια βαβούρα. Το ιερό βρίσκεται 29,5 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Ακρόπολης των Αθηνών, η οποία μπορεί και να είναι ορατή μια ημέρα με καθαρό, ανέφελο ορίζοντα.
Ο μύθος λέει ότι Αφαία ήταν το όνομα μιας νέας γυναίκας από την Κρήτη, αξεπέραστης ομορφιάς. Μετά τη διαφυγή της από έναν ανεπιθύμητο γάμο διασώθηκε από έναν ψαρά από την Αίγινα, ο οποίος της πρότεινε ακόμη έναν ανεπιθύμητο γάμο για ανταμοιβή. Τρέχοντας να ξεφύγει ξανά η Αφαία, έξω από Αγία Μαρίνα, προς την κορυφή του βουνού, εξαφανίστηκε στο δάσος και κανείς δεν είδε έκτοτε. Λέγεται ότι ο ψαράς δημιούργησε ένα ιερό πιστεύοντας ότι η Αφαία έχει απαχθεί από τους θεούς, θέλοντας έτσι να τους εξευμενίσει. Το φως του ήλιου αντανακλά πάνω στα αρχαία και ο επισκέπτης μπορεί να δει το πέρασμα του χρόνου σαν timelapse μέσα από τα θολωμένα μάτια του.
Πιο εντυπωσιακό δε, είναι ότι ο ναός βρίσκεται σε ίση απόσταση από την Ακρόπολη των Αθηνών και τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο σχηματίζοντας ένα ισοσκελές τρίγωνο και κάμποσες ιστορίες μυστικισμού.
Η πόλη της Αίγινας αποτέλεσε την πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας. Σήμερα είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σε έκταση, πληθυσμό και ανάπτυξη νησί του Αργοσαρωνικού. Η πιο χαρακτηριστική ανάμνηση του τόπου αυτού είναι οι εκτάσεις με τις φιστικιές και η ώρα του δειλινού -λες και έχει πειράξει τα χρώματα ο κάμεραμαν αλλά χωρίς να σε ενοχλεί το φώτοσοπ.
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία μάθαμε την Βαγία από το σήριαλ στην ΕΡΤ
Την ώρα που το πλοίο δένει στο λιμάνι και ο ήλιος γλύφει τα χαρακτηριστικά στα πρόσωπα των περαστικών, όλοι μοιάζουν με ήρωες του Ρέμπραντ. Το βλέμμα μου ταξιδεύει ανάμεσα στις υπομονετικές άμαξες, τα υπερήφανα αλλά υποταγμένα άλογα, τα παπάκια και τις βέσπες, τα αραγμένα σκάφη, τα ποδήλατα, τα ηλεκτρικά πατίνια, τους πεζούς που χαζεύουν τα κινητά τους, τους καθιστούς ρεμβαστές στο Αιάκειον και στα υπόλοιπα καφέ στη σειρά.
Το Αιάκειον το άνοιξε το 1958 η Ντόλυ Κουκούλη, κολωνακιώτισσα σύζυγος μεγαλογιατρού, στρώνοντας τον δρόμο της γυναικείας χειραφέτησης και επιχειρηματικότητας, σε μια εποχή που οι ασυνόδευτες γυναίκες στο λιμάνι ήταν δακτυλοδεικτούμενες. Ωραία ιστορία. Σαν την άλλη, στο κλασικό μυθιστόρημα της Ζωρζ Σαρρή, Ο θησαυρός της Βαγίας.
«Ένας θησαυρός στην Αίγινα; Και μάλιστα στη Βαγία; Ναι, στη Βαγία, εκεί που είχε “παντρευτεί” δώδεκα χρονών τον Παναγιώτη, τότε, στα 1936. Τώρα η Ζωή είναι πάλι στην Αίγινα, όχι παιδί ανέμελο, όχι κορίτσι στην Κατοχή, μα μεγάλη, απλά μεγάλη. Καλοκαίρι σ’ ένα ελληνικό νησί, καλοκαίρι με παιδιά. Καλοκαίρι μ’ ένα θησαυρό που περιμένει να τον βρουν». Οι μεγαλύτεροι θυμόμαστε το ομώνυμο σήριαλ, μεταφορά του βιβλίου στην ΕΡΤ και η ανάμνηση φέρνει χαρά και τη βαθιά συνειδητοποίηση ότι όλα αλλάζουν παραμένοντας ίδια. Ή τουλάχιστον αυτό είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε.
Κάποιοι λένε ότι η Βάγια ή Βαγία πήρε το όνομά της από τη λέξη «μαγεία» λόγω της ξεχωριστής ομορφιάς της. Μικρό χωριό, μέσα στο πράσινο, η εκκλησία αντικαθιστά την κεντρική πλατεία ενώ όλα τα δρομάκια οδηγούν στη θάλασσα. Τοποθετημένο στο βορειότερο τμήμα του νησιού, δώδεκα χλμ από το λιμάνι της Αίγινας, χρησιμεύει ως μια στάση για βουτιά και καφέ πριν επισκεφθεί κανείς δύο σημαντικά σημεία της Αίγινας, όπως τον Ναό της Αφαίας ή την Παλιαχώρα.
Η Παλιαχώρα, με το δικό της ύφος, θυμίζει αρκετά τον Μυστρά της Πελοποννήσου με βυζαντινές αναφορές και 38 σωζόμενες εκκλησίες (κάποτε υπήρχαν εκεί 366). Πηγάδια, στέρνες, σουβάλες με νερό, η θέα προς τον Μεσαγρό, το μελωμένο απόγευμα, από την κορυφή του λόφου μέσα στα απομεινάρια του Κάστρου, το οποίο χτίστηκε από τους Βενετούς, το 1654. Οι αμετακίνητες λεμονιές, οι νεραντζιές, οι ελιές μετρούν τον χρόνο που τρέχει, στο σημείο.
Η Βάγια φημίζεται για την αμμουδερή παραλία της, μόνο που τους μήνες της καλοκαιρινής αιχμής ο συνωστισμός τη μετατρέπει σε πολύβουο μελίσσι. Μία κάποια εναλλακτική, σε απόσταση αναπνοής, είναι ο κόλπος του Τούρλου, με ιστορία από τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, όταν επιλέχθηκε από τους Γερμανούς σαν πιο στρατηγικό σημείο του νησιού.
Διάβασε τη συνέχεια του άρθρου στο travel.gr
