Έστα + Βαγγέλης, 11 (μάλλον)
Πριν από λίγα χρόνια μετακόμισε από τα βουνά της Βόρειας Εύβοιας σε ένα διαμέρισμα στο Παγκράτι. Ενας 11χρονος σήμερα, με καλαζάρ, σνομπ, σοφός που δεν ασχολείται με τα μικρά της ζωής-το φαγητό δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτά.
Ξαναβρήκε τη νιότη του στην καραντίνα, που συνέπεσε με το τέλος της θεραπείας του οπότε χάρηκε μεγάλες βόλτες (τις οποίες συνήθως βαριέται) και εμείς επανειλημμένες μετακινήσεις νο6 μέσα στην ημέρα. Όπως όλοι οι σκύλοι, είναι ον της συνήθειας οπότε η μετάβαση στην κανονική ζωή χωρίς καραντίνα τον ενόχλησε. Λίγο μετά, θυμήθηκε πάλι το φαγητό.
Ραφαέλλα + Σούσι, 10
Η Σούσι μπήκε στη ζωή μου πριν από 10 χρόνια και 19 μέρες, μια ωραιότατη ηλιόλουστη πρωτομαγιά. Ήταν δεν ήταν 30 ημερών, υπολόγισε σε μέγεθος μικρότερη από τη σαγιονάρα μου. Δεν υπάρχει μία ημέρα έκτοτε που δεν έχω σκεφτεί “τι θα έκανα χωρίς εκείνη”. Καταλήγω πως είναι μακράν η σοφότερη απόφαση που πήρα ποτέ μέχρι σήμερα.
Ακόμα απορώ, πώς την πρωταπριλιά του 2010 αυτόν το θησαυρό που είναι η χαρά της ζωής μου, κάποιοι μπόρεσαν να τον πετάξουν νεογέννητο στον κάδο απορριμμάτων. Στην καραντίνα, δεν άλλαξε τίποτα στην καθημερινότητά μας. Ακούει στο όνομά της και απαντάει, νιαουρίζει με διαφορετικό τρόπο ανάλογα με τα θέλω της, κάθεται στα πίσω της πόδια και απλώνει τα μπροστινά στον αέρα για να την πάρω αγκαλιά, κοιμάται κάπου πάνω μου -ενίοτε και πάνω στο κεφάλι μου… Εντόπισε βέβαια, νέο εχθρό, το λαπτοπ με το οποίο την απατάω βάσει οκταωρου. Από την άλλη, ενδεχομένως να με βαρέθηκε συνέχεια μέσα στο σπίτι. Εγώ όμως, δε θα τη βαρεθώ ποτέ. Και θα την πνίγω στα φιλιά με την πρώτη ευκαιρία.
Εβίτα + Μπελάς, 10
Με τον Μπελά, γνωριστήκαμε πριν από δέκα χρόνια περίπου (ήταν τριών μηνών) και ναι, ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Πώς να μην είναι δηλαδή όταν αντικρίζεις ένα ξανθό κουτάβι λαμπραντόρ; Ζούμε ξανά μαζί τα τελευταία δυόμιση, μετά από μια μεγάλη παύση και είναι ό,τι καλύτερο μού έχει συμβεί αυτό τον καιρό. Κατά τη διάρκεια της καραντίνας, δεν χόρταινε ο ένας τον άλλον. Άσε που ήταν και το άλλοθί μου στις βόλτες. Τα φιλιά αμέτρητα, χωρίς να μπαίνει ο covid-19 ανάμεσά μας και τώρα ερχόμαστε ν’ αντιμετωπίσουμε την επιστροφή στην κανονικότητα, μένοντας και πάλι χώρια για αρκετές ώρες μέσα στην ημέρα. Θα τα καταφέρουμε, αφού αγαπιόμαστε.
Μαρίλη + Φαρφαλίνα, 2 χρονών + Τάσος 7 μηνών
Ξέρω ότι καλοκαίριασε όταν βλέπω τις δύο γάτες ξαπλωμένες στα πλακάκια να προσπαθούν να δροσιστούν. Και σε λίγο θα έρθει ο μήνας των οικογενειακών διακοπών στη Σκύρο. Κάθε χρόνο η Φαρφαλίνα, που είναι εσώκλειστη στο διαμέρισμα, ζει για ένα μήνα το κάλεσμα της άγριας φύσης.
Φέτος θα είναι το πρώτο καλοκαίρι του Τάσου στους αγρούς και αναρωτιέμαι πώς θα κατεβαίνει από τις κορυφές των δέντρων όπου θα έχει σκαρφαλώσει. Να, αυτά ονειρευόμασταν όταν ήμασταν σε κατ’ οίκον περιορισμό και παραγγέλναμε αγορίστικα κλουβάκια μεταφοράς από το ίντερνετ για να έχει ο Τάσος το δικό του.
Λίνα +Lego, 15 + Bijou, 2 +Frodo, 7 μηνών
Ο Lego, σίνιορ της παρέας και ο πιο σοφός, είναι πια πολύ μεγάλος και κοιμάται πολλές ώρες, αλλά ήταν αυτός που μας έσωσε χωρίς να το ξέρει με την μετακίνηση 6. Προσπαθούσε να επιβάλλει την τάξη σαν γηραιότερος και σοφότερος όταν οι δυο σατανάδες έτρεχαν σε όλο το σπίτι γρυλίζοντας τους επειδή του χαλούσαν την σιέστα του ή επειδή του πείραζαν το μούσι και την ουρά.
Αν και ήταν μόνος για 13 χρόνια, τα δύο τελευταία που ήρθε στο σπίτι η πριγκίπισσα-ντίβα-μπιμπελό Bijou και πριν λίγους μήνες ο βενιαμίν, αστείος τύπος και φουλ παιχνιδιάρης Frodo, έδειξε για ακόμα μια φορά πόσο καλό πλάσμα είναι με την δεκτικότητα και τη μεγαλοψυχία του. Με την Bijou και το Frodo είχαμε πολύ παιχνίδι, ποδοσφαιράκι, κρυφτό, κυνηγητό.
Ο Frodo την Bijou την βλέπει σαν Θεά. Την προσκυνά, τρέχει πίσω της, δεν μπορεί μακριά της και την προκαλεί συνεχώς για παιχνίδι. Αυτή κάνει λίγο την ντίβα, αλλά τον θέλει. Γενικά την περισσότερη ώρα στο σπίτι κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού άκουγες φωνούλες, μπαλάκια, σκουιζ- σκουίζ. Το σπίτι μας ήταν γεμάτο.
Ειρήνη + Νότοξ, 6
Είναι πραγματικά ο μόνος που με αποσυντονίζει με τον πιο ευχάριστο τρόπο τις ώρες που δουλεύω!
Η γνωριμία μας με τον Νότοξ έγινε μέσα από τα social media και σήμερα, παραδέχομαι ότι δεν ήταν μια τόσο ευχάριστη εμπειρία. Στην αρχή, βλέποντας στις φωτογραφίες έναν κατάμαυρο χνουδωτό γάτο με κίτρινα μάτια, το μόνο πράγμα που σκεφτόμουν είναι πως μοιάζει με “διάολο”! Είχα πολλές αμφιβολίες για το ποιόν του, την συμπεριφορά του και το κατά πόσο θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε μια όμορφη σχέση. Από την άλλη, δεν ήξερα αν ήμουν και η ίδια έτοιμη να αποδεχτώ έναν νέο τετράποδο φίλο. Βλέπεις, εξακολουθώ να βιώνω (και θα βιώνω) την απώλεια του αγαπημένου μου σκύλου, με τον οποίο μοιράστηκα, για 13 χρόνια, μια αγάπη που δεν θα γεράσει ποτέ.
Δεν ήμουν σίγουρη λοιπόν αν μπορούσα να του προσφέρω την προσοχή, την αγάπη, τη στοργή που του αξίζει. Δεν ήξερα αν μπορούσα να τον κοιτάξω στα μάτια χωρίς να δακρύσω.
Όταν πια ήρθε η στιγμή να μείνουμε μαζί, κάτω από την ίδια στέγη, οι προσπάθειες για προσαρμογή ήταν κοινές. Δειλά – δειλά, παίρναμε και οι δυο πρωτοβουλίες για να έρθουμε πιο κοντά. Πράγματι, ο Νότοξ έχει μια ιδιαίτερη προσωπικότητα, με τη βασικότερη παραξενιά, ότι θέλει χάδια και αγκαλιές μόνο όταν εκείνος τα ζητήσει. Ωστόσο, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, κατάφερε να καταρρίψει όλα μου τα αρχικά συμπεράσματα, τις αμφιβολίες και τις υποθέσεις.
Ο Νότοξ είναι η απόδειξη ότι η εμφάνιση δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο! Είναι ο πιο αγαθός και παιχνιδιάρης γάτος που έχω συναντήσει ποτέ. Δεν πρόκειται απλά για μια αμοιβαία συμπάθεια που έχει αναπτυχθεί ανάμεσά μας, αλλά για μια ανάγκη συνύπαρξης.
Ξυπνάμε μαζί (ο πιο όμορφος ήχος στα αυτιά μου το πρωί, με το χαρακτηριστικό “μίου” πέντε λεπτά πριν από το ξυπνητήρι. Σωστός Άγγλος!) , τρώμε την ίδια ώρα, δουλεύουμε μαζί (ενίοτε πληκτρολογεί κάτι κι εκείνος, δεν επιβλέπει απλά τα κείμενά μου), κάνουμε μπάνιο μαζί (γρατζουνάει πάντα την πόρτα του μπάνιου για να μπει), καθαρίζουμε το σπίτι μαζί (είναι πολύ συνεργάσιμος και δεν πατάει πουθενά μέχρι να τελειώσω και το σφουγγάρισμα), κάνουμε unboxing τα press kits των beauty προϊόντων μαζί, μυρίζουμε τα λουλούδια στη βεράντα μαζί, υποδεχόμαστε όποιον μας επισκέπτεται μαζί, πηγαίνουμε διακοπές μαζί, κοιμόμαστε μαζί.
Υ.Γ. Ο Νότοξ λατρεύει να παίζει με το νερό, τρελαίνεται για πεπόνι, καρπούζι και γιαούρτι και θα στη φέρει πολλές φορές καθώς περνάς από κάποιο σημείο, αφού στο κρυφτό παίρνει άριστα.
Αστερόπη + Λούση, 8
Κοιτάχτηκε για μερικά κρίσιμα δευτερόλεπτα κατάματα με τον χνουδωτό εαυτό της στον μεγάλο καθρέφτη της κρεβατοκάμαρας. Έμοιαζε σα να αναζητά κάποια βαθύτερα επίπεδα της ύπαρξής της. Μετά θυμήθηκα ότι κάπου είχα διαβάσει, πως η καρακάξα, ναι η καρακάξα, είναι το μοναδικό πλάσμα, εκτός από τον άνθρωπο, που μπορεί να αναγνωρίσει τον εαυτό του στον καθρέφτη. Ο σκύλος όχι δηλαδή. Ο σκύλος, είναι φτιαγμένος για να αναγνωρίζει τον εαυτό του, όταν καθρεφτίζεται στα μάτια του αφεντικού του.
Η περίφημη καραντίνα με βρήκε home alone, αλλά τελικά, όχι και τόσο μόνη, αφού εδώ και οκτώ ολόκληρα χρόνια, έχω τη Λούση στη ζωή μου. Ακουγα φίλους και γνωστούς να γκρινιάζουν επειδή τους έλειπε το «έξω», επειδή δεν μπορούσαν να δουν κόσμο, και ας ήταν παντρεμένοι με παιδιά. Ή κι ας βρίσκονταν σε κάποια σχέση συμβίωσης.
Η Λούση γέμιζε και με το παραπάνω τις μέρες και νύχτες της δικής μου καραντίνας, και θέλω να πιστεύω ότι έκανα κι εγώ το ίδιο για εκείνη. Παραξενευόταν άραγε που δεν με έβλεπε να φεύγω και να λείπω με τις ώρες από το σπίτι; Αναρωτήθηκε γιατί δεν ντύνομαι και δεν στολίζομαι – ω ναι, έχει φτάσει στο επίπεδο να καταλαβαίνει πότε βάζω «τα καλά μου» για να βγω έξω, καθώς για εκείνη, η κίνησή μου αυτή, ισοδυναμεί με αρκετές ώρες μοναξιάς και ίσως πλήξης. Εκτός αν όταν λείπω περνάει τέλεια κι εγώ απλά δεν το ξέρω.
Οι βόλτες μας, συνοδευόμενες από την δηλωμένη «Μετακίνηση 6» έγιναν πιο μεγάλες και πιο ουσιαστικές. Περπατήσαμε μαζί σε λημέρια της γειτονιάς που κι εγώ είχα καιρό να επισκεφθώ. Κοντά στο σχολείο όπου πήγα Δημοτικό, στις πλατείες όπου έπαιζα και σακάτευα τα γόνατά μου πέφτοντας από το ποδήλατο. Ξαφνικά, δεν υπήρχε καμία βιασύνη. Μπορούσε να μυρίσει όσα δέντρα ήθελε στη διαδρομή, να επεξεργαστεί με την μακρουλή μουσούδα της κάθε ύποπτη τσουκνίδα και κάθε νεόφερτη παπαρούνα.
Όταν έχεις σκύλο, οι ρόλοι συχνά αντιστρέφονται. Ισως στην πραγματικότητα, να μην τον πηγαίνεις εσύ βόλτα, αλλά να σε πηγαίνει αυτός. Παρατηρείς λεπτομέρειες που δεν είχες ποτέ καιρό ή διάθεση να εκτιμήσεις, αδειάζεις το μυαλό σου από όλα τα περιττά, αφήνεις χώρο για νέες αφίξεις.
Οσο για τη συγκατοίκηση κατά τη διάρκεια της καραντίνας, ομολογώ ότι ήμουν πολύ διαχυτική μαζί της. Επιασα τον εαυτό μου να την κατσιάζει, να την πνίγει στα χάδια και στις αγκαλιές, συνειδητοποιώντας ότι αυτό το τετράποδο ημίαιμο είναι το μοναδικό πλάσμα με σφυγμό στο οποίο επρόκειτο να έχω πρόσβαση όσον καιρό θα διαρκούσε αυτή η πρωτόγνωρη δοκιμασία.
Εκδηλωτική και με το παραπάνω, ήταν όμως και πολύ διακριτική, όταν μιλούσα online με τον αγαπημένο μου. Αφοσιωμένη στον ξέφρενο ρυθμό της στιχομυθίας του inbox, την έβλεπα ξαφνικά να έχει ακουμπήσει το κεφαλάκι της στο μαξιλάρι του καναπέ, σα να μου λέει «μα καλά, τι λέτε τόσες ώρες;!!;».
Μου το είπε πολύ σωστά ένας φίλος μου: «Η Λούση κάποια στιγμή θα αρχίσει να σου μιλάει με ανθρώπινη λαλιά. “Πες το όπου θες, κανείς δεν θα σε πιστέψει” θα σου δηλώσει κυνικά». Μόνο αυτό δεν έγινε, μόνο αυτό το φράγμα της επικοινωνίας δεν σπάσαμε. Αλλά όταν καθρεφτίζεται η μία στα μάτια της άλλης, τα λέμε όλα. Σε ευχαριστώ φιλενάδα!
Λίτσα + Sticker, 7 + Ziggy, 4 + Κούτση, 5(;) + Μπίλιας, 4 + Ροζαλία, 1 +Ginger, 2, +Χλωρίνη, 2
Όταν πήρα τον πρώτο μου γάτο δεν φαντάστηκα πως εκτός από την αγάπη που θα έπαιρνα θα με έσωζε και από βέβαιη κατάθλιψη.
Όταν άρχισα να φροντίζω κι άλλα αδεσποτάκια στην αυλή μου, δεν περίμενα ότι θα μου έδειχναν την ευγνωμοσύνη τους κάθε μέρα.
Αλλά αυτό ακριβώς κάνουν!
Στην καραντίνα είχα την καλύτερη και την πιο τρυφερή παρέα!
Υιοθετήστε αδεσποτάκια, θα σας δώσουν απεριόριστη αγάπη.
Αναστασία + Βανίλια, 6 + Tiffany Aching, 2
Συγκατοικώ με δύο γάτες, που όπως κι εγώ υποφέρουν από κρίση μεγαλείου, η Βανίλια νομίζει ότι είναι η Βασίλισσα του Σαβά, η άλλη, κάποιου είδους εξολοθρευτής από το διάστημα.
Στην καραντίνα ζήσαμε μεγάλες στιγμές, η Βανίλια κυρίως πόζαρε νυχθημερόν.
Ενώ η Tiffany -για τους φίλους της Tifosi (χούλιγκαν στα ιταλικά)- έκανε ό,τι κάνω: εδώ κάνει πρόγραμμα με singlάκια:
κι εδώ μόλις διάβασε το Δικαίωμα στην τεμπελιά του Πολ Λαφάργκ και απαιτεί να κλείσω τον υπολογιστή.
Δεν ξέρω πως τα καταφέρνουν όσοι δεν έχουν ζώα. Μιλάμε για ένα αστείρευτο πηγάδι αγάπης, ναι ακόμη και από τα συνήθως τζαναμπέτικα βρωμόγατα: Crazy, stupid love. Δοκιμάστε την, υιοθετήστε ένα ζώο από το δρόμο και αφήστε το να σας δείξει τη χαρά της ζωής.
Δανάη +Buffy +Lucky + Scooby
H Δανάη ζει τη δική της εκδοχή μιας ταινίας του Μπέργκμαν στο σπίτι με τις τρεις γάτες της στη μέση ενός Σουηδικού δάσους.
Κανονικά, θα είχε πολλά να μας πει, αλλά τις τελευταίες μέρες τρέχει και δεν φτάνει με το ατύχημα του κυρίου Scooby.
Ναι, αυτός είναι ο Scooby.
Αν θέλετε να τον βοηθήσετε, δείτε το insta της Δανάης
