Μέχρι και τη γενιά των millenials κυριαρχούσε σαν φιλοσοφία εργασίας αλλά και ζωής γενικότερα ,κάτι που έχουμε μάθει και αποκαλούμε «κουλτούρα του hustle». Αυτή η στάση ζωής είχε ως κέντρο την υπερεργασία η οποία βασιζόταν σε μια αφήγηση επαγγελματικής ανέλιξης που άγγιζε σκηνή από επεισόδιο «Suits». Και στη θεωρία ήταν κάτι ωραίο. Οι ιστορίες επιτυχίας έκαναν τα άκρα στα οποία έφτανε κάποιος για να πετύχει να μοιάζουν με κάτι φυσιολογικό που πρέπει όλοι μας να αγγίξουμε ώστε να δικαιούμαστε την εξέλιξη και την ευτυχία. Φυσικά, δεν αναιρείται το πάθος και η αφοσίωση που υπάρχει στο hustle culture όμως πολλές φορές κάνει περισσότερο κακό παρά καλό.
Μία νέα ιδέα έχει κυριαρχήσει στον χώρο του wellness και της υγείας τόσο σωματικής όσο και ψυχικής που έρχεται ως το αντίδοτο στην υπερκόπωση που προκαλεί η hustle future. Η «ζωή σε αργούς ρυθμούς» κερδίζει οπαδούς κάθε μέρα καθώς δεν εστιάζει σε ένα σπουδαίο επαγγελματικό ή προσωπικό προορισμό που συνέχεια μας ωθεί στην συνεχή υπέρβαση των ορίων μας εις βαρος της υγείας μας αλλά στην απόλαυση των στιγμών του παρόντος. Η Jenny Odell, της οποίας τα βιβλία «How to Do Nothing» και «Saving Time» πλαισιώνουν την ανάκτηση του χρόνου ως επιλογή τρόπου ζωής με ριζοσπαστικές ρίζες και αντίκτυπο πολιτικό, αναφέρει στο New Yorker ότι θεωρεί την στροφή αυτή ένα βήμα πιο κοντά στην ανθρώπινη φύση την οποία ξεχνάμε ότι έχουμε.
Ωστόσο, υπάρχει και μια στενάχωρη αφήγηση που θέλει την ζωή σε αργούς ρυθμούς να είναι προνόμιο λίγων και πιο ευκατάστατων ανθρώπων. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι πολλοί από εμάς σκέφτονται πρώτα πώς θα καταφέρουν να συντηρήσουν τους ίδιους και τις οικογένειες τους και μετά πώς η ζωή μπορεί να γίνει πιο υγιής και ευχάριστη. Αν υπάρξει στο τελικό απολογισμό χώρος καν για τέτοιες σκέψεις- πολυτέλειες. Όμως το slowness culture δεν έχει να κάνει τόσο με τα χρήματα, τον χρόνο ή το επάγγελμα. Δεν είναι ένα πρόγραμμα διακοπών στο οποίο καθόμαστε και πίνουμε τσάι σε ένα retreat χωρίς ευθύνες.
Είναι στην πραγματικότητα, μια στάση ζωής. Το «να ζεις αργά» προσαρμόζεται στα μέτρα της ζωής του καθενός αναλογικά. Το slow living μερικές φορές σημαίνει απλά να παίρνεις ένα παραπάνω δευτερόλεπτο να απολαύσεις την γεύση του πρωινού σου καφέ πριν τρέξεις να αντιμετωπίσεις την μέρα.
