Δυτικά του Μιανμάρ, εκεί που η βουδιστική χώρα βρέχεται από τον Κόλπο της Βεγγάλης, βρίσκεται η επαρχία Ρακίν, πατρίδα των Ροχίγκια, της μουσουλμανικής κοινότητας του κράτους. Πρόκειται για το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων που υπήρξε ποτέ. Στις 25 Αυγούστου ξεκίνησε μια μαζική επίθεση σε περίπου τριάντα αστυνομικά τμήματα που πραγματοποίησε η καινούρια ανταρτική οργάνωση Arakan Rohingya Salvation Army (ARSA, Στρατός Σωτηρίας Αρακάν Ροχίνγκια), που δηλώνει ότι θέλει να υπερασπιστεί τα δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητας των Ροχίνγκια.
Έκτοτε ο στρατός της Μιανμάρ έχει εξαπολύσει μια εκταταμένη επιχείρηση σ’ αυτή την πολύ φτωχή και απομακρυσμένη περιοχή, εξαναγκάζοντας δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους να πάρουν τους δρόμους με κίνδυνο να ξεσπάσει μια ανθρωπιστική κρίση.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ τον New York Times το οποίο παραθέτει τα στοιχεία του ΟΗΕ μόνο τις πρώτες μέρες του μεγάλου φευγιού τα νούμερα άγγιξαν το 400,000 με την Unicef να συμπληρώνει πως τα ασυνόδευτα παιδιά που έφτασαν εκεί και είναι χωρίς τις οικογένειες τους τις 8 πρώτες μέρες άγγιξαν τις 1,267. Τα στοιχεία του United Nations Population Fund δείχνουν πως δύο στους τρεις πρόσφυγες είναι γυναίκες και παιδιά, εκ των οποίων 13% είναι έγκυες και νεογέννητα. Περίπου 60.000 άνθρωποι, οι περισσότεροι Ροχίνγκια, έφθασαν στο Μπανγκλαντές διαφεύγοντας από τις μάχες στη βορειοδυτική Μιανμάρ, όπου τουλάχιστον 250.000 άνθρωποι στερούνται τροφίμων εξαιτίας των συγκρούσεων ανάμεσα στον στρατό και την εξέγερση των Ροχίνγκια.
Ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν καταφύγει στο γειτονικό Μπανγκλαντές «είναι 58.600 σύμφωνα με διάφορες ανθρωπιστικές υπηρεσίες και θα συνεχίσει να αυξάνεται», δήλωσε σήμερα στο Γαλλικό Πρακτορείο η εκπρόσωπος της Υπάτης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Βίβιαν Ταν. Μέρες μετά ο ΟΗΕ είχε κάνει λόγο για 38.000 πρόσφυγες που έφθασαν στο Μπανγκλαντές μέσα σε διάστημα μιας εβδομάδας, στη διάρκεια της οποίας οι μάχες προκάλεσαν περισσότερους από 400 νεκρούς.
Δεκάδες χιλιάδες άλλοι άνθρωποι, σχεδόν όλοι Ροχίνγκια, βρίσκονται αποκλεισμένοι στα σύνορα, καθώς το Μπανγκλαντές λέει πως δεν μπορεί να υποδεχθεί περισσότερους. Και 12.000 βουδιστές της εθνότητας Ραχίν έχουν επίσης εκτοπισθεί, σύμφωνα με την ECHO, την υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι αρμόδια για τις ανθρωπιστικές επιχειρήσεις.
Για όσους έχουν παραμείνει στη Μιανμάρ, η ανθρωπιστική κατάσταση είναι τεταμένη: οι διανομές του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος έχουν διακοπεί εξαιτίας των μαχών.
Σ’ αυτή την περιοχή, περίπου 120.000 Ροχίνγκια ζουν σε καταυλισμούς στο Σίτουε μετά τις διαθρησκευτικές βιαιότητες του 2012. Δεν έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας και οι μετακινήσεις τους είναι περιορισμένες, κάτι που τους καθιστά εξαρτημένους από τη βοήθεια σε τρόφιμα.
