Πριν από ενάμιση χρόνο η κωμικός Ελορι Σμιθ (@ellorysmith) έκανε μία ανάρτηση στο X αναπαράγοντας μια είδηση του λογαριασμού Film Updates που ανέφερε ότι ο ηθοποιός Μπεν Σβαρτς ξαναδημιούργησε το look του Μπίλι Κρίσταλ από την ταινία του 1989 «Οταν ο Χάρι γνώρισε τη Σάλι» παρουσιάζοντας φωτογραφίες των δύο δίπλα-δίπλα: ο Κρίσταλ φορώντας ένα ζεστό αφράτο πλεκτό πουλόβερ σε κρεμ απόχρωση με τζιν παντελόνι και αθλητικά και δίπλα ο Σβαρτς φορώντας ακριβώς την ίδια «στολή», μόνο που το δικό του κρεμ πλεκτό πουλόβερ δεν φαίνεται τόσο πλούσιο στην πλέξη όσο του Κρίσταλ. Η Σμιθ ανέφερε στη λεζάντα της ανάρτησής της: «Η ποιότητα των πουλόβερ έχει πέσει τόσο πολύ τα τελευταία 20 χρόνια που νομίζω ότι χρειάζεται πραγματικά μια εθνική συζήτηση πάνω στο θέμα». Κάτι το οποίο όλοι μας λίγο ή πολύ έχουμε παρατηρήσει, απλώς η Σμιθ το ανέδειξε δημόσια συγκεντρώνοντας αμέτρητα likes και δίνοντάς μας τη σκυτάλη για να ανοίξει αυτή τη συζήτηση!
Σύμφωνα με σχετικό εκτενές ρεπορτάζ του «The Atlantic», μπορεί η ποσότητα ρούχων που είναι διαθέσιμα στον μέσο καταναλωτή να έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, όμως όλα τα προϊόντα φαίνονται πιο ευαίσθητα σε σύγκριση με τα παλιά. Οι ραφές ξεφτίζουν μετά από μερικές πλύσεις, τα ρούχα χάνουν το σχήμα τους πιο γρήγορα, ενώ η κατάσταση μπορεί να είναι χειρότερη στα πλεκτά. Αυτά που βρίσκει κανείς στην αγορά σήμερα χάνουν πιο γρήγορα στο πλύσιμο την πλούσια πλέξη τους, δίνουν την αίσθηση ότι είναι ψεύτικα και μερικές φορές μυρίζουν σαν πλαστικό!
Πρόσφατα βρήκα βαθιά χωμένο στην γκαρνταρόμπα της μαμάς μου ένα κασμιρένιο πλεκτό πουλόβερ που είχε αγοράσει στα μέσα των 80s στο Μόναχο από το εμβληματικό στην κατασκευή πλεκτών γερμανικό brand Iris von Arnim και προσπάθησα να το συγκρίνω με ένα value for money 100% κασμιρένιο -σύμφωνα με την ετικέτα- πουλόβερ που αγόρασα από γνωστή αλυσίδα ρούχων. Ξέρετε τι συμπέρανα; Μετά από τόσα χρόνια στην ντουλάπα της και αμέτρητες χρήσεις η ποιότητα και η ανθεκτικότητα του πουλόβερ της μαμάς μου αποδείχθηκαν μη συγκρίσιμες με αυτό που αγόρασα εγώ, το οποίο μετά από τρεις φορές που το φόρεσα γέμισε μικρούς κόμπους ινών.
Τι κάνει λοιπόν ένα πουλόβερ καλύτερο από ένα άλλο; Σύμφωνα με πληροφορίες που συγκέντρωσα από το Cornell Institute of Fashion and Fiber Innovation, η τιμή εξαρτάται από την ποιότητα του νήματος, τον αριθμό των μονάδων νήματος που αγόρασε το brand για την κατασκευή των πλεκτών και φυσικά τη σήμανση, aka τη βαρύτητα του ονόματος του οίκου/brand. Η ποιότητα της πρώτης ύλης συχνά έχει τη μεγαλύτερη σημασία. Το πάχος του νήματος που χρησιμοποιείται για το ύφασμα καθορίζει την αντοχή του. Το λεγόμενο «νήμα μονής στρώσης» είναι το πιο αδύναμο και μπορεί γρήγορα να κάνει τρύπες σε ένα αγαπημένο πουλόβερ. Τα κομμάτια από κασμίρι υψηλότερης ποιότητας έχουν συνήθως πάχος δύο ή τριών κλώνων. Λεπτότερες και πιο λείες μεμονωμένες κλωστές δημιουργούν πιο μαλακά ρούχα, αλλά είναι σπάνια και επομένως κοστίζουν.
Η πιο προφανής ένδειξη των διαφορών ενός ποιοτικού και λιγότερο ποιοτικού πλεκτού βρίσκεται τυπωμένη στην ετικέτα σύστασης ινών ενός ενδύματος. Στο ίδιο ρεπορτάζ του «The Atlantic» διευκρινίζεται ότι τα αυθεντικά πλεκτά κατασκευάζονται εξ ολοκλήρου από φυσικές ίνες οι οποίες προέρχονται συνήθως από το μαλλί προβάτων, κατσικιών και αλπακά. Μερικές φορές αναμειγνύονται με ίνες φυτικής προέλευσης, όπως βαμβάκι, μετάξι ή λινό. Όπως δήλωσε σχετικά ο Ιμράν Ισλάμ, καθηγητής Κλωστοϋφαντουργίας στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μόδας στη Νέα Υόρκη, η συντριπτική πλειονότητα των νημάτων που χρησιμοποιούνται στη μαζική αγορά των πλεκτών αναμειγνύεται με κάποιο είδος πλαστικού (π.χ. πολυεστέρα, πολυαμίδιο ή ακρυλικό). Τα πλεκτά που κατασκευάζονται με συνθετικές ίνες είναι φθηνότερα στην παραγωγή. Μπορούν να κατασκευαστούν σε μεγάλες ποσότητες για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των κατασκευαστών. Επίσης, συνήθως μπορούν να μπουν στο πλυντήριο με οτιδήποτε άλλο, με αποτέλεσμα να εξοικονομείται μεν χρόνος στο πλύσιμο, όμως μακροπρόθεσμα έχει καταστροφικές επιπτώσεις στο χρόνο ζωής του ρούχου. Τα συνθετικά υφάσματα είναι πολύ κατώτερα. Ξεφτίζουν γρήγορα, μερικές φορές φαίνονται ψεύτικα και δεν έχουν τόσο καλή απόδοση στο να μας προστατεύουν από το κρύο όταν τα φοράμε.
«Μια σημαντική ποσότητα πολυαμιδίου ή ακρυλικού είναι πλέον κοινή σε πιο οικονομικά, αλλά και πουλόβερ με τετραψήφιες τιμές».
Τα τελευταία χρόνια ορισμένα μεγάλα brands έχουν αναδείξει τα πουλόβερ από 100% μαλλί ή κασμίρι και αν σας αρέσει να διαβάζετε τις ετικέτες σίγουρα θα το βρείτε να αναγράφεται. Αλλά, όπως τονίζεται στο δημοσίευμα, η τιμή τους δεν είναι πάντα ενδεικτική της ποιότητάς τους. Μια σημαντική ποσότητα πολυαμιδίου ή ακρυλικού είναι πλέον κοινή σε πιο οικονομικά,
αλλά και πουλόβερ με τετραψήφιες τιμές, και θα το διαπιστώσετε όταν διαβάσετε τα ψιλά γράμματα της ετικέτας.
Τα πράγματα για τους ανθρώπους που θέλουν απλώς να αγοράσουν ένα αξιοπρεπές ποιοτικό πουλόβερ δυσκολεύουν αρκετά στην καταναλωτική αρένα και ο καθηγητής Ισλάμ συμπλήρωσε ότι υπάρχουν ελάχιστοι έλεγχοι και ακόμα λιγότερες κυρώσεις για να διασφαλιστεί ότι τα πλεκτά που κυκλοφορούν στην αγορά είναι στην πραγματικότητα από καθαρό κασμίρι ή μαλλί μερινό, εκτός αν μια μάρκα επικοινωνεί οικειοθελώς την ακριβή σύνθεση του ρούχου. Το συμπέρασμα είναι ότι η πλειονότητα των ρούχων που πωλούνται περιλαμβάνει πλέον τουλάχιστον κάποια πρόσμειξη από πλαστικό. Οι μάρκες βασίζονται γενικά στο ότι οι καταναλωτές δεν ενδιαφέρονται αρκετά για τη σύσταση των υφασμάτων ώστε να ελέγχουν τις ετικέτες προτού αγοράσουν κάτι. Ενα καλό πουλόβερ είναι δύσκολο να βρεθεί, αλλά όχι αδύνατο. Μπορούμε να το βρούμε αν είμαστε προσεκτικοί στον έλεγχο των ετικετών και φυσικά αν μπορούμε να πληρώσουμε τιμές που αντικατοπτρίζουν την αξία των υλικών και τη χειροποίητη ικανότητα των τεχνιτών που εμπλέκονται στη δημιουργία τους.
