Πολλοί από εμάς έχουμε παρακολουθήσει το «Mad Men», πόσοι όμως γνωρίζαμε ότι ο αληθινός «Don Draper» ήταν ελληνικής καταγωγής; Ο λόγος για τον George Lois, θρύλο της διαφήμισης και της φωτογραφίας των 60s, που πέθανε σε ηλικία 91 ετών.
Με το προσωνύμιο «Χρυσός Έλληνας», ανέβηκε σε ένα κύμα διαφημιστών που στα 50s και στα 60s ξεκίνησαν μια δημιουργική επανάσταση στη Νέα Υόρκη. Δεν έκρυβε το πόσο περήφανος ένιωθε για τον εαυτό του και δεν μασούσε τα λόγια του, ταυτόχρονα όμως ήταν ικανός να βρίσκει τη σωστή εικόνα και τις σωστές λέξεις για να περιγράψει μια στιγμή αλλά και να δημιουργήσει μια νέα ανάγκη στο καταναλωτικό κοινό.
Ήταν επίσης αυτός που υπέγραψε εμβληματικά εξώφυλλα του «Esquire», όπως τον Muhammad Ali να ποζάρει σαν ιερομάρτυρας ή τον Andy Warhol να βυθίζεται σε μια θάλασσα ντοματόσουπας Campbell. Στο χώρο της διαφήμισης, ξεχώρισε για τις επαναστατικές καμπάνιες που σχεδίασε για brands όπως η Xerox, ενώ έμεινε στην ιστορία η διαφήμισή του στα 80s, με πρωταγωνιστή τον Mick Jagger και άλλους ροκ σταρ να απαιτούν: «Θέλω το MTV μου!».
Στο χώρο της διαφήμισης, ξεχώρισε για τις επαναστατικές καμπάνιες που σχεδίασε για brands όπως η Xerox, ενώ έμεινε στην ιστορία η διαφήμισή του στα 80s, με πρωταγωνιστή τον Mick Jagger και άλλους ροκ σταρ να απαιτούν: «Θέλω το MTV μου!».
Πόσοι από το χώρο της διαφήμισης έχουν την ευκαιρία να δουν έργο τους να εκτίθεται στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης; Ο George Lois ήταν ένας από αυτούς και το έζησε το 2008, για τη δουλειά του για το «Esquire».
Γιος Ελλήνων μεταναστών, γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1931 και ο ρατσισμός που βίωσε στη συνοικία Ιρλανδών όπου μεγάλωσε έγινε για εκείνον κίνητρο, όπως είχε πει, «να ξυπνήσω, να ενοχλήσω, να διαμαρτυρηθώ». Συνήθιζε να λέει ότι ένας επιτυχημένος διαφημιστής απορροφά όσο περισσότερες επιρροές μπορεί, κι εκείνος καυχιόταν ότι είχε γνώσεις για τα πάντα, από τον αθλητισμό μέχρι το μπαλέτο.
Το ενδιαφέρον για τον Lois και τη ζωή του αναζωπυρώθηκε μετά την πρεμιέρα και την επιτυχία της τηλεοπτικής σειράς «Mad Men», ωστόσο ο ίδιος δήλωνε κάθε άλλο παρά κολακευμένος για τη σύγκριση. Όπως είχε γράψει στο βιβλίο του «Damn Good Advice», αυτό το σίριαλ «δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια σαπουνόπερα που εκτυλίσσεται σε ένα λαμπερό γραφείο όπου στιλάτοι ανόητοι πηδούν τις γραμματείς τους, πίνουν μαρτίνι και καπνίζουν μέχρι θανάτου, ενώ παράγουν ανόητες, άψυχες διαφημίσεις. Εξάλλου, όταν ήμουν τριαντάρης ήμουν ωραιότερος από τον Don Draper».
