Ο παραγωγός David Livingstone ξεκίνησε τη δημιουργία μας ρομαντικής κομεντί που βασίζονταν στην επιτυχία Last Christmas του George Michael πριν από περίπου 10 χρόνια. Στόχος του ήταν να φτιάξει μια ρομαντική ταινία, που θα βλέπουμε ξανά και ξανά, με βασικό θέμα τη διαχρονική γοητεία και θαλπωρή των Χριστουγέννων. Ενδιαφερόταν πολύ να συμμετάσχει στην ταινία με τη μουσική του και ο George Michael ενώ στην ομάδα προστέθηκε και η Emma Thompson η οποία συμμετείχε και στη συγγραφή του σεναρίου. Με τον Livingston είχε συνεργαστεί στο παρελθόν στο Η Μαγική Νταντά και το Αγάπη Είναι.
Η ιδέα του σεναρίου άλλαξε πολλές μορφές μέσα στα χρόνια αλλά η παραγωγή μπήκε στην τελική ευθεία στα τέλη του 2014, όταν ο George Michael έδωσε τις δικές του ιδέες για το κοινωνικό μήνυμα της ταινίας. Τα Χριστούγεννα του 2016, σαν ειρωνία της μοίρας, ο σπουδαίος μουσικός πέθανε. Η παραγωγή βρέθηκε μπροστά σε μία κρίσιμη απόφαση σχετικά με το αν θα προχωρούσε η ταινία, όλοι όμως συμφώνησαν ότι το Last Christmas θα τιμούσε τελικά τη μνήμη του καλλιτέχνη. Ειδικά αφού άκουσαν τα ακυκλοφόρητα τραγούδια του που η Emma Thompson είχε στην κατοχή της.
Η ταινία κυκλοφόρησε με την Emilia Clark, που έχει πλέον απογειωθεί μετά τη συμμετοχή της στη σειρά Game of Thrones, και τον Henry Golding στους πρωατγωνιστικούς ρόλους. Μας μεταφέρει στις πιο φωτογενείς γειτονιές του Λονδίνου, από το Covent Garden μέχρι την Regent Street και από την Electric Avenue μέχρι την Brick Lane υπό τις μουσικές του George Michael και των Wham!.
Από το “One More Try” και το “Too Funky”, μέχρι το “One More Try”, το “Fastlove,” το “Fantasy”, το “Praying for Time”, το “Faith”, το “Waiting for That Day”, το “Wake Me Up Before You Go-Go”, το “Freedom! ’90” και πολλά ακόμη. Όμως, η αληθινή έκπληξη είναι το ακυκλοφόρητο “This Is How (We Want You to Get High)” που ακούγεται στους τίτλους τέλους της ταινίας, κλείνοντας με τον ιδανικό δραματικό τρόπο το υπερβατικό μελόδραμα, το χιούμορ και την ομορφιά των Χριστουγέννων, τρια χρόνια μετά τον χαμό του θρυλικού τραγουδιστή.
Το Last Christmas ποντάρει στην αγνότητα των κομεντί της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ, στην τρυφερότητα των μιούζικαλ της δεκαετίας του ‘30 και την καθαρότητα των κλασικών Βρετανικών μελοδραμάτων και διεκδικεί τη θέση της αγαπημένης σου χριστουγεννιάτικης ταινίας.