Όταν η Catherine Robinson, από την Αυστραλία, έχασε τον σύζυγό της από καρκίνο, τον Μάιο του 2017, λίγο πριν από τα πενήντα χρόνια της, τίποτα δεν μπορούσε να απαλύνει τη μοναξιά της, παρόλο που είχε μια μεγάλη συντροφιά από φίλους και συγγενείς. Αποφάσισε λοιπόν να μπει στο διαδίκτυο και έτσι ξεκίνησε μια εντυπωσιακή, γεμάτη ελπίδα ιστορία αγάπης που έφτασε να απασχολήσει το CNN.
Σε μια αναζήτησή της στην Google βρήκε το blog ενός Αμερικανού, του Randy Mann, που σε μια τραγική ειρωνεία της τύχης, επίσης είχε χάσει τη σύζυγό του από καρκίνο, και μάλιστα με διαφορά μόλις δώδεκα ημερών. «Ήταν ένας απίστευτος συντονισμός» αφηγούνται σήμερα στο CNN.
Σε μια αναζήτησή της στην Google βρήκε το blog ενός Αμερικανού, του Randy Mann, που σε μια τραγική ειρωνεία της τύχης, επίσης είχε χάσει τη σύζυγό του από καρκίνο, και μάλιστα με διαφορά μόλις δώδεκα ημερών.
Τότε η Catherine, διαβάζοντας τις online εξομολογήσεις του Randy, άρχισε να νιώθει λιγότερο μόνη. Του άφησε, χωρίς δεύτερη σκέψη, ένα σχόλιο: «Ξέρω πώς νιώθεις». Συνέχισε περιγράφοντας τη δική της, παρόμοια εμπειρία.
Έτσι ξεκίνησε η επικοινωνία τους, μέσα από μηνύματα του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Ο Randy, μετά τον θάνατο της γυναίκας του, είχε πουλήσει το σπίτι του, είχε εγκαταλείψει τη δουλειά του -εκφωνούσε το δελτίο καιρού στις ειδήσεις στην τηλεόραση- και άρχισε να μετακινείται σε διάφορες περιοχές στις ΗΠΑ. Τίποτα όμως δεν φαινόταν να τον βοηθάει να συνεχίσει τη ζωή του. Είχε χάσει πάνω από είκοσι κιλά, και τον ύπνο του. Είχε γίνει «μια σκιά του εαυτού μου» όπως θυμάται σήμερα. Όταν ξεκίνησε το μπλογκ του, δεν περίμενε να βρει ανταπόκριση στην άλλη άκρη του κόσμου.
Καθώς αντάλλασσαν email και μοιράζονταν ο καθένας τον πόνο της δικής του απώλειας, άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι είχαν πολλά κοινά: ήταν σχεδόν συνομήλικοι, κανένας τους δεν είχε αποκτήσει παιδιά και είχαν αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής τους στην καριέρα τους. Λόγω όμως της απόστασης που τους χώριζε, ένιωθαν σαν να είχαν βρει έναν φανταστικό φίλο. Ότι αυτό που ζούσαν δεν ήταν αληθινό.
Καθώς πλησίαζαν οι επέτειοι θανάτου των συζύγων τους, η επικοινωνία τους πύκνωσε. Ενθάρρυνε ο ένας τον άλλον να βρει ένα καινούριο νόημα στη ζωή. «Εκείνος πήγε γυμναστήριο. Εγώ ξεκίνησα μαθήματα κεραμικής. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να αρχίσουμε να νιώθουμε καλύτερα. Αλλά δεν είχε αποτέλεσμα» αφηγείται η Catherine.
«Εκείνος πήγε γυμναστήριο. Εγώ ξεκίνησα μαθήματα κεραμικής. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να αρχίσουμε να νιώθουμε καλύτερα. Αλλά δεν είχε αποτέλεσμα».
Μέχρι που τους ήρθε η ιδέα ενός κοινού ταξιδιού στη Χαβάη. Σκέφτηκαν, σύμφωνα με την Catherine: «Αν τα πάμε καλά, θα είναι τέλεια. Διαφορετικά, τουλάχιστον θα κάνουμε ωραίες διακοπές κάπου». Δεν είχαν ανταλλάξει καν φωτογραφίες, δεν είχαν μιλήσει ποτέ στο τηλέφωνο. «Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, δεν θα το έκανε κανένας από τους δυο μας. Αλλά οι συνθήκες δεν ήταν φυσιολογικές» σχολιάζει η Catherine.
Τουλάχιστον μέχρι το ραντεβού τους στη Χαβάη, τον Ιούνιο του 2018, αντάλλαξαν φωτογραφίες και μίλησαν τηλεφωνικά. Ωστόσο είχαν ακόμα τις αμφιβολίες τους για αυτό που επρόκειτο να κάνουν αφού, όπως λέει σήμερα η Catherine, «θα ταξίδευα στην άλλη άκρη του κόσμου να συναντήσω έναν άγνωστο που θα μπορούσε να είναι ακόμα και serial killer».
«Θα ταξίδευα στην άλλη άκρη του κόσμου να συναντήσω έναν άγνωστο που θα μπορούσε να είναι ακόμα και serial killer».
Όταν όμως συναντήθηκαν, η διαδικτυακή επικοινωνία τους συνεχίστηκε αβίαστα και διά ζώσης. Άρχισαν να απολαμβάνουν τα αξιοθέατα της Χαβάης – δοκιμάζοντας το θαλάσσιο αλεξίπτωτο, βρέθηκαν να γελούν μαζί, για πρώτη φορά μετά από μήνες. Χαλάρωσαν και δεν δίστασαν να δείξουν ευάλωτοι ο ένας στον άλλον.
Επιστρέφοντας ο καθένας στην πατρίδα του, ωστόσο, δεν υπήρχε ούτε ερωτική σχέση ούτε σχέδια να ξανασυναντηθούν στο προσεχές μέλλον. Η Catherine δεν έτρεφε μεγάλες προσδοκίες, μέχρι που διαπίστωσε ότι ο Randy είχε αρχίσει να σχεδιάζει μια περιπέτεια έξι εβδομάδων στην Αυστραλία. Τον υποδέχτηκε στο αεροδρόμιο και αποφάσισε να του δείξει ό,τι ομορφότερο είχε να προσφέρει η χώρα της. Για τον Randy, ήταν «ένα ταξίδι ζωής», στη διάρκεια του οποίου έχτισε μια «όμορφη φιλία» με την Catherine.
Επέστρεψε ακόμα δύο φορές στην Αυστραλία και η σχέση τους άρχισε να γίνεται όλο και πιο στενή. Όποτε έφευγε, η Catherine ένιωθε ότι της έλειπε ο φίλος της. Στο τρίτο του ταξίδι, της είπε: «Νομίζω ότι θέλω να μείνω εδώ και να είμαι μαζί σου». Εκείνη του απάντησε πως τα συναισθήματα ήταν αμοιβαία.
Στο τρίτο του ταξίδι, της είπε: «Νομίζω ότι θέλω να μείνω εδώ και να είμαι μαζί σου». Εκείνη του απάντησε πως τα συναισθήματα ήταν αμοιβαία.
Αυτά τα συναισθήματα εξελίχθηκαν σε έρωτα, παρόλο που αρχικά κανένας τους δεν το περίμενε.
Σήμερα η σχέση τους, και το πέρασμα του χρόνου, έχει βοηθήσει και τους δύο να «συμφιλιωθούμε με την απώλεια και να μπούμε σε μια διαδικασία ανάρρωσης» καταλήγει ο Randy. Πλέον μόνιμος κάτοικος Αυστραλίας, επιστρέφει κάθε έξι μήνες στις ΗΠΑ, μαζί με την Catherine, για να δει τη μητέρα του και τον πατριό του. «Συναισθηματικά, αυτό το ταξίδι ήταν σαν κρουαζιέρα. Ήξερα ότι εκεί ήμουν προορισμένος να βρεθώ, ξέρω ότι εδώ θέλω να βρίσκομαι» καταλήγει ο Randy.
Δείτε μια σχετική ανάρτηση:
View this post on Instagram
