Από τα πρόσωπα που ξεχώρισαν στο Master Chef είναι αδιαμφισβήτητα και ο Νίκος Θωμάς. O F&B του μαγειρικού διαγωνισμού έγινε για το τηλεοπτικό κοινό ότι είναι και για τους παίκτες: αναπόσπαστο κομμάτι. Βρίσκεται πολλά χρόνια πίσω από τις κάμερες αλλά φέτος έχει ξεδιπλώσει το ταλέντο του και μπροστά από αυτές. Ποιος είναι όμως ο εσωστρεφής chef;
Βγαίνει συχνά, του αρέσει να τρώει, να μιλάει, να παίρνει ιδέες. Τον χειμώνα που πέρασε δεν είχε τόσο χρόνο για εκείνον ώστε να μπορέσει να το κάνει αλλά ελπίζει ότι τώρα που θα ανοίξει και πάλι το εστιατόριό του στο Κολωνάκι θα καταφέρει κάνει το tour του. Γενικότερα προτιμά να τρώει ψάρι κι όταν μάλιστα είναι στα κάρβουνα, είναι απόλυτα ικανοποιημένος. Αυτό είναι και το υλικό που του αρέσει και να τα μαγειρεύει. Του αρέσουν οι βόλτες με τη μηχανή, με την οποία έχει τρέλα και να παίζει μουσική. Ήταν άλλωστε σε ροκ μπάντα.
Η αποσυμπίεσή του είναι, μετά από ένα καλό service στο Simul, το βράδυ, η μπύρα που θα πιει με τα παιδιά στο εστιατόριο. Στον χώρο που τον πέτυχε και το Marie Claire λίγες μόλις ώρες πριν το επίσημο άνοιγμα των εστιατορίων. “Ξεκινήσαμε προετοιμασία. Εντός κουζίνας ξέρουμε πάνω κάτω τι θα κάνουμε. Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν αυτό της σάλας με τα μέτρα που έχουν ληφθεί για να δούμε πόσα άτομα θα μπορούν να είναι στο χώρο, για να τους εξυπηρετήσουμε και να αισθάνονται και ασφαλείς” μας εξηγεί.
Ο κόσμος θα έρχεται στα εστιατόρια με όλα αυτά τα μέτρα;
Σίγουρα δεν είναι πολύ ελκυστική εικόνα το να είσαι σε ένα εστιατόριο όπου ο σερβιτόρος φοράει μάσκα και γάντια και τα αντισηπτικά στο τραπέζι. Σίγουρα είναι μια παράμετρος που δεν έχουμε υπολογίσει, η αντίδραση του κόσμου. Οι κρατήσεις για την πρώτη εβδομάδα είναι θετικές, νομίζω ότι έχει ανάγκη ο κόσμος να βγει και να ξεσκάσει. Από εκεί και πέρα το κατά πόσο θα συνεχίσει λόγω και της περιόδου ου καλοκαιριού που θα φύγουν αρκετοί και θα πηγαίνουν προς τις παραλίες -μιλάω πάντα για α μαγαζιά στο κέντρο- περιμένουμε και θα δούμε.
Παρόλα αυτά υπάρχουν κρατήσεις πριν καν ανοίξετε.
Το πρώτο κύμα κρατήσεων είναι πολύ καλό. Η πρώτη εβδομάδα και η μισή επόμενη πάνε πολύ καλά. Απλά θέλω να δω πως θα είναι μόλις ηρεμήσει η «πρώτη έξοδος». Μην ξεχνάμε ότι, έτσι κι αλλιώς, είμαστε με μισό μαγαζί.
Φανταζόσουν ότι όλο αυτό με την πανδημία θα έχει αυτή την εξέλιξη;
Καθόλου. Την πρώτη βδομάδα χαμογέλασα γιατί σκέφτηκα ότι θα κάτσουμε να ξεκουραστούμε και λίγο. Όσο περνούσε ο καιρός το άγχος ήταν πού μεγάλο κι όλα αυτά που έγιναν, σε παγκόσμιο επίπεδο, μας ταρακούνησαν για τα καλά. Μακάρι να τελείωσε, γιατί πολλοί λένε ότι περιμένουμε και δεύτερο κύμα που εκεί νομίζω θα είναι τα άσχημα.
Δεν θα είναι όμως πιο εύκολο αφού τώρα ξέρουμε τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε;
Δεν το λέω από θέμα κανόνων αλλά το θέμα είναι το πως κάποιες επιχειρήσεις της εστίασης -για να μιλήσω για τον δικό μου τομέα- θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν σε ένα δεύτερο lockdown. Ήδη είναι πολλές αυτές οι οποίες έχουν πάθει πολύ μεγάλη ζημιά. Νομίζω ότι όποιο μαγαζί δεν ήταν υγιές, θα έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα. Ήδη έχει οπότε με το δεύτερο δεν ξέρω πραγματικά τι μπορεί να γίνει.
Η ζωή σας πριν το lockdown ήταν ένα συνεχές τρέξιμο;
Ακριβώς. Εκτός από το εστιατόριο είμαι και στο Master Chef, o chef πίσω από τις κάμερες, το οποίο είναι ένα full time project. Πάρα πολλές ώρες γυρίσματος, δουλειάς και προετοιμασίας. Είχα ταυτόχρονα και κάποια άλλα project που τρέχω εκτός Αθήνας και ήμουν σε μια κατάσταση «overbooked». Για αυτό με το που κάθισα μια βδομάδα σπίτι είπα «τέλεια». Ήταν και η περίοδος που ετοιμάζαμε το νέο μενού του εστιατορίου και λέω θα έχουμε ηρεμία να δουλέψουμε και να το ετοιμάσουμε.
Το τελευταίο διάστημα συνέχεια κάπου είστε και κάτι κάνετε επαγγελματικά. Είστε πάντα σε αυτή την εγρήγορση;
Σαν άνθρωπος γενικότερα είμαι έτσι. Δεν είμαι πολύ του καθισιού, μου δίνει ενέργεια και ζωή όλο αυτό το πράγμα. Από εκεί και πέρα, μετά το άνοιγμα του Simul υπήρχε ανάγκη τον πρώτο καιρό να κάνω και άλλα πράγματα για να μπορέσουμε να το στηρίξουμε αυτό το εγχείρημα που κάναμε και το όνειρο που είχαμε. Τώρα είναι μέρος της ζωής μου όλο αυτό.
Εκτός από την ιδιότητα του chef, έχετε με αυτή του επιχειρηματία.
Είμαι λίγο αποτυχημένος επιχειρηματίας κι αυτό με ενοχλεί λίγο. Δεν νομίζω ότι θα γίνω ποτέ πλούσιος από το εστιατόριο -ούτε και γενικότερα. (Γελάει.)
Έχουν κοινά αυτοί οι δύο ρόλοι;
Σαν χαρακτηριστικά έχουν απλά έχουν και πολύ αντίθετα θέλω. Όταν ο chef θέλει το πιο ακριβό υλικό για να δουλέψει και ο επιχειρηματίας θέλει το πιο φθηνό για τα τιμολόγια, πάντα έρχονται σε μία κόντρα. Όταν έχεις και τις δύο θέσεις γιατί το εστιατόριο είναι δικό σου πάντα παλεύεις μέσα σου ποιος θα κερδίσει: ο chef και ο μάγειρας ή ο επιχειρηματίας με το λογιστή; Είναι αυτή η αιώνια μάχη.
Στη δική σας περίπτωση ποιος κερδίζει συνήθως;
Προς το παρόν κερδίζει ο chef και ο μάγειρας. Για αυτό και λέω ότι είμαι κακός επιχειρηματίας. (Γελάει.)
Οι μάγειρες είναι και λίγο ρομαντικά πλάσματα.
Αρκετά θα έλεγα. Εγώ και αρκετοί που ξέρω, ναι. Είναι ωραίο με ένα πιάτο φαγητό να βλέπουμε τον κόσμο να χαίρεται τρώγοντάς το. Μας ικανοποιεί αρκετά αυτό. Εμένα τουλάχιστον. Πολλές φορές έχουν υπάρξει στιγμές που με υπεργεμάτο μαγαζί και πολύ καλά ταμεία να μην έχω περάσει καλά και το βράδυ να έχω νεύρα γιατί δεν πήγαμε πολύ καλά σαν μαγειρική απόδοση.
Είναι δύσκολο για έναν chef να συντονίσει μια κουζίνα;
Καλώς ή κακώς, ο chef είναι ο μαέστρος. Πρέπει να κουμαντάρει τα πάντα. Πρέπει να έχει μια ομάδα να τους εμπνεύσει να δουλέψουν για αυτόν. Πρέπει να έχει το νου του στο μενού, να ξέρει ότι οι πελάτες του είναι ευχαριστημένοι, η ομάδα του service να τον εμπιστεύεται για να μπορεί να πηγαίνει ένα φαγητό στον πελάτη -είναι πολύ σημαντικό ο σερβιτόρος να θέλει να πάει να σερβίρει ένα φαγητό. Πρέπει με τον επιχειρηματία να είναι δούναι και λαβείν, να κερδίζουν και οι δύο, να είναι win win που λένε και οι Αμερικάνοι.
Ένας καλός μάγειρας του «επιτρέπεται» να έχει κακό χαρακτήρα;
Σίγουρα του επιτρέπεται και πολλοί είναι. Όλο αυτό δεν αλλάζει το προηγούμενο απλά πολλές φορές, αυτοί που συνήθως παλεύουν μόνοι τους και το εγώ τους είναι μεγαλύτερο από της ομάδας τους, δεν τα καταφέρνουν στην πορεία και στο μέλλον. Οι ομάδες κάνουν και τα μεγάλα μαγαζιά και τους chef. Υπάρχουν πολλά τρανά παραδείγματα ανθρώπων οι οποίοι είναι πάρα πολύ καλοί ατομικά απλά δεν μπορούν να εγκλιματιστούν και να μπουν σε ένα χώρο και να πετύχουν πράγματα που θα πετύχαιναν αλλιώς -και είναι κρίμα.
Το έχετε δει και μέσα από το Master Chef αυτό πιο έντονα;
Δεν είναι μόνο εκεί αλλά κι εκεί υπάρχει. Πολλά παιδιά που έχουν περάσει και ατομικά μπορεί να ήταν καλοί μάγειρες, δεν έχουν καταφέρει να κάνουν κάτι. Αυτό που λέμε «χαθήκανε». Στο ότι δεν μπορούν να προσαρμοστούν σε μία ομάδα μπορεί να φταίει λίγο και η έκθεση της τηλεόρασης. Μπορεί να θεώρησαν ότι εγώ είμαι αυτός και θα πάω τώρα να κάνω πράγματα αλλά δεν είναι έτσι. Πρέπει να ενταχθείς σε μια ομάδα, να ενταχθείς σε μια μαγειρική κοινωνία και να προχωρήσεις.
Έχετε συνεργαστεί με κάποιο από τα παιδιά που πέρασαν από το Master Chef;
Από τον προηγούμενο Σεπτέμβρη είναι ο Μανώλης στο εστιατόριο, ο νικητής του περσινού.
Τον είχατε ξεχωρίσει από την πρώτη στιγμή;
Αλληλο-ξεχωριστήκαμε λόγω χαρακτήρα πρώτα απ’ όλα. Πέρα από το ότι ήταν καλός όταν έγινε το παιχνίδι και κέρδισε. Είναι ένας άνθρωπος που ταιριάζουν τα χνώτα μας. Ήρθε έφαγε στο εστιατόρια, κάτσαμε τα είπαμε και ήταν πολύ εύκολο μετά να γίνει ο «γάμος». Είναι ο άνθρωπος που αυτή τη στιγμή τρέχει το εστιατόριο γιατί εγώ είμαι λίγο, ειδικά το καλοκαίρι, σε μια κατάσταση πανικού.
Φέτος είναι από τις χρονιές που είστε αρκετά και μπροστά από τις κάμερες.
Με τον φετινό αρχισυντάκτη δουλεύουμε πάρα πολύ καλά, κάναμε μια πολύ καλή προετοιμασία, έχουμε πολύ καλή σχέση με τους κριτές. Ήταν όλο φέτος ιδανικό.
Ο κόσμος έχει δείξει έντονη συμπάθεια στο πρόσωπό σας. Το εισπράττετε εσείς αυτό;
Από κάποια μηνύματα που λαμβάνω… Μια χαρά… Είναι και πώς θα σε παρουσιάσουν. Εμένα, ευχαριστώ και πάρα πολύ τον project manager, με βοήθησαν πολύ. Είναι και οι αντιδράσεις των παιδιών στα οποία είμαι καθημερινά δίπλα τους και τα βοηθάω με συμβουλές και με όλο αυτό το κομμάτι. Έχω μια άλλη σχέση με τα παιδιά.
Από την τηλεόραση φαίνεστε κλειστός τύπος;
Είμαι πολύ ντροπαλός γενικότερα. Οι εμφανίσεις μου στο Master Chef δεν είναι 100% εγώ γιατί δεν μπορώ να ο διαχειριστώ όλο αυτό. Δεν έχω κάνει και πρόβες να ξέρω πώς θα είναι για αυτό και ίσως φαίνομαι και πιο μαζεμένος και πιο εσωστρεφής. Γενικότερα είμαι ένας νορμάλ άνθρωπος. (Γελάει.)
Θα σας άρεσε να είστε στη θέση του κριτή του Master Chef;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που δεν θα του άρεσε. Μόνο και μόνο η προβολή ώστε να δουλέψει το έστιατοριό του. Εμένα αυτός είναι ο κύριος στόχος μου, να πηγαίνει το εστιατόριο καλά. Οτιδήποτε μπορεί να βοηθήσει σε αυτό με την προβολή εννοείται και θα το έκανα. Από εκεί και πέρα, η ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει και πάλι καλά κιόλας γιατί με τα παιδιά έχουμε τρομερή σχέση -και με τους τρεις. Είναι εξαιρετικοί ο καθένας στον τομέα του και προσφέρουν πάρα πολλά.
Αυτή η παρέα και η πλάκα μεταξύ σας που βλέπουμε στα επεισόδια, ισχύει και στην πραγματικότητα;
Αν βγει μια εκπομπή με τα backstage του καμαρινιού του Master Chef θα έχει πολύ μεγαλύτερη επιτυχία. (Γελάει.)
Γνωριζόσασταν και πριν από το παιχνίδι;
Τoυς ήξερα σίγουρα σαν ονόματα από το χώρο και σαν συναδέλφους αλλά πιο καλά γνωριστήκαμε μέσα από το Master Chef και γίναμε φίλοι.
Ζητάτε ο ένας από τον άλλο μαγειρικές συμβουλές;
Σίγουρα υπάρχουν κουβέντες διάφορες για τα εστιατόριά μας, για συνταγές. Πολλές φορές κάποιο πιάτο που μπορεί να δώσουμε στα παιδιά για αντιγραφή παίρνουμε τη βοήθεια του ενός ή του άλλου. Υπάρχει ένα τέτοιο κλίμα. Πόσο μάλλον αφού ο Λεωνίδας Κουτσόπουλος έκανε αυτή τη δουλειά πολλά χρόνια πριν οπότε ξέρει και το κομμάτι των backstage πολύ καλά. Επίσης, είναι άνθρωποι που θέλουν να έχουν λόγο σε ό,τι κάνουν, δεν είναι απλά παρουσιαστές. Συμμετέχουν στα meetings που κουβεντιάζουμε τι θα γίνει στα επόμενα γυρίσματα. Έχουν άποψη και είναι σεβαστή και πολλές φορές βοηθάει την πρόοδο του γυρίσματος.
Τι ακριβώς κάνει ο F&B στο Master Chef;
Εδώ είναι λίγο διαφορετικό από τον ξενοδοχειακό F&B. Στην ουσία εγώ ξεκινάω από το καλοκαίρι την προετοιμασία με την αρχισυνταξία και τον project manager για να έχουμε ένα πλάνο των επεισοδίων. Βοηθάω στις οντισιόν για να καταλαβαίνουμε ποιοι όντως μπορούν να μαγειρέψουν και ποιοι όχι. Μετά είναι το θέμα των παραγγελιών γιατί υπάρχουν τιμολόγια και budget για όλα τα προϊόντα που θα έρθουν. Μιλάω με τους χορηγούς σε συνεννόηση με το κανάλι πότε και ποιοι θα έρθουν, στήνω τους πάγκους. Μετά υπάρχει μια βοήθεια στα παιδιά μαγειρική πίσω από τις κάμερες με συμβουλές. Υπάρχουν τα πιάτα αντιγραφής, οι εξωτερικές δοκιμασίες με τις παραγγελίες και το στήσιμο και προσπαθώ να στήσω μαγειρικά τα επεισόδια που έχει σκεφτεί ο project manager. Μπορεί να θέλει να μαγειρεύουν τα παιδιά πέφτοντας από το αεροπλάνο κι εγώ πρέπει να βρω πώς μπορεί να γίνει αυτό. (Γελάει.) Τέλος, πρέπει να μιλήσεις και με τον σκηνοθέτη για κάποια πιάτα που μπορεί να μη γράφουν καλά οπότε πρέπει να αλλάξει.
Με τα παιδιά άρα είστε πολύ κοντά από την αρχή.
Σίγουρα κάποιους τους ξεχωρίζουμε από την οντισιόν. Μετά υπάρχει δεύτερη διαδικασία επιλογής στα bootcamp και μπαίνοντας μέσα γνωριζόμαστε και καλύτερα. Έχω αρκετές ώρες off κάμερας με τα παιδιά όπου μιλάμε, τους βοηθάω, μου λένε «chef, πώς μπορούμε να το κάνουμε;» ή μου λένε πώς το έκαναν και γιατί.
Σας αξιοποιούν και λίγο ως εξομολογητή;
Έχουμε καλή επικοινωνία, ειδικά με κάποιους γιατί δεν γίνεται να το έχεις με όλους. Είναι και λίγο ανθρώπινο αυτό. Με τα παιδιά που μένουν μέχρι το τέλος υπάρχει. Προσπαθώ βέβαια να κρατάω τις αποστάσεις γιατί δεν θέλω κι εγώ να δένομαι και να μην είμαι αντικειμενικός.
Έχουν παραπονεθεί ποτέ για τη δυσκολία πιάτου που τους έχετε δώσει;
Υπάρχουν αυτά. Με το χρόνο υπάρχει γκρίνια, ότι δεν έβγαινε στον τάδε χρόνο. Φέτος βέβαια ήταν καλή φουρνιά, ήταν καλοί μάγειρες. Πέρα από το θέμα του «ριάλιτι» που όλος ο κόσμος λέει, μαγειρικά ήταν πολύ υψηλό το επίπεδο. Δεν μπορεί και οι 23 να είναι καλοί μάγειρες, σίγουρα, σε ένα τηλεοπτικό προϊόν. Αλλά σε ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό ήμασταν πολύ καλά.
Τους παίκτες που έφτασαν στους 9 που είμαστε τώρα τους βλέπατε εξ αρχής;
Υπάρχει μια αίσθηση για δυο τρεις που μπορεί να ξεχωρίσουν. Δεν πέφτεις πάντα μέσα. Εγώ, ας πούμε, πίστευα ότι και ο Ηλίας θα συνεχίσει πολύ περισσότερο.
Αν και δεν τον ήθελε το κοινό.
Είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας όλο αυτό. Όταν αναλώνεσαι πολύ σε κάτι, χάνεις το στόχο σου.
Τα παρακολουθείτε τα social media. Κάθε φορά γίνεται χαμός στο twitter.
Όχι και πάρα πολύ -δεν έχω και twitter- αλλά μου τα στέλνουν και έχει πλάκα να τα διαβάζω.
Φέτος έχετε καταφέρει, φαντάζομαι είναι επιτηδευμένο, να είναι διαφορετικό από τον προηγούμενο κύκλο.
Οι χαρακτήρες το στήνουν. Εμείς με την παραγωγή δεν μπορούμε να ξέρουμε ακριβώς πως θα εξελιχθεί ο χαρακτήρας κάποιου παίκτη. Μπορεί να δούμε κάποια χαρακτηριστικά, ΟΚ, αλλά δεν είναι πάντα σίγουρο το πώς θα εξελιχθεί. Είναι όμως τηλεοπτικό προϊόν, πρέπει να έχεις και κάτι να δείξεις. Είναι μαγειρική και χαρακτήρας.
Πλέον υπάρχουν περισσότερα νέα παιδιά που θέλουν να γίνουν chef. Είναι πιστεύετε απλά μια μόδα ή θα κρατήσει;
Το ίδιο λέγαμε και πριν 8-9 χρόνια όταν είχε ξεκινήσει το πρώτο Master Chef στο Mega κι ακόμα κρατάει. Είναι μια δουλειά που μπορεί να προσφέρει και ηθική ικανοποίηση και πολύ νομίζουν ότι θα προσφέρει και αρκετά λεφτά τα οποία ναι μεν μπορεί να έρθουν αρκεί να δουλέψεις πάρα πολύ. Θέλει πολύ δουλειά και πολλά χρόνια. Στην αρχή θα δουλεύεις και δωρεάν και πολλές ώρες, θα καείς, θα σου φερθούν άσχημα… Όλα αυτά υπάρχουν. Δεν είναι εύκολη δουλειά.
Πρέπει άρα να το θες πολύ. Εσείς πώς ξεκινήσατε;
Για μένα έγινε λίγο τυχαία όλο αυτό. Ένας φίλος μου με κάλεσε να πάω σε ένα μαγαζί, τύπου φαστφουντάδικο, πήγα, μου φάνηκε πολύ εύκολο και λέω «γιατί όχι» και ξεκίνησα.
Το αγαπήσατε στην πορεία, σαν να λέμε;
Ναι, γιατί μου φάνηκε πολύ εύκολο στην αρχή. Τα πρώτα δύο χρόνια δούλευα σαν άνθρωπος που είχε 6-7 χρόνια εμπειρία. Μετά άρχισα να δένομαι, να γίνεται τρόπος ζωής και μετά να μην μπορώ να κάνω κάτι άλλο.
Υπάρχει ταλέντο σε αυτό το επάγγελμα;
Εννοείται υπάρχουν ταλέντα. Απλά κι αυτό, όπως σε όλα τα πράγματα, αν δεν το δουλέψεις και δεν το καλλιεργήσεις δεν μπορείς να πας κάπου. Πέρα από το ταλέντο όμως είναι πολύ σημαντικές και οι γνωριμίες, η τύχη, το timing. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίσεις έναν άνθρωπο και να κάτσεις δίπλα του και να σε τραβήξει, να μάθεις από αυτόν. Έπειτα οι επιλογές των μαγαζιών που μπορεί να κάνεις. Είναι πολλά που μπορούν να βοηθήσουν ή να μπλοκάρουν μία εξέλιξη.
Η μουσική σταμάτησε εντελώς;
Με τη μπάντα δεν έχω χρόνο να παίζω πια. Μόνος μου προσπαθώ να παίζω λίγα τύμπανα αλλά μην φανταστείς ότι μπορώ να θεωρηθώ και μουσικός.
Στο ξεκίνημα ποια ήταν τα όνειρα για την καριέρα σας ως μάγειρας;
Πιο πιτσιρικάς, αυτό που λένε για το αστέρι Michelin, σίγουρα το έχω σκεφτεί πολλές φορές ότι κι εγώ θα ήθελα. Από εκεί και πέρα πάντα ήθελα να βρω ένα δικό μου χώρο α μπορώ να εκφραστώ. Έχω τέτοια θέματα εγώ, από μικρός θέλω όλα να τα κάνω με τον δικό μου τρόπο. Ονειρευόμουν ένα μικρό μαγαζί, σαν αυτό που έχουμε στήσει με την Αλεξάνδρα Γασπαρινάτου, να μπορώ να εκφραστώ και να βγάλω τη μαγειρική μου προς τα έξω χωρίς πολλά πολλά. Από εκεί και πέρα είναι το επιχειρηματικό κομμάτι, που λέγαμε πριν, το οποίο μπλοκάρει το ρομαντισμό αυτής της υπόθεσης αλλά τα καταφέρνουμε.
Στην Ελλάδα είναι καλοί πελάτες στα εστιατόρια;
Σίγουρα δεν έχουν καμία σχέση με πριν 10 ή 15 χρόνια. Είναι πολύ καλύτερο το επίπεδο. Δεν υπάρχουν οι βάσεις που μπορεί να έχει ένας Γάλλος ή ένας Ιταλός αλλά κάθε χρόνο και καλύτερα. Πλέον όλοι έχουν ταξιδέψει, όλοι έχουν φάει έξω, έχουν παραστάσεις.
Βοήθησε και λίγο το Master Chef στο να εξοικειωθούν με κάποιους όρους ή υλικά;
Σίγουρα, η προβολή πάντα βοηθάει. Δεν ξέρω αν είναι οι όροι οι οποίοι θυμούνται αλλά σίγουρα έχει βοηθήσει στο να μπουν στη διαδικασία να σκεφτούν «να πάω κι εγώ σε ένα εστιατόριο για να δω όντως αξίζει αυτά που λένε και ή τόση προσπάθεια;»
Τώρα σε ποια φάση είναι τα γυρίσματα;
Έχουμε προχωρήσει αρκετά. Έχουν μείνει τα δύο τελευταία γυρίσματα.
Αυτή που έχουν φτάσει στην τελική τετράδα είναι από αυτούς που θα επιλέγατε κι εσείς;
Και ναι και όχι. Κατά τα 3/5 ίσως ναι.
Υπάρχουν σκέψεις για επόμενο κύκλο;
Αυτό μπορούν να το απαντήσουν κάποιοι πάνω από μένα που το ξέρουν καλύτερα. Εγώ το εύχομαι και μακάρι. Γιατί και μου αρέσει αυτό που κάνω και καλά πέρασα και με βοήθησε και δεν υπάρχει λόγος να το αφήσω εάν και εφόσον.
Η εμπειρία του Master Chef junior πώς ήταν;
Ήταν πολύ δύσκολο για μένα γιατί τα παιδιά και ήταν σε κατάσταση εκδρομής και παιδικής χαράς ενώ προσπαθούσαμε να βγει κι ένα πρόγραμμα, να δείξουμε κάτι. Ειδικά στην αρχή που ήταν και πολλά. Το ένα να κλαίει, το άλλο να μη μπορεί, το παράλλο να φωνάζει «εδώ κύριε, ελάτε λίγο εδώ».
Δεν ξύπνησε κανένα πατρικό ένστικτο.
Εκείνη την περίοδο, όχι. Να πω την αλήθεια, μου το έχωσε λίγο πιο βαθιά. (Γελάει.) Υπήρχαν και πράγματα που δεν μπορούσαν να κάνουν εύκολα, όπως το να βράσουν μακαρόνια. Για ένα παιδάκι 9-13 χρονών δεν είναι απλό να καίει το νερό, να έχει φωτιά, τα μαχαίρια -είχαμε πολλά κοψίματα.
Κάποια βέβαια εξελίχθηκαν τρομερά.
Αυτά που ήθελαν να ασχοληθούν και τους άρεσε, ναι. Υπήρχαν και κάποια που όντως κάναν πολύ καλά κι αξιόλογα πράγματα. Υπήρχαν και κάτι άλλες μορφές βέβαια οι οποίες θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στην καρδιά μας. (Γελάει.)
