Aκριβώς 40 χρόνια μετά την κυκλοφορία της ταινίας Κrammer vs Krammer που χάρισε στον Dustin Hoffman και στην Meryl Streep από ένα Όσκαρ και πέντε συνολικά στην ταινία, η new age εκδοχή ενός διαζυγίου μεταφέρεται και πάλι στην οθόνη με άλλο ένα ζευγάρι που έχει ένα γιο προσπαθεί να χωρίσει όσο το δυνατόν πιο πολιτισμένα και ανώδυνα για το παιδί αλλά και για τους ίδιους. Το αν και κατά πόσο τα καταφέρνουν καλό θα ήταν να το παρακολουθήσει κανείς δεν έχουμε σκοπό να κάνουμε spoiler.
Αυτό όμως για το οποίο αξίζει να μιλήσουμε εκτενώς, είναι ο μονόλογος της δικηγόρου της συζύγου, την οποία υποδύεται η Laura Dern και αναλύει το πως η κοινωνία και η χριστιανική θρησκεία έχει κατασκευάσει τους ρόλους της μητέρας και του πατέρα με τρόπο πολύ βολικό για εκείνον ο οποίος μπορεί να είναι απών και λάθος σε αντίθεση με εκείνη η οποία πρέπει να είναι παρούσα και σωστή χωρίς να μπορεί να της συγχωρεθεί τίποτα. Μια μητέρα πρέπει να είναι τέλεια. Ένας πατέρας μπορεί να είναι ότι θέλει.
Η Scarlett Johansson υποδύεται την Καλιφορνέζα μητέρα η οποία είναι ηθοποιός και μετακόμισε στη Νέα Υόρκη όπου παντρεύτηκε τον Adam Driver που εκτός από σύζυγός της είναι και σκηνοθέτης με τον οποίο δουλεύουν μαζί και έχουν αποκτήσει ένα γιο. Εκείνη νιώθει πως ο γάμος της έχει τελειώσει συνυπολογίζοντας πως εκείνος την απάτησε με μια συνάδελφό τους και επιστρέφει πίσω στο Los Angeles για να πρωταγωνιστήσει σε μια παραγωγή του Hollywood. Τελικά η διαδικασία του διαζυγίου είναι πιο δύσκολη από ότι την περίμεναν και με πολλές προεκτάσεις που δεν γνώριζαν και προσλαμβάνουν και οι δυο δικηγόρους για να βγει το διαζύγιο με όσο το δυνατόν καλύτερους όρους.
Κάποια στιγμή λοιπόν, η συνήγορος της Scarlett Johansson σε έναν συγκλονιστικό μονόλογο εξηγεί πως και γιατί έχει στηθεί λάθος εξαρχής ολόκληρη η κοσμοθεωρία της μητρότητας και της πατρότητας καθώς είναι βασισμένη σε καθαρά πατριαρχικά πρότυπα με τον άνδρα να μπορεί να είναι απών και λάθος ενώ τη γυναίκα να μη συγχωρείται και να οφείλει να είναι τέλεια. Συγκεκριμένα ολόκληρος ο μονόλογος της Νora Fanshaw -όπως ονομάζεται η 5άστερη δικηγόρος διαζυγίων στην ταινία- θα μπορούσε να αποτελεί και ένα μανιφέστο για τη μητρότητα:
https://www.youtube.com/watch?v=gllhyjOy4E0&feature=emb_title
“People don’t accept mothers who drink too much wine and yell at their child and call him an asshole. I get it. I do it too. We can accept an imperfect dad. Let’s face it, the idea of a good father was only invented like 30 years ago. Before that, fathers were expected to be silent and absent and unreliable and selfish, and can all say we want them to be different. But on some basic level, we accept them. We love them for their fallibilities, but people absolutely don’t accept those same failings in mothers. We don’t accept it structurally and we don’t accept it spiritually. Because the basis of our Judeo-Christian whatever is Mary, Mother of Jesus, and she’s perfect. She’s a virgin who gives birth, unwaveringly supports her child and holds his dead body when he’s gone. And the dad isn’t there. He didn’t even do the fucking. God is in heaven. God is the father and God didn’t show up. So, you have to be perfect, and Charlie can be a fuck up and it doesn’t matter. You will always be held to a different, higher standard. And it’s fucked up, but that’s the way it is.”
Δηλαδή:
“Οι άνθρωποι δεν αποδέχονται μητέρες που πίνουν πολύ κρασί και φωνάζουν στο παιδί τους ή το αποκαλούν ‘κωλόπαιδο’. Το καταλαβαίνω. Το κάνω κι εγώ. Μπορούμε να αποδεχθούμε έναν μη τέλειο πατέρα. Ας το αποδεχτούμε. Η ιδέα του καλού πατέρα έχει εφευρεθεί μόλις 30 χρόνια τώρα. Πριν απ’ αυτό, οι πατεράδες ήταν αναμενόμενο να είναι σιωπηλοί και απόντες και αναξιόπιστοι και εγωιστές. Τους αγαπάμε για την τάση τους να αποτυγχάνουν, αλλά οι άνθρωποι δεν αποδέχονται με κανέναν τρόπο τις ίδιες αποτυχίες στις μητέρες. Δεν τις αποδεχόμαστε δομικά και δεν τις αποδεχόμαστε πνευματικά. Γιατί η βάση του Ιουδαϊκο-Χριστιανο-Κάτι μας είναι η Μαρία, η Μητέρα του Ιησού. Και αυτή είναι τέλεια. Είναι παρθένα που γεννάει! Στηρίζει αγόγγυστα το παιδί της και κρατά το νεκρό σώμα του στα χέρια όταν πεθαίνει. Και ο μπαμπάς δεν είναι εκεί. Δεν έκανε καν το γ@μήσι. Ο Θεός είναι στον ουρανό! Ο Θεός είναι ο πατέρας και ο Θεός δεν εμφανίστηκε! Οπότε εσύ πρέπει να είσαι τέλεια και ο Charlie μπορεί να τα σκατώνει και δεν έχει σημασία. Από εσένα θα περιμένουν να τηρήσεις ένα διαφορετικό, υψηλότερο standard. Και είναι μαλακία, αλλά έτσι έχουν τα πράγματα”.
