«Ο Κουρέας της Σεβίλλης» όπως δεν τον έχετε ξαναδεί – Σε μια πρωτότυπη διασκευή με μαριονέτες

Οι γνωστοί ηθοποιοί που δανείζουν τις φωνές τους.

από την mcteam

09/09/2023

Την όπερα του Ροσίνι «Ο κουρέας της Σεβίλλης», σε μια πρωτότυπη διασκευή για μαριονέτες, θα φιλοξενήσει το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, για τέσσερις συνολικά παραστάσεις, από τις 21 έως τις 24 Σεπτεμβρίου. Γνωστοί ηθοποιοί, μεταξύ των οποίων οι Σπύρος Μπιμπίλας, Θανάσης Τσαλταμπάσης, Ματθίλδη Μαγγίρα και Λευτέρης Ελευθερίου δανείζουν τις φωνές τους ζωντανεύοντας τους ήρωες του έργου.

Το ποιητικό κείμενο του Τσέζαρε Στερμπίνι βασίζεται στο ομότιτλο θεατρικό του Πιέρ-Ωγκυστέν Καρόν ντε Μπωμαρσαί αλλά και στο ποιητικό κείμενο του Τζουζέππε Πετροζελλίνι για την ομώνυμη όπερα του Τζοβάννι Παϊζιέλλο (1782). Η υπόθεση αφηγείται τα τεχνάσματα του κόμη Αλμαβίβα προκειμένου να παντρευτεί την όμορφη Ροζίνα,, την οποία ο ηλικιωμένος κηδεμόνας της, Ντον Μπάρτολο, προορίζει για τον εαυτό του. Με την βοήθεια του πολυμήχανου κουρέα Φίγκαρο, ο οποίος γνωρίζει τους πάντες και τον γνωρίζουν οι πάντες, ο Αλμαβίβα επιτυγχάνει.

Λίγα λόγια για την ιστορία του έργου

Ο Κουρέας της Σεβίλλης παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο Αρτζεντίνα της Ρώμης στις 20 Φεβρουαρίου 1816. Το 1833 αναφέρεται παράσταση της όπερας στο Σαν Τζάκομο της Κέρκυρας. Στην Αθήνα υπάρχουν στοιχεία για παράσταση–παρωδία (1837) και παρουσίαση της όπερας στο Φάληρο (1889). Ακόμα, αναφέρονται παραστάσεις στο Δημοτικό Θέατρο της Ερμούπολης της Σύρου (1872-73). Από τηνΕθνική Λυρική Σκηνή η όπερα πρωτοπαρουσιάστηκε στις 11 Μαρτίου 1942.

Όσα δήλωσε ο σκηνοθέτης

Ο σκηνοθέτης της παράστασης, Παύλος Εμμανουηλίδης, έγραψε για την παράσταση: «Η κλασική ερώτηση πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το ανέβασμα ενός κλασικού έργου είναι: “Γιατί επιλέξατε ένα κλασικό έργο; Και γιατί το συγκεκριμένο;”. Η απάντηση που πάντα θέλω να δίνω είναι “Ακριβώς επειδή είναι κλασικό. Και επειδή είναι ωραίο”. Τα “μεγάλα”, “κλασικά”, “εμβληματικά” έργα, έχουν αυτό το υπέροχο χαρακτηριστικό: μπορείς να τα “δεις” και να τα “διαβάσεις, υπό το πρίσμα της εποχής τους, αλλά και της δικής σου. Και να βρεις ομοιότητες, αναλογίες, διαφορές, προεκτάσεις με τις οποίες αξίζει να ασχοληθείς, να παίξεις, να φωτίσεις.¨Και να έχεις ένα ωραίο ταξίδι. Τα επόμενα ερωτήματα που θέτεις ο ίδιος, είναι αυτά που καθορίζουν και το ταξίδι: “Πώς; Πότε; Πού;”. Οι απαντήσεις έρχονται μέσα από τυχαία – ή όχι και τόσο – γεγονότα, εικόνες και προβληματισμούς».

“Πώς;” “Με μαριονέτες που κινούνται σαν ζωντανές”. “Πότε;” “Σε μια εποχή με ωραία μουσική, ωραία λόγια, ωραία ρούχα”. “Πού;” “Σε ένα πλοίο που το λένε Σεβίλλη”. Ο Κουρέας της Σεβίλλης λοιπόν, με τις μαγικές «Αθηναϊκές Μαριονέτες» του Βασίλη Αθανασάκη και της Τιτίκας Βόβορα, με την μουσική από την όπερα του Ροσίνι και τα λόγια από το λιμπρέτο του Στρεμπίνι, σε μια διαφορετική Σεβίλλη που πλέει σε μια θάλασσα. Με ηθοποιούς που δίνουν ακόμη μια πνοή στις μαριονέτες και ερμηνεύουν οι ίδιοι τις άριες της όπερας. Η χαρά του σκηνοθέτη. Τους ευχαριστώ για όλα. Κυρίως για το ταξίδι».