Έναν μήνα και κάτι πριν την απονομή των 96ων Βραβείων Όσκαρ, ο Γιώργος Λάνθιμος βρέθηκε στο Λονδίνο και το British Film Institute, όπου έδωσε συνέντευξη και μίλησε, μεταξύ άλλων, για τη φιλία του με την Emma Stone, το ταλέντο του Mark Rufallo, τα παιχνίδια που βάζει τους ηθοποιούς του να παίζουν μεταξύ τους και τις ταμπέλες που δεν θέλει να μπαίνουν στο έργο του.
Ο 50χρονος ηθοποιός, σε ερώτηση μέλους του κοινού για το ποια θέματα θέλει να εξερευνήσει σε μελλοντικές ταινίες του είπε ότι δεν σκέφτεται για το έργο του με αυτό τον τρόπο:
«Έχει να κάνει περισσότερο με τις ιστορίες, τη δομή και την αίσθηση ότι υπάρχει σε αυτές κάτι που με ενδιαφέρει», είπε ο βραβευμένος σκηνοθέτης, συμπληρώνοντας ότι έχει μεγάλη σημασία να συνειδητοποιήσεις εσύ ο ίδιος τι σημαίνει για σένα μία ιστορία. Ο ίδιος συμπλήρωσε πως εκείνος και οι συνεργάτες του ενδιαφέρονται «για τους ανθρώπους και στο να εμβαθύνουν στις κοινωνικές δομές, συμπεριφορές και σχέσεις».
Όταν ρωτήθηκε για τη συνεργασία του με την υποψήφια για Όσκαρ Emma Stone, ο Λάνθιμος δήλωσε:
«Το αστείο είναι, που της το λέω, αλλά δεν με πιστεύει, τη σκεφτόμουν και για τον Αστακό. Έχει αυτή την υπέροχη δυσκολία στο λόγο της, που θυμίζει ψεύδισμα. Και στο σύμπαν του Αστακού αυτό θα ήταν πολύ σημαντικό, θα ήταν ένα πολύ ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Θα ήταν λοιπόν η γυναίκα που ψεύδιζε.»
Σε σχέση με την επόμενη ταινία του, Kinds of Kindness, όπου πρωταγωνιστεί ξανά η Stone, μαζί με τους Jesse Plemons, Margaret Qualley και Willem Dafoe, ο Γιώργος Λάνθιμος είπε ότι πρόκειται για τρεις διαφορετικές ιστορίες για τις οποίες και δεν μπορεί να πει κάτι στο κοινό, αλλά και δεν θα ήθελε να το κάνει, γιατί αυτό τις κάνει «μικρές». «Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι ούτε κατά τη δημιουργική διαδικασία, γιατί φοβάμαι ότι θα μου μειώσει τα περιθώρια επιλογών μου».
Σχετικά με το πώς επέλεξε την Stone για το ρόλο της Bella Baxter, ο σκηνοθέτης είπε ότι γνωριζόντουσαν πολύ καλά ακόμα και πριν γυρίσουν το The Favourite, έγιναν φίλοι και όταν επέκτησαν την κοινή εργασιακή εμπειρία, η συνεργασία τους ήρθε φυσικά.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι ηθοποιοί του περνούν από κάποιες ιδιαίτερες διαδικασίες όταν κάνουν πρόβα, βάζοντάς τους να παίζουν διάφορα αστεία παιχνίδια, όπως το να μιλάνε κανονικά και σταδιακά να υψώνουν τον τόνο της φωνής τους και να περπατάνε με περίεργο τρόπο. «Είναι σημαντικό να βρίσκεις τους ανθρώπους που πράγματι έχουν αυτή τη σύνδεση με τη δουλειά σου και με εσένα ως άτομο», συμπλήρωσε ο δημιουργός, επισημαίνοντας ακόμα το πόσο καλός ηθοποιός είναι ο – επίσης υποψήφιος για Όσκαρ – Mark Ruffalo.
Τέλος, ο σκηνοθέτης αναφέρθηκε στον παραλογισμό που ενέχουν οι ταινίες του, λέγοντας ότι καταλαβαίνει το γιατί οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη να βγάλουν κάποιο νόημα ή να τις περιγράψουν με κάποιο τρόπο, χρησιμοποιώντας τον όρο «παράλογο» και εν γένει τα λόγια, ωστόσο το πρόβλημα είναι πως η ίδια η γλώσσα καμιά φορά δεν είναι αρκετή για κανένα είδος τέχνης. Πάντως, ο ίδιος δεν περίμενε πως το Poor Things θα έκανε τέτοια επιτυχία: Για την ώρα στις ΗΠΑ έχει 13 εκ. δολάρια εισπράξεις, ενώ εξακολουθεί να παίζεται σε πάρα πολλές αίθουσες ανά τον κόσμο.
