Ο αγαπημένος της ήρωας όταν ήταν μικρή ήταν ο Μόγλης -γιατί «όσο και να αγαπούσα τους γονείς μου, πόσο τέλειο θα ήταν να μεγάλωνες με λύκους και να ξάπλωνες κάθε μέρα στην κοιλιά του Μπαλού;»-, και ίσως κάπου εκεί να βρίσκονται τα ψήγματα που οδήγησαν την Ελένη Ανδρεάδη, αφού ολοκληρώσει τις σπουδές της στο Χάρβαρντ, να ασχοληθεί με την παιδική λογοτεχνία με σκοπό την εκπαίδευση «πρακτόρων» για την προστασία της φύσης. Μιλήσαμε μαζί της με αφορμή το πρόσφατο βιβλίο της Ο Τζάστιν Γκρέι και οι Φύλακες της Γης (εκδ. Μεταίχμιο) όπου τέσσερα συνηθισμένα παιδιά τα βάζουν με κερδοσκόπους που αδιαφορούν για την καταστροφή του πλανήτη.
Αποφάσισα να επικεντρωθώ στα περιβαλλοντικά θέματα μετά από μια συζήτηση με την αδελφή μου, απαντώντας στη φαινομενικά απλή ερώτηση «γιατί δεν προσπαθείς να κάνεις το πάθος σου, την έγνοια για την προστασία του περιβάλλοντος επάγγελμα;». Δεν ήξερα τότε ακριβώς πώς θα συνέβαινε αυτό, αλλά ότι θα με έκανε ευτυχισμένη. Εχω δουλέψει ως παρουσιάστρια και παραγωγός σε ΜΜΕ και ντοκιμαντέρ για περιβαλλοντικά θέματα, εργάζομαι ως στέλεχος και σύμβουλος σε περιβαλλοντικά θέματα για εταιρείες και τα τελευταία χρόνια γράφω περιβαλλοντικά βιβλία για παιδιά και εφήβους. Το μεγαλύτερο εφόδιο που μου χάρισαν αυτές οι σπουδές ήταν να μάθω να μην περιορίζω τον εαυτό μου ή να σαμποτάρω τα όνειρά μου πριν καν προσπαθήσω. Οι Αμερικανοί δεν φοβούνται να σκέφτονται απεριόριστα, το λεγόμενο «think big». Ο Ευρωπαίος μέσα μου συχνά αντιστέκεται, ο Αμερικανός λέει «γιατί όχι;». Το συζητάμε.
Είχα ήδη γράψει το δεύτερο βιβλίο της σειράς Οι Πράκτορες του Πλανήτη (εκδ. Μεταίχμιο) όταν ανακοινώθηκε η βράβευση με το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Βιβλίου στην κατηγορία Βιβλίου Γνώσεων. Παρόλο που ήμουν πρωτοεμφανιζόμενη, δεν μου δημιούργησε άγχος παρά μόνο τεράστια χαρά. Αυτό το πρώτο βιβλίο ήταν ουσιαστικά ένα έργο έξι ετών, διότι το 2008 έγραψα το πρόγραμμα Πράκτορες του Πλανήτη που εφαρμόστηκε πιλοτικά πρώτα στο παλιό μου σχολείο, μετά σε εκατοντάδες σχολεία και τελικά εξελίχθηκε σε βιβλίο. Οπότε το είδα ως μια αναπάντεχη επιβράβευση αυτής της δουλειάς, της δικής μου και των συνεργατών μου σε αυτό το ταξίδι και όλων των μαθητών που γνώρισα στις τάξεις και μου έμαθαν τόσα.
Εχοντας εργαστεί ως περιβαλλοντικός σύμβουλος για ντοκιμαντέρ, κυβερνήσεις και ομάδες μελέτης των επιπτώσεων των κλιματικών αλλαγών, παραμένω αισιόδοξη σε σχέση με την εύρεση λύσης στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής. Δεν ξέρω άλλον τρόπο, για να είμαι ειλικρινής. Η Συμφωνία του Παρισιού, όσο και να μην είναι τέλεια, είναι μια σημαντική και απαραίτητη αρχή γι’ αυτό το άκρως επείγον θέμα. Η πολιτική του Τραμπ, με την πρόθεση αποχώρησης από τη συμφωνία, πιστεύω ότι θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Η Παγκόσμια Διάσκεψη Κλιματικής Δράσης που μόλις έγινε στο Σαν Φρανσίσκο δείχνει την αποφασιστικότητα των Πολιτειών και των οργανισμών για δράση. Πρέπει να τα καταφέρουμε. Δεν έχουμε καθόλου χρόνο.
Το να γίνει η ανάπτυξη οικολογικής συνείδησης προτεραιότητα στη διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού είναι αρκετά απλό. Πρέπει να έχουμε εμείς συνείδηση και να ενημερωθούμε. Αν αδιαφορούμε εμείς, τότε θα αδιαφορούν και τα παιδιά. Τώρα βέβαια θα μου πει κανείς ότι δεν έχουμε στη χώρα υποδομές, χρόνο στο σχολείο κ.τ.λ., και θα έχει δίκιο, αλλά τελικά όλα αρχίζουν από το σπίτι. Αυτό που ανακαλύπτουν ο Τζάστιν και η παρέα του είναι ότι η αδιαφορία είναι ο συνεργάτης του κακού όταν έρχεται στην κλιματική αλλαγή.
Πάντα με συγκινούσαν οι υπερήρωες. Διάβαζα κόμικ, αναζητούσα τις ταινίες, πλέον είναι το μόνο που παίζεται στο σινεμά… Είναι άνθρωποι με ασυνήθιστες ικανότητες που έχουν συνήθεις προβληματισμούς. Και η άλλη όψη αυτού του νομίσματος, αυτή που εξερευνώ στο βιβλίο, είναι ότι δεν χρειάζεται να είσαι υπερήρωας για να κάνεις το καλό. Μπορείς να βρεις μέσα σου ασυνήθιστες ικανότητες, φοβερούς συμμάχους και να πετύχεις τελικά κάτι που φαντάζει αδύνατο, όταν υπηρετείς ένα σκοπό μεγαλύτερο του εαυτού σου.
Σε κάποιον που προσπαθεί να διαλέξει βιβλίο για ένα παιδί θα πρότεινα να σκεφτεί τι ενδιαφέροντα έχει το παιδί, να το ακούσει σχετικά με το τι του αρέσει και να προσαρμόσει ανάλογα τις επιλογές του. Επίσης, θα έλεγα ότι είναι πολύ σημαντικό το παιδί να βλέπει ότι ο ίδιος γονιός αγαπάει το βιβλίο και διαβάζει και αυτός.
Το πρώτο βιβλίο που διάβασα στη μικρή μου κόρη ήταν το Θα σε αγαπώ πάντα του Owen Hart – μια ιστορία για μια πολική αρκούδα που ταξιδεύει μέσα από τις εποχές με το μικρό της αρκουδάκι. Το διαβάζουμε συχνά και σκέφτομαι ότι ελπίζω να υπάρχουν ακόμα οι πολικές αρκούδες όταν μεγαλώσει η κόρη μου. Ζούμε την έκτη εξαφάνιση βιοποικιλότητας των ειδών στον πλανήτη μας, που προκαλεί ο ίδιος ο άνθρωπος. Είναι το θέμα που απασχολεί τους Πράκτορες του Πλανήτη στο επόμενο βιβλίο της σειράς, που κυκλοφορεί στις αρχές Δεκεμβρίου.
