Έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, με μία ανατρεπτική παράσταση, το νεοϋρκέζικο «The Tanκ», ένα από τα επιδραστικότερα θέατρα του Μανχάταν. Το έργο,“When we went electronic”, που αποθεώθηκε από τα αμερικάνικα ΜΜΕ, θα ανέβει στο θέατρο ΡΟΕΣ για δύο μόνο παραστάσεις – στις 6 και 7 Νοεμβρίου- σε σκηνοθεσία της καλλιτεχνικής διευθύντριας του θεάτρου, Meghan Finn.
«Πρόκειται για μια εφιαλτική οπτική της σεξουαλικής διαθεσιμότητας και των συνθηκών εργασίας. Μια σκληρή κριτική στην βλαβερή αρρενωπότητα. Ένα έργο που αγαπά την ίδια του την τερατώδη μορφή, μια διαδρομή γεμάτη παραμορφωτικούς καθρέφτες», έγραψαν οι The New York Times.
Το έργο ακολουθεί δύο κορίτσια τα οποία προσπαθούν να κατανοήσουν τι τους συμβαίνει έπειτα από ένα πάρτι. Στην αναζήτησή τους νιώθουν χαμένες, αμφισβητούν τα όσα γνωρίζουν και τα όσα συμβαίνουν. Τελικά, όσα έγιναν το περασμένο βράδυ ήταν αληθινά;
Με αφορμή την παράσταση και την παρουσίασή της στην Ελλάδα μιλήσαμε με τη σκηνοθέτιδα τόσο για την εμπειρία της στη χώρα μας, όσο και για το μέλλον του θεάτρου μετά την πανδημία.
“When we went electronic”: Δύο κορίτσια ψάχνουν για απαντήσεις έπειτα από ένα «πάρτι». Τι συμβολίζει αυτό το πάρτι;
«Τα δυο κορίτσια του έργου, η Brittany και η Bethany προσπαθούν να θυμηθούν τι τους συνέβη. Ίσως να υπήρξε και πάρτι. Ό,τι κι αν συνέβη, όμως, ήταν βίαιο και τρομακτικό».
Τι σημαίνει για εσάς το “When we went electronic”;
«Το When we went electronic είναι η στιγμή της αυτό-διαγραφής που συμβαίνει όταν αποδεχόμαστε τον εσωτερικευμένο μισογυνισμό. Στο έργο είναι το καθαρό μίσος. Είναι ο βιασμός».
H πρώτη σας παράσταση στην Ελλάδα. Μιλήστε μας για την εμπειρία σας στη χώρα μας. Ποιες οι σκέψεις σας για το θέατρο στην Ελλάδα.
«Είναι συναρπαστικό να σκηνοθετώ μια παράσταση που αγαπώ τόσο πολύ, σε μια χώρα όπου το θέατρο είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής και του πολιτισμού. Είμαι ήδη εντυπωσιασμένη από τη φύση των συζητήσεων που μπορώ να κάνω για το έργο και είναι όνειρο ζωής να μπορώ να κάνω θέατρο στην Ελλάδα».
Το κίνημα #metoo βρίσκεται σε άνθιση παγκοσμίως. Πιστεύετε πως θα έρθει το τέλος κάποια στιγμή;
«Το #metoo ξεκίνησε από την Tarana Burke (το 2007 η Αμερικανίδα ακτιβίστρια χρησιμοποίησε τον όρο “Me Too” για να αυξήσει την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης στο φλέγον ζήτημα της σεξουαλικής κακοποίησης και να ταχθεί υπέρ των θυμάτων αυτής) και άλλαξε τα πάντα. Δεν είναι ένα κίνημα που έχει τα πάνω και τα κάτω του. Άλλαξε άρδην τον τρόπο που οι γυναίκες σκέφτονται και τον τρόπο που ο πολιτισμός μας λειτουργεί. Είναι ασταμάτητο, είναι ατελείωτο».
Πώς προβλέπετε το μέλλον του Θεάτρου μετά την πανδημία του κορωνοϊου;
«Υπήρξαν απώλειες στο θέατρο παγκοσμίως, αλλά επανερχόμαστε σιγά σιγά. Ο κόσμος “διψά” για το Θέατρο και πιστεύω πως θα συνεχίσουμε με μεγαλύτερη εκτίμηση για την τέχνη από εδώ και πέρα».
Λίγα λόγια για το έργο
Σχολείο τέλος! Βραδιά αποφοίτησης 2011. Δύο κορίτσια «Made in USA», νεαρά μοντέλα της American Apparel, αναζητούν τη χαμένη τους μνήμη μετά από ένα «τραγικά» διασκεδαστικό πάρτι.
Καθώς όμως αρχίζουν να τους συμβαίνουν πολύ περίεργα πράγματα, τα κορίτσια αμφισβητούν σιγά-σιγά την αυθεντικότητα της προσωπικής τους σύνθεσης, των υλικών από τα οποία οι ίδιες είναι φτιαγμένες, για να φτάσουν στο τέλος να αναρωτηθούν αν ό,τι συνέβη το προηγούμενο βράδυ ήταν όντως αληθινό. Ίσως τελικά το προηγούμενο βράδυ να μην ήταν «ένα-ακόμα-πάρτι». Ναι αυτό ακριβώς, ίσως να μην ήταν «ένα-ακόμα-πάρτι».
Παραστάσεις:
6 & 7 Νοεμβρίου
Ώρα 21.15
Εισιτήρια (εδώ): 17 ευρώ, 20 ευρώ & 15 ευρώ (μειωμένο / φοιτητικό)
Θέατρο ΡΟΕΣ
Ιάκχου 16 στο Γκάζι,
τηλ. 2103474312
