Απομένουν λίγες μέρες μέχρι την πρεμιέρα της νέας ταινίας του Francis Ford Coppola, «Megalopolis», στις 28/11 σε διαμονή της Feelgood, με ένα all-star cast, όπου συμμετέχουν οι Adam Driver, Giancarlo Esposito, Nathalie Emmanuel, Aubrey Plaza, Shia LaBeouf, Jon Voight, Dustin Hoffman, μεταξύ άλλων. Πλέον έχουμε μια σειρά από φωτογραφίες και το τρέιλερ του φιλμ, ενός ρωμαϊκού έπους που διαδραματίζεται σε μια φανταστική σύγχρονη Αμερική.
Σύμφωνα με την υπόθεση, η πόλη της Νέας Ρώμης πρέπει να αλλάξει, προκαλώντας σύγκρουση μεταξύ του Cesar Catilina (Adam Driver), ενός ιδιοφυούς καλλιτέχνη που επιδιώκει ένα ουτοπικό, ιδεαλιστικό μέλλον, και του αντίπαλου του, του δημάρχου Franklyn Cicero (Giancarlo Esposito), που παραμένει αφοσιωμένος σε ένα οπισθοδρομικό καθεστώς, διαιωνίζοντας την απληστία και τη διαφθορά. Ανάμεσά τους στέκει διχασμένη η κοσμική Julia Cicero (Nathalie Emmanuel), κόρη του δημάρχου, που εξαιτίας της αγάπης για τον Cesar θα δοκιμαστεί και θα αναγκαστεί να ανακαλύψει τι πραγματικά πιστεύει ότι αξίζει στην ανθρωπότητα.
Συναρπαστική είναι και η διαδρομή της δημιουργίας της ταινίας. Ο Francis Ford Coppola άρχισε να την αναπτύσσει από τις αρχές της δεκαετίας του ‘80. Η μακροχρόνια αυτή πορεία δεν είναι κάτι ασυνήθιστο για τον συγκεκριμένο δημιουργό. Ο Coppola εμπνεύστηκε -εν μέρει- την ιστορία της ταινίας όταν διάβασε για τη συνωμοσία του Κατιλίνα που διαδραματίστηκε το 63 π.Χ. Πρωταγωνιστής ήταν ο δημοφιλής Ρωμαίος αριστοκράτης Λεύκιος Σέργιος Κατιλίνας, που αποπειράθηκε να ανατρέψει τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία. Αν είχε πετύχει το πραξικόπημά του, θα είχε εκδιώξει την κυρίαρχη ανώτερη τάξη και θα διεκδικούσε τη διαγραφή χρεών για τον ίδιο και τα μέλη της κατώτερης τάξης.
«Είχα σκαρώσει αυτή την ιδέα», θυμάται ο Coppola. «Ήθελα πολύ να γράψω αυτήν την ιστορία. Άρχισα να γεμίζω σημειωματάρια με ιδέες ή στοιχεία που εντόπισα, διαβάζοντας. Σκέφτηκα πως όλοι γνωρίζουν ότι η Αμερική είναι μια μετενσάρκωση της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, καθώς οι Ιδρυτές Πατέρες μας δεν ήθελαν βασιλιά, αλλά προτιμούσαν ένα πολίτευμα σαν τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία. Δεν μπορείς να βρεθείς στη Νέα Υόρκη χωρίς να συνειδητοποιήσεις ότι είναι καλυμμένη με κτίρια ρωμαϊκού ρυθμού. Έτσι, η πρόθεσή μου ήταν να γράψω ένα ρωμαϊκό έπος τοποθετημένο σε μια σύγχρονη Νέα Υόρκη που έχει αντιγράψει την αρχαία Ρώμη».
«Σκέφτηκα πως όλοι γνωρίζουν ότι η Αμερική είναι μια μετενσάρκωση της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, καθώς οι Ιδρυτές Πατέρες μας δεν ήθελαν βασιλιά, αλλά προτιμούσαν ένα πολίτευμα σαν τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία. Δεν μπορείς να βρεθείς στη Νέα Υόρκη χωρίς να συνειδητοποιήσεις ότι είναι καλυμμένη με κτίρια ρωμαϊκού ρυθμού».
Το καλοκαίρι του 2001 ο Coppola οργάνωσε αναγνώσεις σεναρίου στη Νέα Υόρκη. Ο Robert De Niro, ο Paul Newman, ο Leo DiCaprio, η Uma Thurman, ο James Gandolfini και ο Russell Crowe ήταν μερικοί από τους ηθοποιούς που συμμετείχαν. Επίσης, εκείνη τη χρονιά, γύρισε με ένα δεύτερο συνεργείο πλάνα διάρκειας 30 ωρών μέσα και γύρω από την πόλη. Λίγο μετά την έναρξη της προ-παραγωγής, σημειώθηκε η τραγωδία της 11ης Σεπτεμβρίου και οι εργασίες σταμάτησαν. Ο Coppola είπε ότι μετά βίας μπορούσε να σκεφτεί να κάνει μια ταινία για μία πιθανή ουτοπία στη Νέα Υόρκη, όταν όλα είχαν εξελιχθεί τόσο τραγικά και αβέβαια.
Τα επόμενα χρόνια, αρκετοί από τους ηθοποιούς που εμφανίζονται στην ταινία είχαν συμμετάσχει σε εργαστήρια ή αναγνώσεις σεναρίου. Ο Jon Voight διάβασε μία από τις πρώτες εκδοχές του, όπως και οι Laurence Fishburne και Giancarlo Esposito. «Διάβασα το σενάριο πριν από 23, ίσως και 25, χρόνια», δηλώνει ο Esposito. «Σκέφτηκα, όπως συμβαίνει με τα σενάρια που είναι εμποτισμένα με φιλοσοφία, μυθολογία και ιστορία, ότι πρέπει να το διαβάσω άλλη μια φορά. Τώρα μπορώ να αντιληφθώ καλύτερα την εποχή και την ιστορία εκείνης της περιόδου. Είναι μία αξιόλογη ιστορία να αφηγηθεί κάποιος».
Ο Coppola σκέφτηκε να εγκαταλείψει εντελώς το έργο το 2007, όταν δεν μπορούσε να βρει χρηματοδότηση, αλλά τελικά δεν μπορούσε να αφήσει την ιστορία. «Στο μυαλό μου, ήταν ακόμα σε επώαση», δηλώνει. «Ξέρεις, είχα κάνει τόσο πολλές διαφορετικές ταινίες με διαφορετικά στυλ, γιατί μου αρέσει να κάνω ταινίες που δεν ξέρω πώς να τις κάνω. Γιατί αν δεν ξέρεις πώς να τις κάνεις, η ταινία αρχίζει να σου υποδεικνύει πώς να τη δημιουργήσεις. Κι αυτό είναι πολύ συναρπαστικό, όταν ακούς και αφουγκράζεσαι».
«Είχα κάνει τόσο πολλές διαφορετικές ταινίες με διαφορετικά στυλ, γιατί μου αρέσει να κάνω ταινίες που δεν ξέρω πώς να τις κάνω. Γιατί αν δεν ξέρεις πώς να τις κάνεις, η ταινία αρχίζει να σου υποδεικνύει πώς να τη δημιουργήσεις. Κι αυτό είναι πολύ συναρπαστικό, όταν ακούς και αφουγκράζεσαι».
Τα χρόνια πέρασαν με περισσότερες αναγνώσεις σεναρίων και εργαστήρια, αλλά η ώθηση να αναπτύξει πλήρως την ταινία δόθηκε όταν ο Coppola έκλεισε τα 80 σε συνδυασμό με την επακόλουθη πανδημία. Μέχρι τον Αύγουστο του 2021, μιλούσε επίσημα με ηθοποιούς και ξεκίνησε το casting.
Πολλοί ήταν οι υποψήφιοι ηθοποιοί. Κάποιοι είχαν συμμετάσχει σε προηγούμενες αναγνώσεις σεναρίων, όπως ο Shia LaBeouf και ο Jon Voight. Άλλοι, όπως οι Laurence Fishburne, Giancarlo Esposito, Talia Shire, James Remar και D.B. Sweeney, είχαν εμφανιστεί σε προηγούμενες ταινίες του Coppola. Για τον ρόλο της Wow Platinum, ο Coppola ήθελε μια ηθοποιό με κωμική πτυχή, ευφυΐα και ομορφιά, που θα μπορούσε να δώσει στον ρόλο μια διάσταση σκρούμπολ κωμωδίας της δεκαετίας του ‘30 σε στυλ Jean Harlow ή Myra Loy, και έτσι η Aubrey Plaza ήταν μια πιθανή επιλογή. Ο παλιός φίλος και σταθερός συνεργάτης του Coppola, James Caan, ζήτησε να έχει μία σύντομη εμφάνιση στην πιθανώς τελευταία του ταινία και ο Coppola δημιούργησε ειδικά για εκείνον τον χαρακτήρα του Nush «The Fixer» Berman. Ο Caan πέθανε ξαφνικά και ο σπουδαίος Dustin Hoffman προσφέρθηκε να αναλάβει αυτόν τον μικρό ρόλο.
Ο Coppola συνάντησε τον Adam Driver (Cesar Catilina) στη Νέα Υόρκη και είχαν πολλές μακροσκελείς συνομιλίες, με αποτέλεσμα ο Driver στην αρχή να διστάσει να δεσμευτεί με την ταινία. Ο Coppola λέει: «Αφού σκέφτηκα τη δική του οπτική, μου ήρθαν μερικές ιδέες και ενώ αποδέχτηκα το όχι του, ήθελα να τον ευχαριστήσω και επί τη ευκαιρία του ανέφερα αυτές τις νέες ιδέες. Με εξέπληξε όταν μου έγραψε ότι του άρεσαν και ότι είχε αναθεωρήσει την απόφασή του και θα το έκανε».
«Αφού σκέφτηκα τη δική του οπτική, μου ήρθαν μερικές ιδέες και ενώ αποδέχτηκα το όχι του, ήθελα να τον ευχαριστήσω και επί τη ευκαιρία του ανέφερα αυτές τις νέες ιδέες. Με εξέπληξε όταν μου έγραψε ότι του άρεσαν και ότι είχε αναθεωρήσει την απόφασή του και θα το έκανε».
Καθώς η Nathalie Emmanuel (Julia Cicero) βρισκόταν στην Ευρώπη, ο Coppola τη «συνάντησε» από απόσταση. «Έκανα μια από τις συνεδρίες αυτοσχεδιασμού μου μαζί της και με εξέπληξε η προθυμία της να βουτήξει στην ερμηνεία και να αποδώσει όλες τις πιθανές αποχρώσεις, σε μία μόνο ατάκα [συγκεκριμένα από την ταινία «Το Πορφυρό Χρώμα» (The Color Purple)]».
Για να κάνει την ταινία «Megalopolis» εξ ολοκλήρου με τους δικούς του όρους, ο Coppola αυτοχρηματοδοτήθηκε, πουλώντας ένα κομμάτι της επιχείρησής του με κρασιά. Αποφάσισε να κάνει γύρισμα στην Ατλάντα της Τζόρτζια, όπου αγόρασε και ανακαίνισε ένα πρώην μοτέλ της αλυσίδας Days Inn για να στεγαστεί μαζί με το κύριο συνεργείο, δημιουργώντας εγκαταστάσεις για πρόβες, σουίτες μοντάζ, στούντιο ηχογράφησης και μίξης ήχου.
Όπως σημειώνει ο ίδιος ο σκηνοθέτης: «Ο σπόρος για την ταινία “Megalopolis” φυτεύτηκε όταν ως παιδί είδα την ταινία “Ο κόσμος του μέλλοντος” (Things to Come) του H.G. Wells. Αυτή η κλασική ταινία παραγωγής του Alexander Korda από τη δεκαετία του ‘30 έχει να κάνει με την οικοδόμηση του μελλοντικού κόσμου, και έμεινε χαραγμένη στο μυαλό μου, πρωτίστως ως το “αγόρι επιστήμονας” που ήμουν και αργότερα ως σκηνοθέτης. Δεν δούλευα πραγματικά σε αυτό το σενάριο για 40 χρόνια, όπως βλέπω συχνά να γράφεται, αλλά συγκέντρωνα σημειώσεις και αποκόμματα για ένα λεύκωμα με στοιχεία που έβρισκα ενδιαφέροντα για κάποιο μελλοντικό σενάριο, ή παραδείγματα πολιτικών γελοιογραφιών ή διαφορετικών ιστορικών θεμάτων. Τελικά, μετά από πολύ καιρό, κατέληξα στην ιδέα ενός ρωμαϊκού έπους, και αργότερα σε ένα ρωμαϊκό έπος που διαδραματίζεται στη σύγχρονη Αμερική. Οπότε επί της ουσίας άρχισα να γράφω αυτό το σενάριο, με κάποια διαλείμματα, τα τελευταία δώδεκα περίπου χρόνια. Επίσης, καθώς έχω κάνει πολλές ταινίες με πολλά διαφορετικά θέματα και σε πολλά διαφορετικά στυλ, ήλπιζα ότι μία ταινία που θα έκανα αργότερα στη ζωή μου θα με βοηθούσε να καταλάβω καλύτερα ποιο ήταν τελικά το προσωπικό μου στυλ».
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας:
