Ο Μιλού, ένας Γάλλος που μεγαλώνει σε μια επαρχιακή πόλη τη δεκαετία του ’80, ανέκαθεν διέφερε από τους συνομηλίκους του. Στα οκτώ του τρελαινόταν να μεταμφιέζεται σε πριγκίπισσα και να παριστάνει τη βασίλισσα της Αιγύπτου, ενώ απεχθανόταν τα παιχνίδια με τη μπάλα και καθετί αγορίστικο. Στα δεκατέσσερα, ακούγοντας στην τηλεόραση της φωνή της Νάνας Μούσχουρη αποφασίζει: «Θα γίνω Νάνα Μούσχουρη!».
Η αληθινή ιστορία του συγγραφέα Νταβίντ Λελαί-Ελό, ειπωμένη με ειλικρίνεια, χιούμορ και ανθρώπινη ζεστασιά, ξεδιπλώνεται σ’ έναν γοητευτικό μονόλογο, με τον τίτλο «Όταν μεγαλώσω θα γίνω Νάνα Μούσχουρη!». Μέσα από το έργο ανασυντίθεται η εικόνα της Ελληνίδας καλλιτέχνιδας με τη διεθνή ακτινοβολία, της οποίας η μουσική διαδρομή, εκτός από αξιοθαύμαστο καλλιτεχνικό επίτευγμα, έχει αποτελέσει όχημα προβολής της ελληνικότητας σε όλο τον κόσμο.
Το έργο έρχεται στην Ελλάδα και ξεκινά την πορεία του από το Φεστιβάλ Θεατρικού Μονολόγου Ερμιόνης στις 8 Ιουλίου και στις 14 Ιουλίου θα συνεχίσει στο Θέατρο Βράχων «Άννα Συνοδινού» στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «Στη Σκιά των Βράχων» 2023 των δήμων Βύρωνα, Δάφνης-Υμηττού. Από τις αρχές Οκτωβρίου θα ανεβεί στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός, στο Μεταξουργείο,
για τη σαιζόν 2023-24.
Τον Μιλού υποδύεται ο Μάνος Καρατζογιάννης, ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας, καθηγητής υποκριτικής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Σταθμός, τον οποίο έχουμε θαυμάσει σε πολλές θεατρικές επιτυχίες, ενώ στο ενεργητικό του μετρά συνεργασίες με κορυφαίους ηθοποιούς.
Το έργο του Νταβίντ Λελαί-Ελό «Όταν μεγαλώσω, θα γίνω Νάνα Μούσχουρη» παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Τι σας κέρδισε στο συγκεκριμένο κείμενο;
Είναι αρκετοί οι λόγοι. Πρώτα απ’ όλα, με κέρδισαν ήδη από την πρώτη μας συνάντηση ο σκηνοθέτης Ελισσαίος Βλάχος, τον οποίο γνώριζα από τη σχολή βέβαια, και η μεταφράστρια Αγγελική Βουλουμάνου. Μου μίλησαν για τον Νταβίντ Λελαί – Ελό, τα βιβλία που έχει γράψει για την Νταλιντά και για την Κάλλας και για το τελευταίο του έργο που παίχτηκε στην Αβινιόν και σκόπευαν να το παρουσιάσουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ένα έργο καλογραμμένο, πρωτότυπο, τρελούτσικο, ποιητικό, αστείο, τρυφερό και γεμάτο μηνύματα που το υπηρετεί συνολικά μια πολύ δυνατή δημιουργική ομάδα.
Μιλήστε μας για τον Μιλού, τον ήρωα που υποδύεστε.
Είναι μια ψυχή ευγενική, τρυφερή, που παρά το γεγονός ότι μεγαλώνει σε σ’ έναν φτωχό οικισμό ονειρεύεται μια μεγάλη ζωή. Κόντρα σε όσους τον κοροϊδεύουν για τη διαφορετικότητα του, δε σταματάει να προστατεύει το όνειρό του. Μέσω της Νάνας θα βρει τον εαυτό, θα έρθει σε επαφή με την τέχνη του, άρα και με την αλήθεια. Τη δική του, όχι αυτή που θέλουν να του επιβάλλουν οι άλλοι.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσατε κατά τη διαδικασία προσέγγισης του ρόλου σας;
Το ότι έπρεπε να μελετήσω μια προσωπικότητα σαν την Νάνα Μούσχουρη και να ανακαλύψω τους λόγους για τους οποίους θέλω να γίνω εκείνη!
Μάθατε κάτι για τον εαυτό σας, μέσα από την ιστορία, τα πάθη και τα όνειρα του Μιλού;
Να επιμένω, να πιστεύω και να ονειρεύομαι!
Πόσο εύκολο είναι το ελληνικό κοινό να ταυτιστεί με την ιστορία του μικρού Γάλλου που έβαλε στόχο ζωής να γίνει Νάνα Μούσχουρη;
Μα είναι σα να γράφει Έλληνας κι όχι Γάλλος. Ίσως να είναι το «άρωμα» της τραγουδίστριάς του, της Νάνας Μούσχουρη που διαχέεται σ’ όλες τις λέξεις του βιβλίου του και ανασυνθέτει όχι μόνο το μύθο της αλλά και την ίδια την ελληνικότητα στις μέρες μας, γεγονός που κάνει την ιστορία του τόσο δική μας.
Υπήρξε κάποιου άνθρωπου η παρουσία ή το έργο, του οποίου επέδρασε καθοριστικά σ’ εσάς, είτε σε καλλιτεχνικό, είτε σε προσωπικό επίπεδο;
Ναι, η Λούλα Αναγνωστάκη. Η γνωριμία μου μαζί της και με το έργο της, με καθόρισε. Τη θεωρώ δασκάλα μου. Πίσω από τα δικά της γυαλιά, τα «μαύρα», υπάρχει το φως της ευαισθησίας της και της ιδεολογίας της. Με έναν τρόπο υπήρξε ο δικός μου οδηγός επιβίωσης στο ναρκοθετημένο χώρο μου και στη ναρκοθετημένη χώρα μας.
«Εγώ δεν μεταμφιέζομαι, είμαι. Η μεταμφίεση δεν είναι παιδικό παιχνίδι, είναι η μεταμόρφωση προς την ενηλικίωση», λέει ο Μιλού. Η «μάσκα» μας είναι η πανοπλία μας μέχρι ν’ αγαπήσουμε τον εαυτό μας ή το απαραίτητο καμουφλάζ για ν’ αντέξουμε την ασχήμια και την αδικία;
Είναι ένας τρόπος να διορθώνεις τον κόσμο, όπως γράφει κι ο Ελό. Ένα μαγικό ραβδάκι, που όσο πιο πολύ το πιστέψεις τόσο περισσότερο θα σε ταξιδέψει, θα σε μετακινήσει. Είναι αλήθεια πως μέσα στην τέχνη αισθανόμαστε λιγότερο απαρηγόρητοι. «Μετά από ένα θέαμα δεν είμαστε αυτό που ήμασταν πριν»! Το ‘χει πει Η Νάνα Μούσχουρη, άρα είναι αλήθεια!
Με τι συναισθήματα θα θέλατε να φύγει ιδανικά το κοινό που θα παρακολουθήσει την παράσταση;
«Πετώντας! Ελεύθερος κι ευτυχισμένος», όπως ακριβώς ένιωσε ο Μιλού, ο συγγραφέας μας δηλαδή, όταν πήγαινε να ακούσει τη Νάνα Μούσχουρη για πρώτη φορά!
Η ίδια η Νάνα Μούσχουρη έχει πει για το συγκεκριμένο έργο:
«Ο Μιλού, το μικρό αγόρι που ζει το όνειρό του, συνεχίζει να βαδίζει στο δρόμο του με ενθουσιασμό και σεβασμό για να καταφέρει να υπάρξει, μέχρι τα όρια της ζωής του. Γιατί το όνειρό του είναι η ελπίδα για το μέλλον του. Είμαι ευτυχής που μοιράζομαι ένα μέρος της διαδρομής του, συγκινημένη που του απλώνω το χέρι και του δανείζω τη φωνή μου. Και νιώθω ότι μου δίνει και αυτός το χέρι του και μοιραζόμαστε μυστικά τη μεγάλη ευθύνη να βρούμε την Αλήθεια μας.»
Tαυτότητα παράστασης
- Συγγραφέας: Νταβίντ Λελαί-Ελό
- Μετάφραση: Αγγελική Βουλουμάνου
- Ερμηνεία: Μάνος Καρατζογιάννης
- Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία: Ελισσαίος Βλάχος
Φεστιβάλ Βράχων «Άννα Συνοδινού»
Παρασκευή 14 Ιουλίου
Ώρα έναρξης: 21:00
Προπώληση εισιτηριών εδώ.
