«Ο ήλιος λάμπει ακόμα έντονα ειδικά σε μέρη της νότιας Ευρώπης, αλλά τα πλήθη των τουριστών έχουν πλέον φύγει, γεγονός που κάνει αυτές τις πανέμορφες παραθαλάσσιες πόλεις ακόμα πιο γοητευτικές», αναφέρει το ρεπορτάζ του Guardian για τις περιοχές που μπορούμε να επισκεφτούμε ακόμα και να θυμίζουν λίγο καλοκαίρι.
Ανάμεσά τους και η συμπρωτεύουσα, Θεσσαλονίκη. Στη λίστα της βρετανικής εφημερίδας φιγουράρουν πόλεις όπως η Γένοβα και το Αλικάντε της Ισπανία.
Όπως αναφέρεται, η Γένοβα στην Ιταλία, έχει μία από τις αρχαιότερες παλιές πόλεις στην Ευρώπη και είναι ιδανική για μια φθινοπωρινή εξερεύνηση. «Αναγεννησιακά και μπαρόκ παλάτια στέκονται εμβληματικά, 42 από τα οποία αποτελούν το Palazzi del Rolli, που περιλαμβάνεται στον κατάλογο της Unesco.
Πολλά από αυτά είναι ανοιχτά για το κοινό. Εκτός από όλη τη μεγαλοπρεπή αρχιτεκτονική, μια άλλη γοητεία της Γένοβας είναι ότι εξακολουθεί να είναι μια πολυσύχναστη πόλη-λιμάνι, με σοκάκια για να περιπλανηθείτε και περισσότερους ντόπιους παρά τουρίστες. Θέλετε ένα πικνίκ; Το De Micheli στην παλιά πόλη πουλάει χειροποίητα φαγητά, όπως torta pasqualina (πίτα γεμιστή με σέσκουλα ή σπανάκι, αυγό και ρικότα), από το 1900- το Da Mario στη γωνία φτιάχνει ζυμαρικά και πέστο κορυφαίας ποιότητας για έξω- το Panificio Claretta φτιάχνει εξαιρετική focaccia- και η Pasticceria Profumo, κοντά σε όλα τα παλάτια στη Via Garibaldi, φτιάχνει λιγουριανά κέικ και γλυκά. Για να αξιοποιήσετε στο έπακρο τον φθινοπωρινό ήλιο, περπατήστε ενάμισι μίλι κατά μήκος του Corso Italia μέχρι το Boccadasse, ένα πρώην ψαροχώρι με μια μικρή παραλία».
Συνέχεια έχει το Αλικάντε, μια πόλη της Ισπανίας, με ιστορία πολλών ετών, η οποία έχει κατακτηθεί κατά την αρχαιότητα τόσο από Έλληνες όσο και από Ρωμαίους και Φοίνικες. «Η πόλη είναι ιδιαίτερα όμορφη στις αρχές του φθινοπώρου, όταν η θερμοκρασία πέφτει στους 20 βαθμούς Κελσίου. Οινοποιεία προσφέρουν πολλές ξεναγήσεις και γευστικά κεράσματα, ενώ τα μοντέρνα εστιατόρια με την παραδοσιακή ισπανική κουζίνα είναι επίσης υπέροχα».
Στην ίδια λίστα και η πόλη Ζάνταρ της Κροατίας, αλλά και Αβέιρο της Πορτογαλίας.
«Σε μια λιμνοθάλασσα στη βόρεια Πορτογαλία, το Αβέιρο έχει κάτι από τη φοιτητική ζωντάνια της κοντινής Κοΐμπρα και από την παράδοση της παλιάς σχολής του Πόρτο, περίπου 50 μίλια βόρεια, αλλά έχει μια δική του ατμόσφαιρα: χαλαρή, και ήρεμη, μια κλασική μικρή πόλη. Οι ταξιδιωτικοί οδηγοί την αποκαλούν “Βενετία της Πορτογαλίας”, κάτι που είναι αληθές, καθώς διαθέτει ένα δίκτυο καναλιών και είναι δημοφιλής στους τουρίστες, τους καλοκαιρινούς μήνες», λέει το ρεπορτάζ για την πορτογαλική πόλη, ενώ για τη Ζάνταρ της Κροατίας γράφει:
«Οι Αυστριακοί την έχτισαν τον 19ο αιώνα, αλλά σε όλο το μήκος της υπάρχουν σημάδια εκείνων που ήρθαν πριν από αυτούς. Ακριβώς έξω από την προκυμαία βρίσκονται τα απομεινάρια του ρωμαϊκού φορυρίου, και αμέσως μετά η ογκώδης βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Δονάτου, που σήμερα αποτελεί ατμοσφαιρικό χώρο συναυλιών. Είναι δίπλα στο καμπαναριό του 19ου αιώνα του ρομανικού καθεδρικού ναού της Αγίας Αναστασίας. Στην ίδια πλατεία βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Μαρίας, με το συνονθύλευμα ρωμαϊκών, μεσαιωνικών, αναγεννησιακών και μπαρόκ στοιχείων και ένα καμπαναριό του 10ου αιώνα».
Θεσσαλονίκη: «Φτιαγμένη για να χαθείς επίτηδες»
Εκτενής είναι η αναφορά του αρθρογράφου, Christopher Bakken, στη Θεσσαλονίκη.
«Αντί να πάτε στην Αθήνα και τα ελληνικά νησιά, που εξακολουθούν να είναι γεμάτα τουρίστες, το αγαπημένο μου μέρος στην Ελλάδα στα τέλη του καλοκαιριού είναι η Θεσσαλονίκη, η συναρπαστική συμπρωτεύουσα της χώρας. Έζησα και δίδαξα στη Θεσσαλονίκη στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και έκτοτε επιστρέφω κάθε χρόνο. Ενώ τα αρχαία της και η ανεπιτήδευτη στάση ζωής των κατοίκων της κυριαρχούν, έχει γίνει πιο προοδευτική στις δεκαετίες που μεσολάβησαν. Κομψά κοκτέιλ μπαρ (δοκιμάστε το Βογατσικού 3) προσφέρουν υπαίθρια καθίσματα στην όχθη της θάλασσας, και ακριβοπληρωμένα γαστρονομικά κέντρα βρίσκονται δίπλα σε παραδοσιακές ταβέρνες στα Λαδάδικα, τη συνοικία που κάποτε φιλοξενούσε τα καταστήματα και τις αποθήκες ελαιολάδου της πόλης.
Η Θεσσαλονίκη αποτελεί εδώ και πολύ καιρό γεωγραφικό και πολιτιστικό κόμβο- είναι ένα σημαντικό λιμάνι και είναι πολύ κοντά στην Εγνατία, τη ρωμαϊκή οδό που κάποτε εκτεινόταν από την Αδριατική στην Κωνσταντινούπολη. Μεγάλες μουσουλμανικές και εβραϊκές κοινότητες υπήρχαν εκεί μέχρι τις ανακατατάξεις του 20ού αιώνα, αλλά άφησαν τα σημάδια τους στην πόλη.
Είναι φτιαγμένη για περπάτημα και, ακόμη καλύτερα, για να χάνεστε επίτηδες. Μέσα σε ένα απόγευμα, μπορείτε να επισκεφθείτε το εντυπωσιακό (και κλιματιζόμενο) Αρχαιολογικό Μουσείο και στη συνέχεια να περιπλανηθείτε κατά μήκος του Αιγαίου σε έναν ανεμοδαρμένο παραλιακό δρόμο που εκτείνεται για χιλιόμετρα. Μια άλλη μέρα με τα πόδια μπορεί να σας οδηγήσει κατά μήκος των ρωμαϊκών τειχών στην Άνω Πόλη, την παλιά πόλη, με τα σπίτια οθωμανικού ρυθμού και τις μικροσκοπικές βυζαντινές εκκλησίες».
