Το Kintsugi πρωτοεμφανίζεται τον 15ο αιώνα στην Ιαπωνία και είναι η τέχνη επιδιόρθωσης ενός σπασμένου κεραμικού ή πορσελάνινου αντικειμένου, που καλύπτει τις ρωγμές με πούδρα χρυσού.
Είναι σύνθετη λέξη, αποτέλεσμα των λέξεων Kin, που σημαίνει χρυσός και Tsugi, που σημαίνει ένωση. Σε μια πιο ελεύθερη μετάφραση, η οποία θα απέδιδε καλύτερα τον σκοπό της τεχνικής, Kintsugi σημαίνει, δηλαδή, αποκατάσταση με χρυσό.
Η ιστορία του πρώτου Kintsugi
Με το πέρασμα των χρόνων δημιουργήθηκε ένας αστικός μύθος γύρω από την τέχνη Kintsugi. Λέγεται πως ο Σογκούν* Ashikaga Yoshimasa (1435-1490) συνήθιζε να χρησιμοποιεί πάντα το αγαπημένο του μπολ για τσάι (chawan) για την καθημερινή ιεροτελεστία του τσαγιού. Μια μέρα, όμως, το μπολ αυτό έσπασε και τότε ο Yoshimasa το έστειλε για επισκευή στην Κίνα, από όπου και το είχε αγοράσει. Μήνες αργότερα, το μπολ, επέστρεψε στα χέρια του μόνο και μόνο για να τον απογοητεύσει. Είχε παραμορφωθεί, με μεταλλικά κομμάτια να ενώνουν τις ρωγμές, όχι μόνο ασχημαίνοντάς το, αλλά και καθιστώντας το ακατάλληλο για χρήση, αφού πλέον δεν μπορούσε να συγκρατήσει το νερό.
Τότε, λοιπόν, ο Yoshimasa έδωσε εντολή στον δικό του τεχνίτη να βρει έναν τρόπο να το επιδιορθώσει, ο οποίος να είναι πρακτικά αποτελεσματικός, αλλά να ικανοποιεί και την αισθητική του ίδιου. Και κάπως έτσι, από την έμπνευση εκείνου του τεχνίτη, που το όνομά του ξεχάστηκε στο χρόνο, γεννήθηκε μια νέα τέχνη.
H φιλοσοφία πίσω από το Kintsugi
Το Kintsugi είναι μια διαδικασία χρονοβόρα, με πολλά στάδια. Μπορεί να κρατήσει από εβδομάδες μέχρι και μήνες, κάποιες φορές μέχρι και χρόνο, ώστε δημιουργηθεί ένα νέο σκεύος, που μετατρέπει τα ψεγάδια σε στολίδια.
Μέσω αυτής της διαδικασίας το Kintsugi συνδέεται άμεσα με τη Wabi-Sabi ιαπωνική φιλοσοφία, που προσκαλεί τον παρατηρητή να δει το όμορφο στο ελαττωματικό ή στο ατελές. Άλλωστε, όταν κάτι πέφτει και σπάει, μπορεί στα μάτια των πολλών να μοιάζει άχρηστο, αν, όμως, του αφιερώσεις χρόνο και φροντίδα, τότε οι ρωγμές του μπορούν να γίνουν τα μεγαλύτερα προτερήματά του. Αυτά που το ξεχωρίζουν από την πληθώρα των τέλειων, ‘’σαν καινούργιων’’ σερβίτσιων, και το κάνουν μοναδικό.
Σκέψου έναν άνθρωπο, που οι δυσκολίες και τα χρόνια χάραξαν πάνω του κάποιες «ρωγμές», κάπως διαφορετικές. Αυτές τον κάνουν αυτό που είναι. Αυτές τον κάνουν μοναδικό. Αυτή είναι η φιλοσοφία του Kintsugi.
*Σογκούν: Υψηλόβαθμος στρατιωτικός/Αρχηγός του στρατού, Ιαπωνία. Τίτλος που συναντάμε μέχρι το έτος 1867.
Πηγή: olivemagazine.gr