Με μια sold out υπερπαραγωγή που μάγεψε το κοινό η Εθνική Λυρική Σκηνή έκανε φινάλε για τη σεζόν το Σάββατο 27 Ιουλίου στο κατάμεστο Ωδείο του Ηρώδου του Αττικού. Ένα ενθουσιώδες κοινό, που χειροκροτούσε στο τέλος σχεδόν κάθε άριας, αποθέωσε τη σούπερ σταρ της όπερας, Αμερικανίδα υψίφωνο Ναντίν Σιέρρα, για την πέρα από λόγια ερμηνεία της στο ρόλο της Βιολέττας Βαλερύ στην περίφημη Τραβιάτα του Τζουζέππε Βέρντι.
Έχοντας παρακολουθήσει το πρώτο ανέβασμα της εξαιρετικά επιτυχημένης παραγωγής της Τραβιάτας, σε σκηνοθεσία, σκηνικά και χορογραφία του Κωνσταντίνου Ρήγου πέντε χρόνια πριν, σπεύσαμε να απολαύσουμε ξανά αυτή την πολύ σημαντική παράσταση, με το αστέρι της όπερας παγκοσμίως, αυτή τη σοπράνο με τις μοναδικές φωνητικές δυνατότητες και τη φοβερή σκηνική παρουσία και ευελιξία. Πλάι στην Ναντίν Σιέρρα, η οποία διαπρέπει στις μεγαλύτερες όπερες του πλανήτη, ο Φρέντι Ντε Τομμάζο, ο εξαιρετικός Βρετανοϊταλός τενόρος στο ρόλο του αγαπημένου της Βιολέτας, Αλφρέντο και ο κορυφαίος Έλληνας βαρύτονος Δημήτρης Πλατανιάς στο ρόλο του πατέρα του, Ζερμόν 0 έξοχοι και οι δύο, ανάγκασαν το ενθουσιώδες κοινό των 5.000 θεατών να τους αποθεώσει ξανά και ξανά.
Εξαιρετικό και το υπόλοιπο καστ Χρυσάνθη Σπιτάδη, Ελένη Βουδουράκη, Γιάννης Καλύβας, Νικόλας Ντούρος (στο ρόλο του Βαρώνου Ντουφόλ), Νίκος Κοτενίδης, Γιώργος Παπαδημητρίου, Νίκος Κατσιγιάννης, Ιωάννης Κοντέλλης, καθώς και η Χορωδία της ΕΛΣ, πάντα με μαέστρο τον Αγαθάγγελο Γεωργακάτο, και βεβαίως οι Χορευτές του Μπαλέτου της ΕΛΣ, με τον Στέλιο Κατωπόδη να εκτινάσσεται σαν ασημένια αχτίδα επί σκηνής ενώ το Libiamo ne’lieti calici, το περίφημο χορωδιακό Brindisi αντηχούσε μέχρι ψηλά στην Ακρόπολη. Την Ορχήστρα της ΕΛΣ διηύθυνε ο διακεκριμένος και πολύ αγαπητός στο ελληνικό κοινό Ιταλός αρχιμουσικός Πιερ Τζόρτζιο Μοράντι.
Τα εντυπωσιακά μαύρα (για τη χορωδία) και πολύχρωμα (για τους πρωταγωνιστές και τους χορευτές) κοστούμια της Ιωάννας Τσάμη συνέβαλαν στην εντυπωσιακή όψη της παράστασης όπως και οι ατμοσφαιρικοί φωτισμοί του Χρήστου Τζιόγκα και οι βιντεοπροβολές του Βασίλη Κεχαγιά. Η αρχιτέκτονας Μαίρη Τσαγκάρη συνεργάστηκε στη δημιουργία του σκηνικού, το οποίο υπογράφει ο Κωνσταντίνος Ρήγος, ο οποίος σημειώνει χαρακτηριστικά: «Ο χώρος του Ηρωδείου μοιράζεται ανάμεσα στα κλειστά δωμάτια (που αντιπροσωπεύουν το εσωτερικό ψυχικό τοπίο της ηρωίδας) και στον κόσμο / σκηνή της καταναγκαστικής ηδονής, όπου δεσπόζει ένα τεράστιο τραπέζι. Οι δύο κόσμοι εξελίσσονται παράλληλα, ενώ η ηρωίδα καθρεφτίζεται στο alter ego της, δίνοντας έτσι υπόσταση στην εσωτερική της διχοτομία, που αποτελεί ίσως και το πιο σημαντικό αφηγηματικό στοιχείο του έργου. Η Τραβιάτα είναι η Βιολέττα, γι’ αυτό και η εστίαση στην αποτύπωση των συναισθημάτων της μεγεθύνεται και προβάλλεται στον φθαρμένο από τον χρόνο τοίχο του Ηρωδείου. Ο έρωτας, στο ασφυκτικό πλαίσιο που επιβάλλει ο κοινωνικός στιγματισμός της Βιολέττας, είναι το μόνο στοιχείο υπέρβασης σε μια πορεία που παρουσιάζεται ως προδιαγεγραμμένη (όπως προδιαγεγραμμένος είναι ο θάνατος από την αρρώστια). Το δίπολο Έρως / Θάνατος, που την ίδια εποχή απασχολούσε τον Βάγκνερ στον Τριστάνο, εδώ δεν έχει υπαρξιακή αλλά κοινωνική θεμελίωση. Η Βιολέττα δεν μπορεί να υπερβεί τον στιγματισμό της, παρά μπορεί μόνο να αποθεωθεί μέσα από τη συγχώρεση που προσφέρει στον κόσμο που την καταδίκασε να είναι ένας πολύτιμος κρίκος στην αλυσίδα της καταναγκαστικής ηδονής».
Η παράσταση επαναλαμβάνεται στις 28, 30 και 31 Ιουλίου 2024 στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, με την ίδια, αλλά και διαφορετική διανομή: Βιολέττα Βαλερύ: Ναντίν Σιέρρα (27, 30/7),
Βασιλική Καραγιάννη (28, 31/7), Αλφρέντο: Ζερμόν Φρέντι Ντε Τομμάζο (27, 30/7), Φραντσέσκο Ντεμούρο (28, 31/7) και Τζόρτζιο Ζερμόν: Δημήτρης Πλατανιάς (27, 30/7), Τάσης Χριστογιαννόπουλος (28, 31/7).
