Τα φαντάσματα του παρελθόντος της βρετανικής μοναρχίας, δηλαδή η σχέση της πριγκίπισσας Diana με τον Dodi Fayed, η διάθεσή της να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη χώρα της ακόμα και μετά το διαζύγιό της με τον Κάρολο και όσα ειπώθηκαν και δεν ειπώθηκαν στα ψηλοτάβανα δωμάτια του παλατιού του Μπάκιγχαμ και τις εξοχές γύρω από το κάστρο Μπαλμόραλ από τα μέλη της βασιλικής οικογένειας είναι οι βασικοί πρωταγωνιστές στο πρώτο μέρος της έκτης και τελευταίας σεζόν του The Crown.
Ήδη από την πρώτη σκηνή των νέων επεισοδίων της σειράς, ο τηλεθεατής είναι στοιχειωμένος από το τραγικό τέλος της «πριγκίπισσας του λαού», η οποία πλέον είναι αυτή που φορά το Στέμμα της σειράς, παρά το διαζύγιό της από τον Κάρολο και τη συνακόλουθη απομάκρυνσή της από τα μέλη της βασιλικής οικογένειας – πλην βέβαια των δύο παιδιών της. Από τη μία είναι δύσκολο να δεις με καθαρό μυαλό τα επεισόδια μίας σειράς που εμπνέεται από την πραγματικότητα και της οποίας την κατάληξη γνωρίζεις, χωρίς μάλιστα να παρασυρθείς νομίζοντας πως όλα τα γεγονότα που παρουσιάζονται και όλοι οι διάλογοι είναι αληθινοί. Από την άλλη, αυτό έκανε με μαγικό τρόπο τόσα χρόνια ο Peter Morgan: Μετέφερε το κλίμα διαφόρων εποχών, την κεντρική ιδέα γύρω από τις προσωπικότητες και πράξεις των πρωταγωνιστών του με τρόπο κατανοητό, ανθρώπινο, προσιτό σε όσους δεν έχουμε ούτε βασιλικούς τίτλους ούτε βαθιά γνώση κάθε πτυχής της ιστορίας αυτής της οικογένειας. Πλέον, όμως, τα πρώτα επεισόδια της 6ης σεζόν απομακρύνονται πολύ από αυτή την προσέγγιση, και δυστυχώς ο στόχος του Morgan ήταν ακριβώς αυτός.
Συγκεκριμένα, η εμμονή του με την προσωπικότητα της Diana καταπνίγει τα πρώτα 4 επεισόδια της σειράς, όχι μόνο επειδή χρησιμοποιεί πάνω της αφηγηματικά εργαλεία τα οποία μπορεί να προκαλούν ως και μειδίαμα (για κάποιους ως και κανονικό γέλιο) προκειμένου να δείξει κάθε δυνατή πτυχή του χαρακτήρα της πριν πεθάνει, αλλά και διότι σκηνοθετεί την Elizabeth Debicki με τρόπο ώστε περισσότερο να μιμείται την πριγκίπισσα, παρά να αισθάνεται όσα της συμβαίνουν και να τα εκφράζει με το δικό της τρόπο. Και, ίσως για να μην κακοκαρδίσει τη βρετανική βασιλική οικογένεια, ίσως γιατί ο ίδιος πιστεύει στις δεύτερες, τρίτες, τέταρτες ευκαιρίες, η συμπεριφορά της Diana μετά το θάνατό της (ναι, όπως ακριβώς το διαβάζετε) απέναντι σε δύο πολύ σημαντικά μέλη της οικογένειας δεν βγάζει κανένα νόημα. To όραμα του Morgan καταλήγει κάποια στιγμή στα συντρίμμια κάτω από το τούνελ του Παρισιού όπου σκοτώθηκαν η Diana, ο Dodi και η συνοδεία τους. Κι αν δε συμβεί κάτι πάρα πολύ σημαντικό στα επόμενα επεισόδια, που θα κάνουν πρεμιέρα στις 16 Δεκεμβρίου, μάλλον θα παραμείνει εκεί, παγιδευμένο για πάντα μαζί με το αρχικό πνεύμα της σειράς – εξάλλου η γέφυρα πάνω από το τούνελ δεν ονομάζεται τυχαία Pont de l’ Alma, δηλαδή γέφυρα του πνεύματος.
Αυτό που η σειρά συνεχίζει να καταφέρνει, παρά την εμφανή πλέον κλίση της προς την κλασική σαπουνόπερα, είναι η αναπαραγωγή της γκαρνταρόμπας της Diana. Από το διάσημο ολόσωμο μαγιό που φόρεσε στο Saint Tropez, στις τελευταίες διακοπές της, ως τα ρούχα της Βοσνίας, κατά την επίσκεψή της για την ευαισθητοποίηση απέναντι στο θέμα των ναρκών, τα κοστούμια είναι spot on, συνεπώς υπάρχει κάτι να χαζεύουμε όσο μπροστά μας εκτυλίσσεται το χρονικό δύο προαναγγελθέντων θανάτων, αυτού της Diana κι αυτού του αρχικού πνεύματος της σειράς που γνωρίσαμε για πρώτη φορά το 2016.
