Η Χριστίνα Κατσιάρη, ιδρυτικό μέλος του μουσικού σχήματος Cinema Paradiso Project, μοιράζεται με το marieclaire.gr λίγες σκέψεις για τη μουσική στις μέρες μας.
Ο ρόλος που έχει η μουσική στη ζωή μας παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Είναι αλήθεια ότι η οργάνωση της κοινωνικής ζωής έχει άρρηκτη σχέση με τη μουσική. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στις παραδοσιακές κοινότητες όπου κάθε ανθρώπινη κατάσταση από τη γέννηση μέχρι το θάνατο, κάθε λύπη και κάθε χαρά βρίσκει την έκφρασή της στη μουσική και το τραγούδι. Τα νανουρίσματα, τα μοιρολόγια, τα τραγούδια του μισεμού, οι ερωτικές πατινάδες, τα αποκριάτικα, τα γαμήλια, τα σατιρικά, κοκ αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης εμπειρίας. Κι αυτό φαίνεται να συμβαίνει διαχρονικά σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη της γης. Η ιστορία του ανθρώπου παράλληλα με την ανακάλυψη της χρήσης της φωτιάς, της δημιουργίας εργαλείων και της ανάπτυξης της γλώσσας και του λόγου, συμβαδίζει με την διαμόρφωση αυτού που ονομάζουμε «μουσική». Άλλωστε και η μουσική αποτελεί και αυτή ένα είδος «γλώσσας», μια γλώσσα που οργανώνει τους ήχους ώστε να αποτελέσουν ένα διαφορετικό λεξιλόγιο έκφρασης των σκέψεων και των συναισθημάτων μας.
Στις σύγχρονες κοινωνίες η μουσική είναι παντού, σε κάθε έκφραση διασκέδασης και ψυχαγωγίας, αλλά αν το καλοσκεφτεί κανείς σχεδόν σε κάθε μας στιγμή. Το τραγούδι όταν χτυπά το κινητό, η μελωδία στο κουδούνι του σπιτιού, η μουσική στο supermarket, στην καφετέρια, στην παραλία, σε κάθε διαφήμιση, αλλά και σε κάθε είδηση στην τηλεόραση. Αυτό τον «υπερκορεσμό» στους ήχους της καθημερινότητας μου περιέγραφε ένας καλός φίλος και εξαιρετικός μουσικός, γύρω στα 55 τώρα, αναπολώντας την επόμενη στιγμή τα νεανικά του χρόνια στη Χίο, όταν μια φίλη του τον είχε προσκαλέσει να ακούσουν μαζί μια εκπομπή στο ραδιόφωνο χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα το ότι «θα έχει και τραγούδια»! Το ότι η μουσική χρησιμοποιείται από κάθε μέσο και σε κάθε χώρο δηλώνει έμμεσα την συναισθηματική επιρροή που έχει στο θυμικό μας, ο κορεσμός όμως στους ήχους μειώνει ενδεχομένως τη δίψα μας για ακρόαση.
Το ότι η μουσική χρησιμοποιείται από κάθε μέσο και σε κάθε χώρο δηλώνει έμμεσα την συναισθηματική επιρροή που έχει στο θυμικό μας, ο κορεσμός όμως στους ήχους μειώνει ενδεχομένως τη δίψα μας για ακρόαση.
Ο ήχος δεν οριοθετείται με τον ίδιο «αυστηρό» τρόπο που τις περισσότερες φορές χαρακτηρίζεται μια λέξη, μια εικόνα ή ένα αντικείμενο. Με τον τρόπο αυτό η μουσική αφήνει περισσότερο ελεύθερο χώρο στη φαντασία. Και σε αυτόν ακριβώς το χώρο μπορεί κανείς να γίνει δημιουργικός, να σχεδιάσει, να ονειρευτεί, να τολμήσει να ανατρέψει την πραγματικότητα. Αλλά και κάτι εξίσου σημαντικό, νομίζω: η μουσική με το δικό της λεξιλόγιο αποτυπώνει την ανθρώπινη εμπειρία, γίνεται μάρτυρας της ζωής μας. Και αυτό ίσως να είναι η μεγαλύτερη «παρηγοριά» σε αυτή την εποχή που η απομόνωση έγινε το αφύσικο όχημα της διαφύλαξης της υγείας μας. Πέρα όμως και πάνω από κάθε θεωρητική ανάλυση και άποψη, η μουσική έχει μια -ίσως ανεξήγητη- πρωτογενή και βαθειά επιρροή στον ανθρώπινο νου πριν ακόμα αυτός αποκτήσει συνείδηση, λόγο και λογική, όπως αποτυπώνεται στο γέλιο και στο ρυθμικό λίκνισμα ενός μωρού στο άκουσμά της.
Η Χριστίνα Κατσιάρη είναι Αν. Καθηγήτρια Παθολογίας-Ρευματολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Παρακολούθησε αρχικά μαθήματα κλασικής κιθάρας και στη συνέχεια ακουστικής κιθάρας (μέθοδος Berklee College of Music). Ιδρυτικό μέλος του μουσικού σχήματος Cinema Paradiso Project, μια 10-μελής ορχήστρα που παίζει κινηματογραφική μουσική με ρεπερτόριο προέρχεται από τον παγκόσμιο και τον ελληνικό κινηματογράφο. www.cinemaparadiso.gr
Ένα από τα στοιχεία που κάνουν ξεχωριστό αυτό το πολυμελές σχήμα-εκτός από το γεγονός ότι είναι μοναδικό στο είδος του- είναι η ποικιλία των ήχων. Έτσι, στα live τους θ’ ακούσεις από κομμάτια του Williams και του Piazzolla, μέχρι Radiohead και Archive. Πρόκειται για συνειδητή επιλογή που αντανακλά την πολυμορφία του γκρουπ, η οποία γίνεται με έμπνευση, ποιότητα και συνέπεια.
Οι Cinema Paradiso Project είναι οι: Σουζάνα Γιαννακοπούλου: τραγούδι, Σοφία Ροσμαράκη: πιάνο, Ευαγγελία Λοφίτου: ακορντεόν, επικοινωνία, Γκαλίνα Μπράτουσκα: βιολί, Έλσα Παπέλη: τσέλο, Eυγένιος Μπράτουσκα: κοντραμπάσο, Δημήτρης Παππάς: κλασική κιθάρα, Χριστίνα Κατσιάρη: ακουστική κιθάρα, επιμέλεια προγράμματος, κείμενα, videos, Δημήτρης Αραπαντελής: ηλεκτρική κιθάρα, ενορχηστρώσεις, τραγούδι/φωνητικά, Ιάκωβος Παυλόπουλος: κρουστά, φωνητικά.
