Η νουβέλα «Η μαμά έχει καρκίνο» εξιστορεί την εμπειρία του δημοσιογράφου Θανάση Τσολάκη και το τι συνέβη στη ζωή του όταν έμαθε ότι η μητέρα του είχε καρκίνο. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή και μπορεί να χρησιμεύσει ως ένα πολύ καλό βοήθημα σε όσους ανεβαίνουν τον ίδιο Γολγοθά με τον δημοσιογράφο ή έχουν βρεθεί στη θέση του.
Άλλωστε, οι οικογένειες και οι φίλοι των ασθενών με καρκίνο έχουν πολύ λίγα εφόδια στα χέρια τους όταν πρέπει να συμπαρασταθούν και να βοηθήσουν τον δικό τους άνθρωπο και βιβλία σαν αυτά μας θυμίζουν τον δύσκολο αλλα και σημαντικό ρόλο εκείνου που έχει να διαχειριστεί κάθε μέρα τον καρκίνο του γονιού, του συζύγου, του παιδιού του.
Το βιβλίο – κατάθεση ψυχής
«Από καµία µάχη δεν γίνεται να βγεις αλώβητος. Ούτε και όταν είσαι σύµµαχος ενός ανθρώπου που έχει καρκίνο. Κι ας µην είσαι στην πρώτη γραµµή. Τα σκάγια σε παίρνουν θες δεν θες, όµως αυτό δεν είναι κακό…».
Με αυτά τα λόγια συστήνει στο αναγνωστικό κοινό το πρώτο του βιβλίο ο δημοσιογράφος Θανάσης Τσολάκης, το οποίο, όσο κλισέ κι αν ακούγεται, αποτελεί μία κατάθεση ψυχής. Μίας ψυχής, που συγκλονίστηκε, διαλύθηκε, καταδύθηκε στο σκοτάδι, κατάφερε όμως να μαζέψει τα κομμάτια της και, συνεχίζοντας να κουβαλά το βάρος της πιο οδυνηρής απώλειας, αποφάσισε να μοιραστεί όσα έζησε, επί 2,5 χρόνια, ελπίζοντας, όπως λέει ο ίδιος, θα δημιουργήσει ένα ακόμη επιχείρημα σε αυτό που εύκολα λέμε: «Δεν είσαι μόνος, δεν είσαι ο μόνος».
«Η μαμά έχει καρκίνο»: Μία φράση που κανείς δεν θέλει ποτέ να ακούσει, κανείς δεν θέλει ποτέ να εκφέρει για κανένα αγαπημένο του πρόσωπο, πόσω μάλλον για τη γυναίκα που τον έφερε στη ζωή, που τον γιατροπόρευε όταν ήταν εκείνος άρρωστος, που του έδινε το χέρι να πιαστεί κάθε φορά που το χρειαζόταν, που τον σκέπαζε με τις φτερούγες της, προτού τις τσακίσει η ασθένεια.
Ο συγγραφέας, μέσα από τη συγγραφή της προσωπικής του ιστορίας, «ψυχοθεραπεύτηκε», επούλωσε το τραύμα και αντί να το θάψει, θέλησε με την κυκλοφορία αυτής της νουβέλας να απευθυνθεί σε όσους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο παλεύουν με αυτό το -όχι πάντα ανίκητο- θεριό. Κυρίως, θέλησε από τα έσοδα του βιβλίου να ενισχύσει το πολυσήμαντο και πολύπλευρο έργο του Συλλόγου Καρκινοπαθών και Φίλων Έβρου «ΣυνεχίΖΩ», που παλεύει και στηρίζει τους ασθενείς και τις οικογένειές τους, αδιάκοπα.
Ο συγγραφέας για το βιβλίο του
Η µάνα µου, όταν έφτιαχνε παστίτσιο, ράντιζε τα µακαρόνια µε λίγη τριµµένη φρυγανιά. Αυτό ήταν το µικρό της µυστικό για να έχει επιτυχία το αγαπηµένο της φαγητό.
Στις 2 Μαΐου 2017 έµαθα ότι έχει καρκίνο. Περίπου έναν µήνα µετά, το έµαθε και η ίδια. Κι έτσι άρχισε αυτή η µικρή, αλλά πραγµατική ιστορία που κράτησε σχεδόν δυόµισι χρόνια. Επί δυόµισι χρόνια η µαµά είχε καρκίνο κι εγώ είχα την έννοια της, αλλά δεν είχα καρκίνο.
Επισηµαίνω το ότι εγώ δεν είχα καρκίνο, για να πω ότι αν και ήµουν υγιής, η αρρώστια δεν µε άφησε αλώβητο. Είναι κάπως «κολλητικός» ο καρκίνος, µόνο που αυτό δεν φαίνεται. Αλλά δεν γίνεται να φροντίζεις έναν άνθρωπο που έχει καρκίνο χωρίς να «κολλήσεις» κι εσύ.
Η θλίψη, η έννοια, το άγχος, η αγωνία αφορούν κι εσένα κι ας είσαι υγιής. Έτσι, επί δυόµισι χρόνια που η µαµά είχε καρκίνο, είχα κι εγώ πολλές από τις συνέπειες της ασθένειας να διαχειριστώ, αλλά και να υποστώ τη συνέπεια αυτών των συνεπειών.
Από καµία µάχη δεν γίνεται να βγεις αλώβητος. Ούτε και όταν είσαι σύµµαχος ενός ανθρώπου που έχει καρκίνο. Κι ας µην είσαι στην πρώτη γραµµή. Τα σκάγια σε παίρνουν θες δεν θες, όµως αυτό δεν είναι κακό. Απλώς, αν φοβάσαι τα σκάγια, δεν µπαίνεις στη µάχη. Αν µπεις στη µάχη, δεν πρέπει να φοβηθείς τα σκάγια. Ό,τι κι αν διαλέξεις, να ξέρεις ότι δεν είσαι ο µόνος και σίγουρα δεν είσαι µόνος. Είµαστε πολλοί και πολλές όσοι και όσες βρεθήκαµε σε αυτό το σταυροδρόµι.
Αυτό να θυµάσαι από αυτή την ιστορία και να µην ξεχνάς να βάζεις τριµµένη φρυγανιά στα µακαρόνια του παστίτσιου, αν θες να γίνεται πιο νόστιµο.
Το βιβλίο «Η μαμά έχει καρκίνο» (μπορείτε να το βρέιτε εδώ) κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή και τα έσοδα από τις πωλήσεις του θα διατεθούν στον σύλλογο Σύλλογο Καρκινοπαθών Έβρου «ΣυνεχίΖΩ».
με πληροφορίες από gnomionline.gr
