Ο βιβλιοφάγος δεν είναι απλά βιβλιόφιλος. Αυτό που τον χαρακτηρίζει δεν είναι η στοίβα με τα αδιάβαστα βιβλία και η instagram-ικη βιβλιοθήκη. Δεν θα τον πετύχεις να στέκεται τυχαία μπροστά από τα ράφια ενός βιβλιοπωλείου, που πιθανότατα θα τον δεις να μυρίζει τις σελίδες των βιβλίων, πριν ή μετά το ξεφύλλισμά τους. Την Κατερίνα Παπανδρέου την φώναζαν από μικρή “βιβλιοφάγο”. Είχε μάλιστα τη συνήθεια να διαβάζει δυνατά. Το παρατσούκλι της παιδικής της ηλικίας όχι μόνο την ακολούθησε στην ενήλικη ζωή της, αλλά έδωσε και τον τίτλο στο podcast που έφτιαξε και που σίγουρα θα λατρέψεις κι εσύ αν βλέπεις με τον ίδιο τρόπο τα βιβλία. Είναι μια “ακουστική βιβλιοθήκη” με έργα της ελληνικής λογοτεχνίας που τα ήξερε και τα αγαπούσε από πριν ή τα ανακάλυψε στην πορεία. Η ιδέα γεννήθηκε στην πρώτη καραντίνα.
Η Κατερίνα Παπανδρέου είναι ηθοποιός -απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Λίγο μετά την αποφοίτησή της βρέθηκε στη Γερμανία, όπου και εργάστηκε ως ηθοποιός στο Theater Altenburg Gera και στο Theaterhaus Stuttgart. Έπειτα από δύο γεμάτα χρόνια, επέστρεψε και πάλι στην Ελλάδα. Λίγο πριν ανακοινωθεί το δεύτερο lockdown έκανε πρόβες για την παράσταση “Το Μινόρε της Αυγής”, σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά. Αν δεν μεσολαβούσαν τα αυστηρά μέτρα απαγόρευσης σήμερα, 25 Νοεμβρίου, θα είχε πρεμιέρα στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
“Η μοίρα της παράστασης παραμένει αυτή τη στιγμή άγνωστη, όπως και τόσα άλλα πράγματα σήμερα… Εύχομαι να καταφέρει να φτάσει στο κοινό το συντομότερο δυνατό”, λέει στο Marie Claire. Ο ελεύθερος χρόνος της αυτή τη φορά, έδωσε σάρκα και οστά στην ιδέα που γεννήθηκε κάποιους μήνες νωρίτερα.
“Οι πρόβες που έκανα τότε είχαν επίσης σταματήσει και είχα πολύ ελεύθερο χρόνο, μεγάλη ανησυχία για το μέλλον και όρεξη να κάνω κάτι. Θυμήθηκα ότι τα χρόνια που ζούσα στη Γερμανία οι περισσότεροι φίλοι μου άκουγαν audiobooks. Πάντα αναρωτιόμουν γιατί δεν έχουμε κάτι τέτοιο στην Ελλάδα. Η ανάγνωση είναι κάτι που αγαπώ πολύ και με ακολουθεί από τότε που ήμουνα μικρή”, μας περιγράφει. “Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να φτιάξω ένα podcast αναγνώσεων με διηγήματα της ελληνικής λογοτεχνίας και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα…”
Το πρώτο απόσπασμα που αποφάσισε να μοιραστεί είναι “Το γυαλένιο μάτι“. “Τα διηγήματα του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη είναι κατά τη γνώμη μου βαθιά συγκινητικά και ανθρώπινα”, μας λέει. Γιατί όμως επέλεξε το συγκεκριμένο; “Γιατί όταν το διάβασα ένιωσα ότι έχει έναν τρόπο να σε βρίσκει κατευθείαν στην καρδιά. Φέρει μια ευαισθησία που, ειδικά τώρα που μιλάμε, νομίζω έχουμε όλοι μας πολλή ανάγκη. Όπως δεν το ήξερα κι εγώ, πιστεύω υπάρχει αντίστοιχα πολύς κόσμος που δεν το ξέρει και ίσως είναι το podcast μια καλή ευκαιρία να το γνωρίσει”.
Επ.1 “Το γυαλένιο μάτι” του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη
Το διήγημα “Το γυαλένιο μάτι” βρίσκεται στη συλλογή ΤΑ ΔΕΚΑΤΡΙΑ…
Δημοσιεύτηκε από Βιβλιοφάγος – ένα podcast αναγνώσεων στις Πέμπτη, 19 Νοεμβρίου 2020
Φυσικά, έχει σκοπό να ανεβάζει συχνά τέτοια αποσπάσματα και μάλιστα φρόντισε να φτιάξει στο facebook την σελίδα “Βιβλιοφάγος” για να ενώσει αυτή την κοινότητα των ανθρώπων αλλά και για να τους κρατά ενήμερους για ό,τι ακολουθεί που είναι προς το παρόν κυρίως παλιά διηγήματα. Το δεύτερο επεισόδιο είναι το διήγημα “Νῦν ἀπολύοις” του Παύλου Νιρβάνα.
“Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Ανδρέας Καρκαβίτσας, ο Κώστας Καρυωτάκης, ο Κωστής Παλαμάς, ο Αργύρης Εφταλιώτης είναι μερικοί από τους συγγραφείς που θα ακολουθήσουν στα επόμενα επεισόδια”.
“Η ανταπόκριση ήταν ανέλπιστα μεγάλη και ζεστή. Το πιο όμορφο νομίζω ήταν η παρότρυνση μιας αναγνώστριας προς τους εκπαιδευτικούς να χρησιμοποιήσουν τα επεισόδια στις άχαρες ώρες τηλεδιδασκαλίας στην πλατφόρμα του webex και να φέρουν τα παιδιά κοντά σε αυτά τα κείμενα με έναν τρόπο πρωτότυπο αλλά και προσιτό”, εξηγεί στο Marie Claire.
Εκείνη άραγε έχει δικά της αγαπημένα podcast; “Ακούω κυρίως δύο γερμανικά podcasts, το Der 7 Mind Podcast και το Einschlafen Podcast”, μας λέει.
Τέλος, της ζητήσαμε να μας πει τρία αγαπημένα της βιβλία. “Είναι ερώτηση – παγίδα γιατί είναι πολλά και είναι δύσκολο να διαλέξεις. Θα πω χωρίς να το σκεφτώ τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό. ‘Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα‘ της Άλκης Ζέη, ‘Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά‘ του Λεονάρντο Παδούρα και ‘Η μεγάλη Χίμαιρα‘ του Μ. Καραγάτση.”
