Από τον Κώστα Ταμπαξή
«Αγαπώ την κωμωδία όσο και το δράμα, αγαπώ το θέατρο πρόζας όσο και το μιούζικαλ. Δεν αγαπώ τις κακοστημένες δουλειές, τις ανέμπνευστες, πρόχειρες προσεγγίσεις, τους ανεπαρκείς συντελεστές που επιβάλλονται κάπως, κάπου, κάποτε ως επαρκείς κι άλλα διάφορα ευτράπελα του χώρου μας κι όχι μόνο»: Η ηθοποιός, σκηνοθέτης, θεατρική συγγραφέας και θεατρολόγος Φανή Γέμτου μιλάει για τα καλλιτεχνικά της σχέδια και τη συνεργασία της με το Τρένο στο Ρουφ. Στο Θεατρικό Βαγόνι παίζει στο έργο των Yossefa Even-Shoshan και Dalia Shimko «Κρυμμένες» σε σκηνοθεσία της Τατιάνας Λύγαρη, όπου υποδύεται τη Μάρθα Φρόιντ, τη γυναίκα του «πατέρα της ψυχανάλυσης». Στη μουσική σκηνή του Τρένου του Ρουφ παρουσιάζει τη μουσική θεατρική παράσταση «A Little Theatre Music».
Ποια είναι τα καλλιτεχνικά σας σχέδια για τη φετινή χρονιά;
«Φέτος έχω τη χαρά να συνεργάζομαι με το Τρένο στο Ρουφ τόσο στη θεατρική όσο και στη μουσική σκηνή του. Στο Θεατρικό Βαγόνι το έργο “Κρυμμένες” αφορά στη σχέση γνωστών ζευγαριών της ιστορίας, οι άντρες των οποίων άφησαν σημαντική πνευματική, φιλοσοφική και επιστημονική παρακαταθήκη στην ανθρωπότητα (Σωκράτης, Καρλ Μαρξ, Ζίγκμουντ Φρόιντ). Υποδύομαι τη Μάρθα Φρόιντ, η οποία με τον δοτικό, καλοσυνάτο, επικοινωνιακό και πληθωρικό χαρακτήρα της άνοιξε δρόμους σχετικά με τη γυναικεία σεξουαλικότητα στην έρευνα του συζύγου της.
»Καμιά ωστόσο γυναίκα από τις τρεις (Ξανθίππη, Τζένη Μαρξ, Μάρθα Φρόιντ) -όσο κι αν συντέλεσε στην πνευματική εξέλιξη του άντρα της με την παρουσία, τη δράση ή τη συμμετοχή της- δεν έμεινε στην Ιστορία, παρά μόνο σαν ένα θολό τοπίο που δεν χρήζει χαρτογράφησης. Στο έργο προκύπτει η ανάγκη να ερευνήσουμε τα γυναικεία πρόσωπα πίσω από τους μεγάλους άντρες, φωτίζοντας έτσι, έστω και μυθοπλαστικά, κάθε γυναίκα-σύζυγο που συμπορεύτηκε μαζί τους. Εκεί ανακαλύπτουμε κάτι που είναι διαχρονικά γνώριμο: κάθε σπίτι κρύβει παράλληλες ισχυρές πραγματικότητες που συχνά δεν επικοινωνούν μεταξύ τους, συγκρούονται, αναμετρώνται και τελικά μαθαίνουν να λειτουργούν παράλληλα για χάρη του “μαζί”.
«Καμιά γυναίκα από τις τρεις (Ξανθίππη, Τζένη Μαρξ, Μάρθα Φρόιντ) -όσο κι αν συντέλεσε στην πνευματική εξέλιξη του άντρα της με την παρουσία, τη δράση ή τη συμμετοχή της- δεν έμεινε στην Ιστορία, παρά μόνο σαν ένα θολό τοπίο που δεν χρήζει χαρτογράφησης».
»Επίσης θίγεται έμμεσα το θέμα των κοινωνικών ανισοτήτων λόγω φύλου, καθώς το έργο ρίχνει φως στις παρυφές της Ιστορίας, όπου ξέμειναν σαφώς η Μάρθα, η Τζένη και η Ξανθίππη, σε αντίθεση με τους άντρες τους. Χαίρομαι πολύ με αυτή τη δουλειά γιατί, εκτός των άλλων, συνεργάζομαι με εξαιρετικούς συναδέλφους υψηλής υποκριτικής ποιότητας, πράγμα που σε αφυπνίζει και σε κάνει να στοχεύεις όλο και πιο ουσιαστικά σε ένα κοινό αποτέλεσμα».
Φέτος βρίσκεστε και στη μουσική σκηνή του Τρένου του Ρουφ
«Στο πρώτο μέρος της σεζόν παρουσιάζουμε τη μουσική και θεατρική παράσταση “A Little Theater Music“, που διασχίζει σχεδόν έναν αιώνα (20ος) ευρωπαϊκού και αμερικάνικου μιούζικαλ. Μαζί με την Έλλη Δαδήρα στη φωνή και την ερμηνεία και τον Νίκο Δρογώση στο πιάνο ερμηνεύουμε επί σκηνής πάνω από είκοσι γυναικείους ρόλους και αγαπημένα τραγούδια από γνωστά και λιγότερο γνωστά μιούζικαλ. Φεύγοντας ο θεατής έχει έρθει σε επαφή τόσο με μια πληθώρα μουσικών θεατρικών έργων, τα θέματα που πραγματεύονται και τους δημιουργούς τους, όσο και με τα τραγούδια τους, τους ρόλους και το ζωντάνεμά τους μέσω της αφήγησης και της ερμηνείας.
« Μαζί με την Έλλη Δαδήρα στη φωνή και την ερμηνεία και τον Νίκο Δρογώση στο πιάνο ερμηνεύουμε επί σκηνής πάνω από είκοσι γυναικείους ρόλους και αγαπημένα τραγούδια από γνωστά και λιγότερο γνωστά μιούζικαλ».
»Κάποιες Πέμπτες έχουμε, επίσης, μαζί μας αγαπημένους φίλους καλλιτέχνες που ερμηνεύουν τραγούδια από μιούζικαλ της επιλογής τους. Στις 21/12/23 θα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε την ηθοποιό και τραγουδίστρια Μαρτίνα Δημοπούλου. Στις 11/1/24 η ηθοποιός και τραγουδίστρια Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου θα βρεθεί μαζί μας επί σκηνής. Τέλος, στις 18/1/24 η Tessel Beek, περφόρμερ του μουσικού θεάτρου στην Ολλανδία, θα μας τιμήσει με την παρουσία και την ερμηνεία της.
»Στο δεύτερο μέρος της φετινής σεζόν θα γίνει επανάληψη της μουσικής θεατρικής παράστασης “Vocalove Diaries“. Πρόκειται για μια δουλειά που αγαπήθηκε πολύ πέρυσι και αποφασίσαμε να επαναλάβουμε. Πραγματεύεται μυθοπλαστικά ημερολόγια ανθρώπων από το 1960 έως το 4000 μ.Χ. που έχουν να κάνουν με την αγάπη σε πολλές από τις εκφάνσεις και τις εκδοχές της μέχρι την πλήρη αναίρεσή της. Μέσα από τα ημερολόγια προκύπτουν και ερμηνεύονται τραγούδια που διευρύνουν το νόημα και την ουσία του καθενός. Μεγάλη γκάμα τραγουδιών και μουσικών ειδών, ελληνικών και ξένων, συνδυάζονται προκειμένου να υπηρετήσουν την ιστορία του ανθρώπου που νιώθει την ανάγκη να αφήσει το στίγμα του στον χρόνο μέσω του ημερολογίου του. Στο πιάνο και στην ερμηνεία βρίσκεται ο Αντώνης Παλαμάρης, ενώ κι εδώ, όπως και στο “A Little Theatre Music”, έχω γράψει τα κείμενα, έχω επιλέξει τα τραγούδια κι ερμηνεύω επί σκηνής».
Θέατρο πρόζας ή μιούζικαλ; Ποιο τελικά είναι το είδος που σας ελκύει περισσότερο;
«Προσωπικά δεν ελκύομαι από είδη αλλά από ποιότητες. Αγαπώ την κωμωδία όσο και το δράμα, αγαπώ το θέατρο πρόζας όσο και το μιούζικαλ. Δεν αγαπώ τις κακοστημένες δουλειές, τις ανέμπνευστες, πρόχειρες προσεγγίσεις, τους ανεπαρκείς συντελεστές που επιβάλλονται κάπως, κάπου, κάποτε ως επαρκείς κι άλλα διάφορα ευτράπελα του χώρου μας κι όχι μόνο.
»Θέλω να πω πως αγαπώ το θέατρο στο σύνολό του και τους ανθρώπους του, όσους πραγματικά μοχθούν έντιμα για μια δουλειά και νιώθουν την αξία του δημιουργικού συνόλου. Το τραγούδι με γοητεύει βαθιά κυρίως όταν συνδυάζεται με τη λειτουργία της θεατρικής ερμηνείας, γι’ αυτό κι έχω φροντίσει από νωρίς (λίγο μετά τη δραματική σχολή) να εκπαιδευτώ πάνω στις τεχνικές του».
«Αγαπώ το θέατρο στο σύνολό του και τους ανθρώπους του, όσους πραγματικά μοχθούν έντιμα για μια δουλειά και νιώθουν την αξία του δημιουργικού συνόλου. Το τραγούδι με γοητεύει βαθιά κυρίως όταν συνδυάζεται με τη λειτουργία της θεατρικής ερμηνείας».
Είπατε πως γράψατε τα κείμενα από τις μουσικοθεατρικές παραστάσεις.
«Ναι. Από πολύ μικρή γράφω από ανάγκη έκφρασης, πράγμα που σιγά σιγά πήρε μορφή και στις δουλειές που μ’ αρέσει να χτίζω από το μηδέν μέσα μου, μέχρι εκείνες να πάρουν σάρκα και οστά στη σκηνή. Με αυτή τη λογική χτίζω κάθε τόσο μουσικοθεατρικές δουλειές με θέματα που με αφορούν και θεωρώ ότι έχει ένα νόημα να γράψω. Κάποια στιγμή θα ήθελα να δώσω μεγαλύτερο βάρος στο κομμάτι της συγγραφής. Χαίρομαι πολύ, πάντως, που φέτος δύο δικές μου δουλειές φιλοξενούνται σε αυτόν τον αγαπημένο χώρο».
Υπάρχει μια αποκλειστικότητα φέτος όσον αφορά στη συνεργασία σας με το Τρένο στο Ρουφ από ό,τι αντιλαμβάνομαι.
«Δεν έχετε άδικο. Ναι, φέτος βρίσκομαι αποκλειστικά στο Τρένο στο Ρουφ. Βέβαια αυτό δεν είναι τυχαίο. Με την Τατιάνα Λύγαρη έχω συνεργαστεί στο παρελθόν και στη θεατρική και στη μουσική σκηνή του Τρένου, κι είναι μεγάλη χαρά να βρίσκομαι πάλι σε αυτή την οικεία και αγαπημένη ατμόσφαιρα. Στ’ αλήθεια νιώθω όμορφα που φέτος είμαι μέρος του καλλιτεχνικού προγράμματος του χώρου.
»Εκτιμώ βαθιά την ατέρμονη προσπάθεια της Τατιάνας να αναδεικνύει και να συντηρεί αυτό το κόσμημα της Αθήνας, δημιουργώντας πολιτισμό. Επίσης αγαπώ πολύ τα θέατρα όπου κοινό και ηθοποιοί βρίσκονται κοντά, αφού δεν τους χωρίζει ούτε η απόσταση ούτε η υψομετρική διαφορά, παρά μόνο η ανάσα τους. Το βρίσκω πολύ γοητευτικό και αποκαλυπτικό κοινό και καλλιτέχνες να μπορούν να κοιταχτούν στα μάτια, να μπορούν να αισθανθούν ο ένας τον άλλον στον χώρο μέσα σε αυτή την ιδιάζουσα καλλιτεχνική σύμβαση. Τόσο στο Θεατρικό όσο και στο Μουσικό Βαγόνι συμβαίνει ακριβώς αυτό».
«Αγαπώ πολύ τα θέατρα όπου κοινό και ηθοποιοί βρίσκονται κοντά, αφού δεν τους χωρίζει ούτε η απόσταση ούτε η υψομετρική διαφορά, παρά μόνο η ανάσα τους. Το βρίσκω πολύ γοητευτικό και αποκαλυπτικό κοινό και καλλιτέχνες να μπορούν να κοιταχτούν στα μάτια, να μπορούν να αισθανθούν ο ένας τον άλλον στον χώρο».
Προέρχεστε από το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, όπου πήρατε το δίπλωμα του ηθοποιού. Ίσως λόγω του βιώματός σας σε ένα τέτοιο θέατρο να έχετε μάθει να αγαπάτε την οικειότητα των πιο μικρών χώρων.
«Ναι, ίσως. Ωστόσο αυτή η επιλογή μέσα μου γίνεται και συνειδητά, καθώς με τραβάει η εσωτερική αλήθεια των πραγμάτων που σαφώς στους μεγάλους χώρους έχει ανάγκη από άλλες εκφραστικές δυναμικές για να μεταδοθεί. Δε θα έλεγα ποτέ πως και τα μεγάλα θέατρα δεν έχουν την ιδιαιτερότητά τους, αλλά εμένα με εκφράζουν εκείνα που μου δημιουργούν οικειότητα. Μου δίνουν την αίσθηση ότι ανήκω πραγματικά στο σύνολο, μου καλλιεργούν το αίσθημα του “μαζί”. Έχει μια γλύκα αυτό».
Info
«Κρυμμένες», Θεατρικό Βαγόνι του Τρένου στο Ρουφ, Παρασκευή & Σάββατο στις 21.00, Κυριακή στις 20.00. Εισιτήρια: Παρασκευή & Κυριακή 16€ ολόκληρο, 10€ φοιτητικό-εκπτωτικό-ανέργων, 5€ ατέλειες. Σάββατο 18€ ολόκληρο , 12€ φοιτητικό-εκπτωτικό-ανέργων. Διάρκεια παράστασης: 100 λεπτά (χωρίς διάλειμμα). Προαγορά εισιτηρίων απαραίτητη: ηλεκτρονικά στο www.more.com, τηλεφωνικά στο 211 7700000 (Δευτέρα έως Παρασκευή 10.00-18.00) και στα φυσικά σημεία πώλησης του more.com.
«A Little Theater Music», Μουσικό Βαγόνι Orient Express, κάθε Πέμπτη στις 20.30. Γενική Είσοδος 15 Ευρώ. Προαιρετικά: κρασί 5€ / ποτό 7,5€ / φαγητό από 6€. Διάρκεια παράστασης: 120 λεπτά με διάλειμμα. Προαγορά εισιτηρίων απαραίτητη: www.more.com, τηλεφωνικά στο 211 7700000 (Δευτέρα έως Παρασκευή 10.00-18.00) και στα φυσικά σημεία πώλησης του more.com.
«Vocalove Diaries», της Φανής Γέμτου, Μουσικό Βαγόνι Orient Express, από τον Φεβρουάριο του 2024, κάθε Πέμπτη στις 20.30, για 8 παραστάσεις. Προαγορά εισιτηρίων απαραίτητη: more.com (δεν έχει ξεκινήσει).
Αμαξοστοιχία-Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ: Σιδηροδρομικός & Προαστιακός Σταθμός Ρουφ, επί της Λεωφ. Κωνσταντινουπόλεως, τηλ. 6937 604988, 210 5298922, καθημερινά από 6 μμ. 10’ με τα πόδια από το ΜΕΤΡΟ Κεραμεικός & από τη στάση Αγίας Μαρκέλλας (λεωφορεία 813, 026). Δωρεάν υπαίθριο parking, totrenostorouf.gr
