Η πολυβραβευμένη σχεδιάστρια Grace Wales Bonner είναι το πρώτο άτομο του τομέα της που επιλέχθηκε για να συνθέσει την «Artist’s Choice» έκθεση του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης (MOMA) στην Νέα Υόρκη και το αποτέλεσμα των δημιουργικών επιλογών της, αποτελεί μία εκλεπτυσμένη και διαισθητική εμπειρία, ούτε στο ελάχιστον μονόπλευρη, ικανή να μετατρέψει κάθε έκθεμα σε μία νέα εικόνα. Η έκθεση ονομάστηκε «Spirit Movers» και συναποτελείται από τριαντα επτά αντικείμενα τόσο διαφορετικά μεταξύ τους ώστε να υπάρχει αισθητηριακή ποικιλία, όσο και τοποθετημένα έτσι ώστε κάθε στοιχείο να είναι δεμένο με τα υπόλοιπα με τρόπο απόλυτα οργανικό.
Η Βρετανίδα σχεδιάστρια όταν προσεγγίζει την ενδυματολογική δημιουργία στην επωνυμία της, προσπαθεί να προτείνει μια ξεχωριστή έννοια της πολιτιστικής πολυτέλειας που εμποτίζει την ευρωπαϊκή κληρονομιά με ένα αφροατλαντικό πνεύμα. Όπως διαβάζουμε στο new yorker η επιμελήτρια του MOMA που επέβλεψε το έργο της Wales Bonner, Michelle Kuo, το έχει περιγράψει ως «ένα βαθιά προσωπικό διαλογισμό πάνω και γύρω από τη σύγχρονη έκφραση των Μαύρων». Παρά ταύτα, το έργο είναι αυτόνομο, δεν αποτελεί συνέχεια της επωνυμίας της Wales Bonner και μάλιστα δεν αποτελείται αποκλειστικά από έργα μόνο μαύρων καλλιτεχνών. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί το ένα έργο του Lucas Samaras που ξεκίνησε ως βιβλίο αλλά τώρα καλύπτεται με καρφίτσες και είναι «οπλισμένο» με ένα μαχαίρι, ένα ανοιχτό ψαλίδι, ένα κομμάτι γυαλιού και μια λεπίδα ξυραφιού.
Το πρωταγωνιστικό έκθεμα είναι το γλυπτικό σύνολο του Terry Adkins, «Last Trumpet», με τέσσερα ορειχάλκινα κέρατα μήκους πεντέμισι μέτρων που φτάνουν μέχρι το ταβάνι. Όρθιο και κεντρικό έργο στο κέντρο της γκαλερί είναι η «Κυρία με μακρύ λαιμό», του Σενεγαλέζου γλύπτη Moustapha Dimé, μία δημιουργία που δεν έχει ξαναπαρουσιαστεί.
Η έκθεση επίσης περιέχει δύο μόνο ασπρόμαυρες φωτογραφίες αλλά ακόμη πολλές άλλες έχει συμπεριλάβει η σχεδιάστρια σε ένα βιβλίο το οποίο συνοδεύει την έκθεση και ολοκληρώνει την καλλιτεχνική συζήτηση που η παρουσίαση αυτή θέτει σε κίνηση μέσω της σύνθεσης των τριανταεπτά της εκθεμάτων. Το βιβλίο ονομάστηκε «Dream in the rhythm», ονομασία που προέρχεται από τον Κενυάτη μυθιστοριογράφο Ngũgĩ wa Thiong’o, ο οποίος περιγράφει έναν χαρακτήρα που πιάνει αυθόρμητα μια κόρνα και χορεύει . Το βιβλίο ενσωματώνει ποίηση και άλλα κείμενα που επεκτείνονται στο θέμα της εκφραστικότητας των Μαύρων, συμπεριλαμβανομένων έργων των Amiri Baraka, Nikki Giovanni, Langston Hughes, June Jordan και Ismael Reed.
Αν βρεθείτε για οποιοδήποτε λόγο τις επόμενες ημέρες στη Νέα Υόρκη, η συγκεκριμένη έκθεση είναι μια αρκετά ιδέα.
