Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως οι σχέσεις (φιλικές, ερωτικές, επαγγελματικές) των ανθρώπων αλλάζουν – πολύ περισσότερο όταν στη ζωή του ενός μπαίνουν τα παιδιά και η οικογένεια. Χρειάζεται μεγάλη ωριμότητα, αγάπη και σεβασμός για να διατηρηθούν ήρεμες και σταθερές.
Τι γίνεται, όμως, όταν αυτό δεν συμβαίνει;
Μια γυναίκα ρωτά την ψυχολόγο, καθώς προσπαθεί να βρει ξανά τον εαυτό της, από τη στιγμή που έκανε παιδιά και οι φίλες της είναι διαφορετικές απέναντί της.
Η ερώτηση
«Πριν από δύο χρόνια, η πιο στενή μου φίλη εδώ και 20 χρόνια σταμάτησε να μου στέλνει μηνύματα. Μέχρι τότε, είχαμε σχεδόν καθημερινή επαφή. Ανησύχησα ότι κάτι της είχε συμβεί και τη ρώτησα. Περίπου μια εβδομάδα αργότερα μου απάντησε και μου είπε ότι “κάνει ένα βήμα πίσω από τη φιλία μας”.
Δεν υπήρχε καμία εξήγηση και καμία πρόσκληση για να μιλήσουμε γι’ αυτό. Η απόφασή της με χτύπησε σαν μια πολύ σοβαρή απώλεια. Άρχισα να ανατρέχω στο μυαλό μου, στους τελευταίους μήνες και στα χρόνια της αλληλεπίδρασής μας, ψάχνοντας να βρω τι μπορεί να είχε πάει στραβά.
Η μητέρα μου πέθανε πριν από πέντε χρόνια, όταν ήμουν έγκυος στο πρώτο μου παιδί. Η φίλη μου ήταν βράχος για μένα. Βασιζόμουν πολύ πάνω της εκείνη την εποχή.
Περίπου ένα χρόνο μετά το μήνυμά της, επικοινώνησα ξανά μαζί της ζητώντας περισσότερες διευκρινίσεις, επιδιώκοντας να καταλάβω τι είχε συμβεί ακριβώς και αν σκεφτόταν τη συνέχιση της φιλίας μας στο μέλλον.
Ήθελα να κατανοήσω την οπτική της και ήθελα να κλείσω το θέμα. Μου είπε πως είχα στηριχθεί υπερβολικά πάνω της και εκείνη δεν είχε λάβει κάτι αντίστοιχο από εμένα.
Αυτή της η απάντηση μού άνοιξε τα μάτια. Κατάλαβα πως η θλίψη είναι εγωιστική και ζήτησα συγγνώμη που δεν είχα την αυτογνωσία να δω και τη δική της πλευρά, αλλά δεν έλαβα ποτέ απάντηση.
Ίσως σε όλο αυτό ρόλο να παίζει και το ότι οι ζωές μας έχουν εξελιχθεί διαφορετικά. Εγώ είμαι παντρεμένη με δύο παιδιά, ενώ εκείνη είναι ανύπαντρη και δεν έχει παιδιά.
Η όλη κατάσταση με έχει πληγώσει. Αναρωτιέμαι συνεχώς για τον εαυτό μου στις αλληλεπιδράσεις με άλλους ανθρώπους και νέους φίλους που έχω κάνει. Αυτό έχει εξασθενήσει την αυτοπεποίθησή μου. Τι μπορώ να κάνω;».
Η απάντηση της ειδικού
Η ψυχοθεραπεύτρια και συγγραφέας, με συνεργασία με τον Guardian, Pamela Stephenson Connolly, απαντά σημειώνοντας πως ρόλο σε όλο αυτό μπορεί να έχει παίξει και η πανδημία.
«Σε μια έρευνα που δημοσίευσε η Life Search το 2022, αναφέρει ότι ένας στους τρεις ανθρώπους στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει έρθει σε ρήξη με φίλους και συγγενείς από την έναρξη της πανδημίας, ποσοστό που αυξήθηκε σε έναν στους δύο για τους νέους κάτω των 35 ετών. Η απομόνωση ανάγκασε τους ανθρώπους να επαναξιολογήσουν τι ήθελαν από την κοινωνική τους ζωή, οπότε δεν είστε η μόνη που έχασε φίλους τα τελευταία χρόνια», γράφει και συνεχίζει αναφερόμενη στη δημιουργία οικογένειας και απόκτησης παιδιών.
«Η απόκτηση παιδιών είναι ένας άλλος λόγος που υπάρχουν κλυδωνισμοί στις φιλίες. Εσείς έχετε δύο παιδιά, ενώ εκείνη δεν έχει κανένα, οπότε σε κάποιο βαθμό το δικό σας μυαλό πιθανώς είναι απασχολημένο με τα παιδιά και το δικό της με άλλα πράγματα – θα έχετε λιγότερα κοινά απ’ ό,τι είχατε κάποτε. Οι φιλίες μπορεί να διαρκούν μια ζωή, αλλά πρέπει επίσης να αποδεχτούμε ότι είναι φυσιολογικό να αλλάζει η φύση της σχέσης μετά τα παιδιά».
Στη συνέχεια η ψυχοθεραπεύτρια μιλά για τα διαφορετικά επίπεδα φιλίας που μπορεί να υπάρχουν.
«Στη ζωή υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα φιλίας: Εκείνο που αποτελείται από λίγα άτομα, ίσως δύο, τον σύντροφο και έναν ακόμη φίλο και έναν πιο ευρύ κύκλο από φίλους.
Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, πως υπάρχουν οι άνθρωποι με τους οποίους έχετε πιο στενή επαφή και εκείνοι που έχετε πιο τυπικές συναναστροφές. Μην παραξενευτείτε αν ένας άνθρωπος, που εσείς τον θεωρείται κοντά σας, σας συγκαταλέγει στον ευρύ κύκλο με τους φίλους του».
Λίγο πριν κλείσει την απάντησή της, η ειδικός εστιάζει στο πόσο άσχημα νιώθουμε όταν μας απορρίπτουν, καθώς είναι κάτι που ο εγωισμός μας δύσκολα μπορεί να διαχειριστεί.
«Δεν είναι ωραίο να σε απορρίπτουν και είναι σοκαριστικό όταν δεν το περίμενες, αλλά φαίνεται ότι αυτό δεν είναι κάτι που σας συμβαίνει συχνά. Θα αγχωνόμουν για όλες μου τις σχέσεις, αν αυτό συνέβαινε συχνά. Οι ζωές σας με την πρώην φίλη σας έχουν πάρει διαφορετικές κατευθύνσεις και εκείνη δεν έπαιρνε αυτό που ήθελε από τη φιλία σας.
Την ίδια στιγμή μας λέτε πως εσείς στηριχτήκατε σε εκείνη. Ίσως έπρεπε να σας δείξει ποιο ήταν το όριό της νωρίτερα. Δεν φταίτε εσείς γι’ αυτό.
Δεν γνωρίζω κανέναν που να μην έχει βιώσει την απόρριψη, εγώ σίγουρα την έχω γνωρίσει, και ξέρετε, μακροπρόθεσμα, δεν πειράζει, απλώς η δυναμική της ομάδας κλονίζεται για να αναδιαμορφωθεί με νέο τρόπο. Δεν είμαστε φτιαγμένοι από πέτρα, αλλάζουμε, προσαρμοζόμαστε, ανασυγκροτούμαστε και όλα, τελικά, πηγαίνουν καλά.
Μου λέτε πως ήδη έχετε νέους φίλους. Περάστε όμορφα με εκείνους, ζήστε νέες περιπέτειες με την οικογένειά σας και μην κολλάτε στο παρελθόν. Αποδεχτείτε ότι υπάρχει πλέον ένα κενό για τον ρόλο της “καλύτερης φίλης” και αν δεν είστε αρκετά εγωίστρια, τότε σίγουρα θα καλυφθεί πολύ γρήγορα».
