Μια μελωδία που σαραντάρισε μόλις πέρσι πλανάται αυτόν τον Νοέμβριο πάνω από το λεκανοπέδιο της Αττικής, ξετρυπώνει από τα βιβλιοπωλεία της πόλης όπου πωλούνται τα βιβλία της Σεμίνας Διγενή και της Μάρως Δούκα, ανεβαίνει στη σκηνή του θεάτρου Αλκυονίς και παίρνει ζωή από τη Μυρτώ Αλικάκη και τον Δημήτρη Σοφολόγη και έπειτα κατηφορίζει για ένα απεριτίβο στην Πειραιώς στη γειτονιά πίσω από το Μουσείο Μπενάκη όπου άνοιξε εδώ και λίγους μήνες τις πόρτες του το Felicità, με ωραία απεριτίβο, τισκέτι και μικρά πιάτα για να συνοδεύσει κανείς διαλεχτά κρασιά.
Και μπορεί το βιβλίο της Μάρως Δούκα, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη, να έχει τίλο “Φελιτσιτά”, στα ελληνικά, και η Φελιτσιτά να είναι μία κεραμιδόγατα, αλλά πάρα πολλοί ανάμεσά μας δεν μπορούν παρά να ακούν μέσα στο κεφάλι τους την εθιστική μελωδία που έκανε το ντεμπούτο της το 1982 στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο.
Το τραγουδάκι που ηχογράφησαν ο Al Bano και η Romina Power στο στούντιο του Τζόρτζο Μοροντέρ στο Μόναχο κυριαρχεί στην παράσταση της Λητώς Τριανταφυλλίδου: Felicità είναι η ανάμνηση της ευτυχίας, κλεισμένη μέσα σε μια χορδή του χρόνου στην οποία η ηρωίδα θα ήθελε να ζει για πάντα.
Στο πρώτο θεατρικό της έργο (το Felicità κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική), η Σεμίνα Διγενή διηγείται ένα παράτολμο πείραμα, ένα παιχνίδι, όπου οι ήρωες, ένας άνδρας και μία γυναίκα, εναλλάσσονται στους ρόλους αφέντη -υπηρέτη, αλλά και θύτη και θύματος. Μια φαινομενικά απλή συνάντηση ανάμεσα σε μια σκηνοθέτη και έναν νεαρό διανομέα, οδηγεί σε μία νύχτα αποκάλυψης καλά θαμμένων μυστικών. Τι συμβαίνει στο Felicità; Μια γυναίκα προτείνει σε έναν νεαρό διανομέα να “αγοράσει” 24 ώρες από τη ζωή του. Σκηνοθέτις η ίδια, καλεί τον ανυποψίαστο νεαρό σε ένα ασταμάτητο κυνηγητό θεατρικών ρόλων, πίσω από τους οποίους κρύβονται και φανερώνονται οι πραγματικές επιθυμίες και οι προθέσεις των ηρώων. Καθώς ξετυλίγεται η βραδιά φανερώνεται ένα τραύμα από το παρελθόν, αμφισβητείται η έννοια του χρόνου και η έννοια της ευτυχίας μοιάζει για λίγο χειροπιαστή. Ωραίος ρυθμός φοβερές ερμηνείες και η Μυρτώ Αλικάκη να τραγουδάει στα ιταλικά ότι “ευτυχία είναι ένα ποτήρι κρασί, ένα σημείωμα που αφήνεις σε κάποιον μέσα σε ένα συρτάρι…”.
Δείτε το οπωσδήποτε.
Στην παράσταση συμμετέχει ο Θάνος Λέκκας, ενώ τα σκηνικά υπογράφει ο Δημήτρης Πολυχρονιάδης, τα κουστούμια ο Απόστολος Μητρόπουλος, τη μουσική ο Θέμης Καραμουρατίδης, τους φωτισμούς η Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου και το βίντεο ο Κάρολος Πορφύρης. Στο θέατρο Αλκυονίς κάθε Δευτέρα και Τρίτη.
Οποιαδήποτε ώρα και μέρα μπορείτε βέβαια να γνωριστείτε με μία άλλη Φελιτσιτά, αυτήν της Μάρως Δούκα, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη.
Αυτή η ευτυχία είναι τετράποδη, ζει στα πέριξ της πλατείας της Αγίας Ειρήνης και είναι πάντα πρόθυμη να ζεστάνει τις καρδιές των κατατρεγμένων. Ένας από αυτούς είναι ο Κωνσταντίνος Καβουράκης, που ενώ ονειρευόταν μια ήσυχη οικογενειακή ζωή που θα υπηρετούσε όπως και ο ίδιος τον Νόμο και την Τάξη, βρίσκεται δίκαια αποδιωγμένος από την οικογένειά του, μετά από ένα βίαιο δικό του ξέσπασμα. Άστεγος, θα βρεθεί από τα Σεπόλια στο κέντρο της Αθήνας και στην αγκαλιά της ασπρόμαυρης γάτας Φελιτσιτά. Κι ενώ το παρελθόν και το παρόν ετοιμάζονται να τινάξουν το μέλλον του με την οικογένειά του στον αέρα, η γατούλα μοιάζει με αχτίδα φωτός που του ζεσταίνει τη ζωή.
Κι αν κάτι μας έχει μάθει η βόλτα μας στα θέατρα και τα βιβλιοπωλεία όλα αυτά τα χρόνια, είναι ότι Tutto Passa, όλα περνάνε, όπως λέει και το σύνθημα που έχει κάνει σημαία του το Felicità στη Μεγάλου Βασιλείου.
Το στέκι για απεριτίβο στη βιομηχανική περιοχή του Ρουφ, κατάφερε μέσα σε λίγους μήνες να γίνει σημείο συνάντησης και γιορτής για φίλους και αγνώστους που γίνονται φίλοι. Εδώ μοιράζεσαι το φαγητό ενώ τα απεριτίβο και τα εκλεκτά κρασιά ρέουν άφθονα καθώς το βλέμμα ξεκουράζεται στους τοίχους που φέρουν τα αποτυπώματα του χρόνου ή ταξιδεύει ψηλά στο εντυπωσιακό στεγασμένο αίθριο. Δίκαια έγινε το σπίτι της ευτυχίας αυτός ο χώρος και συχνά πυκνά, σίγουρα όταν κάποιος έχει γενέθλια, η ιταλική μελωδία ακούγεται δυνατά από τα ηχεία, κάνοντας όλους τους θαμώνες να χαμογελάσουν.
